เรื่องนี้เป็นเรื่องของนางเอกที่พุ่งมาเข้าร่างของสาวน้อยที่สุดท้ายจุดจบคือตายอย่างน่าอนาถ รอบนี้นางเลยเปลี่ยนตัวไปแต่งงานกับศัตรูชาติก่อน แล้วก็ใช้ชีวิตแบบหวาดผวากับสามีผู้มีความแค้นกับตระกูลของตัวเองไป
*ข้างล่างก๊อบมาจากทวิตเตอร์จ้ะ อ่านนานจนลืมแล้ว*
เรื่องนี้จังหวะเรื่องเนิบๆ ช้าๆ ไม่ค่อยหวือหวา ไม่มีแบบตบหน้าแหก ปมหลักที่เขาพรีเซ้นต์ที่ช่วงหลังคือชัดเจนดี เป็น "การปล่อยวางแค้น" ที่ใช้เวลาเล่าเยอะ (ฮา) หาทางลงจบได้ดีแหละ นี่ร้องไห้ตอนจบ
ช่วงแรกความรักของพระเอกคือความหลงในเรือนร่างความงามอะ 5555+ ส่วนนางเอกก็อยู่ด้วยความระแวงหวาดกลัว (พระเอกก็น่ากลัวจริงๆ) จนเชื่อพระเอกไม่ได้เต็มร้อย
แต่เรื่องนี้ดีตรงพอพระเอกเริ่มเข้าใจผิด นางเอกจะแจกแจงทันที เป็นเรื่องที่ตอนนั้นเดินๆ คิดว่าคนอาจจะไม่สนุกกะมันมาก เพราะตัวละครมีเส้นสติ 5555+
คือตัวหลักๆ ทุกตัวมีเส้นสติ เราเข้าใจนางเอกว่าทำไมระแวง และชมวิธีรับมือที่ใจเย็น ส่วนพระเอกเราก็เข้าใจว่าทำไมถึงแค้นหน้ามืด พัฒนาเป็นหลงๆ เบ๊อะๆ เราชมที่สุดท้ายมีบทที่พระเอกบอกเลยว่าที่ผ่านมามันแค่ชอบเรือนร่างนางเอก ฮีไม่ได้แคร์ความรู้สึกนางเอกขนาดนั้น แขวนลอยความแค้นเอาไว้งี้
เขาก็ปูมาได้ดีนะ แบบแค้นนี้ปล่อยวางยากมาก ยากจริงๆ ยากจนถึงจุดหนึ่งตามืดบอดไปแล้ว ตัวเรื่องใช้เวลาค่อยๆ สางปมช้าๆ จนอาจจะช้าไป
ความรักของทั้งคู่คือรักที่ไม่เชิงรัก ก็คืออยู่ด้วยกันและได้กันมีหลายช่วงที่ทั้งคู่คล้ายไม่สามารถประสานกันได้อีกแล้ว อยู่ด้วยกัน แต่ไม่เชื่อกันสนิทใจจนมาขมวดจบ ที่ทั้งคู่คุยกันตรงๆ นั่นคือจุดที่คิดว่า เออ ในที่สุดมันก็บรรจบกันเสียที เรื่องถึงจะจบลงได้
อย่างที่บอกว่าข้อดีเรื่องนี้คือเขาคุยกันเนี่ยแหละ
จุดที่นางเอกเป็นคนจากปัจจุบันไปเสียบร่างเสี่ยวเฉียวนี่เราว่าดีกว่าเสี่ยวเฉียวที่ย้อนอดีตกลับมาอีกรอบ (เคยเห็นสักที่บ่นพ้อยต์นี้)
เพราะเรามองว่าการย้อนอีกรอบ นั่นคือเสี่ยวเฉียวที่มีความคิดอ่านแบบคนใน รู้นั่นรู้นี่ มีรักมีแค้นติดมา กับนางเอกที่จริงๆ เหมือนคนนอกมากกว่า เป็นตัวหมากนอกกระดานที่เข้ามาสวม ไม่รักและไม่แค้น ด้วยความอยากมีชีวิตอยู่ต่อและปกป้องครอบครัวตัวเองมันเลยไม่มีรักและแค้นนอกรอบพวกนั้นมาเกี่ยวข้อง ทำให้สตอรี่มันเล่าแบบนี้ได้ ไม่งั้นจะไปอีกทรงเลย
แต่เรามองว่าลักษณะงานแบบนี้คนจะไม่หวีด เพราะตัวละครพระนางมันไม่ค่อยมีจุดให้อะไรได้ (ยกเว้นฉากซั่มล้านแปด เยอะมากกกก เยอะจนอ่านข้าม) พระเอกคือไม่เข้าใจผิดจนทำเรื่องเละเทะเกินงามนี่ก็ผิดผีละไง ถ้าเป็นงานละครแมสป่านนี้ดราม่า เข้าใจผิด ง้องอนยาวเหยียด นางเอกก็เย็นเจี๊ยบเชียว คนอาจจะไม่เอ็นดู แต่เราชอบความเป็นผู้ใหญ่
เป็นงานที่เข้าใจ จบได้ดี สื่อสุดท้ายคือลงได้ดี เนื้อความที่อยากจะเล่าครบ ไอ้เรื่องการเอานิมิตมาใช้ผสมกันแบบนี้นี่ทำดีนะ โดยเฉพาะช่วงท้ายๆ ชอบวิธีเล่นแบบนี้แต่รวมๆ ไม่ใช่งานแบบที่พีกจนประทับในใจแบบตอนอ่านบันไดหยกงาม คิดว่าถ้าตบรวบเนื้อหาได้มากกว่านี้อาจจะรู้สึกอีกแบบ
เอาว่าอ่านได้ ตอนนั้นอ่านก่อนยอดหญิงเทพสมุนไพร พอไปอ่านเรื่องนั้นแล้วแอบว่าเรื่องนี้ไลน์ใกล้กัน (สามีระแวง แต่งปลอม ท่านย่ารัก แม่สามีเกลียด) กึ๋นของเรื่องนี้เลยเด่นชัดกว่ามากๆ
เครดิตภาพ: เฟซบุ๊กแจ่มใส
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in