คำโปรยหลังปก
คริสโตเฟอร์ (คิต) โฮลมส์ นักเขียนนิยายสืบสวนสอบสวนวัยสี่--สามสิบเก้าปี-- เจ้าของผลงานนิยายร่วมยี่สิบเล่มและใช้หากินมาตลอดสิบหกปี ทว่ายุคทองจบลงแล้ว ยอดขายนิยายกำลังดิ่งเหว บรรณาธิการคนใหม่ไม่ชอบงานของเขาและพยายามจะเขี่ยคริสโตเฟอร์ทิ้งอย่างไม่ไยดี คริสโตเฟอร์จึงจำใจมาร่วมงานสัมมนาสำหรับนักเขียนตามการบังคับแกมข่มขู่ของตัวแทนของตัวเอง ทว่าสิ่งที่เขาได้จากงานสัมมนานั้นกลับไม่ใช่สิ่งที่คิด แต่เป็นศพหญิงสาวปริศนาในป่า และการพบกับ เจ.เอ็กซ์. มอริอาริตี นักเขียนหนุ่มหล่อดาวรุ่งของวงการผู้เคยมีอดีตกุ๊กกิ๊กกับตัวเอง งามสัมมนาครั้งนี้ดูท่าจะจบไม่สวยแน่เพราะนักเขียนนิยายสืบสวนสอบสวนประสบการณ์สองทศวรรษแบบเขากลายมาเป็นผู้ต้องสงสัยเองเสียนี่!
ความรู้สึกหลังอ่านจบ
นึกไว้แล้วเชียวว่าต้องเป็นคนนี้ อาการมันออกมากๆ เรื่องนี้สนุกดีค่ะ แต่อาจจะดำเนินเรื่องเอื่อยๆไปนิดนึงสำหรับเรา ไม่ได้หวือหวาอะไรมาก บางช่วงก็แอบน่าเบื่อนิดๆ ส่วนเรื่องสำนวนการแปลยังไม่ถูกใจเราเท่าไหร่
เรื่องนี้เป็นเรื่องของคริสโตเฟอร์ โฮล์ม หรือก็คือนายเอกของเรานี่แหละค่ะ คริสเนี่ยจำใจมางานสัมนาเพราะต้องการพูดคุยเกี่ยวกับนิยายของเขา แถมยังต้องมาเจอกับ เจ.เอ็กซ์. อดีตเด็กของตัวเองอีก แต่ว่าดันเกิดเหตุไม่คาดฝันเสียก่อน ใช่ค่ะ เหตุฆาตกรรม แถมตัวเขาก็กลายเป็นผู้ต้องสงสัยอีก
บอกตรงๆว่าเนื้อเรื่องเดาง่ายไปจริงๆค่ะ แต่ถึงอย่างงั้นก็ทำเราไขว้เขวเกี่ยวกับตัวฆาตกรได้นิดนึง เราเป็นพวกถูกล่อลวงได้ง่าย ฮ่าๆ
ความรู้สึกตอนอ่านเหมือนขึ้นบันไดน่ะค่ะ ค่อยๆไต่ระดับความสนุกไป เราคิดว่ามันค่อนข้างน่าเบื่อจนช่วงท้ายๆนี่แหละค่ะที่เรารู้สึกว่าตื่นเต้น ตื่นเต้นที่อยากจะรู้ว่านายเอกจะทำยังไงต่อไป จะแก้ไขปัญหายังไง
มาพูดจึงตัว เจ.เอ็กซ์. หรือพระเอกของเราบ้างดีกว่าค่ะ เจ.เอ็กซ์. เนี่ยเป็นนักเขียนที่กำลังมาแรงมากๆ ซึ่งสวนทางกับนายเอกเลย ฮ่าๆ บอกตรงๆเลยค่ะว่า มองจากดาวอังคารก็ยังรู้เลยว่าเป็นห่วงนายเอกเบอร์ไหน ออกตัวมากค่ะ ดูยังไงก็รู้ว่ายังมีใจ ถึงขนาดบอกกับนายเอกว่า ฆาตกรยังลอยนวลอยู่ ถ้าผมไปแล้วคุณรีบล็อกห้องไว้ให้ดีเลยนะ บ้านพักผมอยู่ตรงนั้น วิ่งไปหาผมได้เลย
ช่วงแรกๆความสัมพันธ์ชองพระเอกกับนายเอกนี่เป็นสีเทาๆค่ะ ต่างคนต่างก็กั๊กความรู้สึกของตัวเอง พอได้พูดคุยกัน ได้ปรับความเข้าใจกันก็กลายเป็นสีชมพูไปเลยค่ะ อยากจะแหมยาวๆเหมือนภาพนี้
มีประโยคหนึ่งในหน้าที่ 30 ค่ะที่เราอ่านแล้วขมวดคิ้ว คือตอนที่พระเอกบอกว่า
"พวกเรากำลังจะไม่มีแสง"
เราไม่รู้ว่าต้นฉบับเขียนว่ายังไง แต่เราสันนิษฐานเอาเองว่า คำว่าไม่มีแสง น่าจะเป็นคำว่า Light out และถ้ามันคือคำว่า Light out จริงๆ เราว่าตรงนี้ควรจะแปลว่า พวกเราต้องรีบไป เราคาดเดาจากบริบทต่อมาจากที่นายเอกพูดว่า
"แต่...พวกคุณไม่จำเป็นต้องอาศัยผมนี่นา พวกคุณก็รู้ว่าศาลเจ้าอยู่ตรงไหน"
ถ้าเราเดาผิดต้องขออภัยด้วยนะคะ สุดท้ายนี้จะบอกว่า ไม่เจอคำผิดในเรื่องนี้เลยค่ะ แต่สำนวนการแปลยังดูงงๆซึ่งบางอย่างเราก็อ่านไม่เข้าใจ ตอนแรกก็จะให้คะแนนเรื่องนี้อยู่ที่ 7.5 แต่พออ่านไปสักพักเราว่ามันเริ่มสนุกขึ้น นี่เริ่มอยากอ่านเล่มสองแล้วค่ะ
อ้อ เราว่าเราจะทำกิจกรรมแจก E-book ด้วยค่ะ เนื่องจากไม่กี่วันที่ผ่านมาเป็นวันเกิดเรา อีกทั้งบทความของเราก็ครบ 25k views แล้ว แต่ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มช่วงไหนดี เดี๋ยวจะลองมาบอกอีกทีนะคะ
คะแนนสำหรับเรื่องนี้ : 8/10
ข้อมูลเบื้องต้น
ชื่อเรื่อง : HOLMES & MORIARITY เล่ม 1 ใครฆ่าบรรณาธิการ
ผู้เขียน : Josh Lanyon
ผู้แปล : กนกกาญจน์ เวชชวิศิษฏ์
ราคาตามปก : 279 บาท
จำนวนเล่ม : 5 เล่ม
จำนวนหน้า : 272 หน้า
สำนักพิมพ์ : Taisei M
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in