เป็นของคุณอี้เหรินเป่ย เลยเก็บ ← ประเด็นมีเท่านี้
เรื่องจะไลน์คล้ายๆ องค์ชายอัปลักษณ์ แต่ต่างกันตรงนายเอกเป็นองครักษ์พระเอก เข้ามาปกป้องคุ้มครอง 'น้องชาย' ที่ขึ้นเป็นองค์ชาย ก็ช่วยๆ กันจนเป็นฮ่องเต้
อนึ่ง ซื้อแบบไม่ได้อ่านอะไรสักอย่าง (อีกแล้ว) เพิ่งสำเหนียกว่ามัน incest พระนายเป็นพี่น้องต่างพ่อ แต่ไม่ได้โตมาด้วยกัน
เล่มแรกคือไม่มีไรเลย อ่านตอนง่วงคือจะหลับแหล่ว อยากจะบอกให้ซัดดราม่าอะไรมาก็ล่าย
ส่วนเล่มสองเปิดมาก็ได้กันเลย เอ้อ เอ้า ตื่น 55555
และคุณอี้เหรินเป่ยคือคุณอี้เหรินเป่ย พอเข้าเล่มสามเริ่มกลายเป็นนิยายตลก 5555555555555555555+ โยนดราม่าทิ้งไป เรามาตลกบริโภคกันดีกว่า ฮูล่า
ก็ช่วงเล่มสองกลางเรื่องมี DV หลายจุดตามประสาคุณอี้เหรินเป่ยที่พระเอกชอบใช้นายเอกเป็นกระสอบทราย ตบ ต่อย หน่อยนึง
ด้านจิตใจก็ตามประสาคุณเขาแหละ เคยเห็นคนบ่นเรื่องพระเอกไปนอนกับสนมตัวเอง นายเอกเจ็บปวด
นี่ไม่มองว่านอกใจอะนะ เพราะมันอยู่เล่มแรก ซึ่งมันยังแค่มองๆ กัน และคือก็ปกติวิสัยของจักพรรดิ แถมอีนี่ก็โรคจิตเบาๆ นอนแบบหวังผล (แอบว่าอาจจะเพราะงานเก่าด้วยแหละ เลยยังโรคจิตเบาๆ lol)
พ้อยต์ของเรื่องนี้คือนายเอกรักพระเอกจนล้น แต่เขามีสาวใหม่ นอนกับฮีก็คือแค่นั้น ไม่รู้สึกถึงรัก เหมือนแค่ต้องการปลดปล่อย เมียทาสละเกิน
หนึ่งในพล็อตคลิเช่นั้มเน่าที่ชอบ 555555
แต่เราไม่ค่อยมองว่าพระเอกผิดที่ทำให้นายเอกเจ็บปวดขนาดนั้น คือยังไงดี พระเอกมองนายเอก กับนายเอกมองพระเอกมันไม่เท่ากันแต่แรก
คือพระเอกค่อนข้างบิดเบี้ยว (ค่ะ ชอบ) ความรู้สึกที่มีต่อนายเอกคือความยึดติด แบบที่อยากฆ่าให้ตายจะได้ไม่หนีไปไหน --- น่าจะเดจาวูกับพ่อฮี ฮีเชื่อนายเอกไม่ได้ เพราะรักแบบบิดเบี้ยวนี้นั่นแหละ เรามองว่าโตมาในวังหลวงก็งี้ กลัวตลอดเวลาว่านายเอกจะทรยศ พอรู้สึกว่าทรยศก็โกรธ
เราเวทนานายเอก สลัดรักไม่หลุด รู้ทั้งรู้ด้วย สุดท้ายเขาให้ปกป้องเมียและลูกตัวเองก็ต้องกัดฟันกรอดๆ อนาถาแท้ ถึงเราจะส่ายหัวให้นายเอก (เพราะฮีน่าเวทนาในความยึดติด) แต่ก็ต้องยอมรับแหละว่าเออ ฮีรักของฮี พระเอกเองจริงๆ ก็ยังคงความเป็นคนเพราะมีนายเอกแหละ
สุดท้ายก็จบดีอี้เหรินเป่ย 55555555555555+
ช่วงหลังๆ ของเรื่องคือแบบ เออ ซิกเนเจอร์ จบแบบนี้แหละ พระเอกหน้าด้านเสียอย่าง ใครมันจะทำไม
โลกไม่ควรกังวลดราม่า 55555555555+
ตอนพิเศษก็สไตล์ชวนหัวแหละ ขำๆ ไปเรื่อย
เอางี้ สรุปเลย ถ้าชอบสไตล์คุณอี้เหรินเป่ย อ่านได้ งานตามมาตรฐานเป๊ะๆ สไตล์คือแบบนายเอกทุ่มเททุกสิ่ง เจ็บปวดรวดร้าวเพื่อพระเอกนิสัยเสีย สุดท้ายก็โดนจับไม่ปล่อยไปจนตาย
ดราม่าแล้วไง สุดท้ายก็ตลกตามสไตล์ แบบที่เราเคยทวิตไว้ว่าสุดท้ายแล้วคนที่เลวกับนายเอกที่สุดก็คือพระเอกเนี่ยแหละ ฮา
แต่ถ้าไม่ชอบ...เลิกเถอะ อย่าพยายามเลย จะอ่านเรื่องไหนก็ไม่ชอบหรอก lol
ส่วนตัวเรามองว่านี่ไม่ใช่งานระดับหรู (แค่ปกหลอกตา) มันคืองานปกติมาตรฐานคุณอี้เหรินเป่ย ที่ระดับไม่ได้สูงมาก งานเรื่องแรกเนาะ องค์ชายอัปลักษณ์เหมือนตกผลึกมาแล้วอะไรงี้ เราโอเคเพราะเรารักเขา 55555+
.
.
ส่วนเรื่อง incest *มีสปอยล์ + ข้อสงสัย*
.
.
.
.
.
.
มันมาเฉลยด้วยจม. แม่นายเอกทีหลังว่า...พระเอกมั้งไม่ใช่ลูกแม่
แต่ทำไมนายเอกเห็นพระเอกครั้งแรกเหมือนเห็นหน้าแม่วะ เราไม่เก็ต ตกลงแม่แกล้งหลอกหรือเปล่า นายเอกจะได้ไม่ต้องสนใจ ไม่ใช่น้อง อย่าไปพัวพันด้วยเลย
อันนี้เรื่องไม่ได้เฉลย เราเดา
.
.
.
.
.
(แถม)
คนบ่นเรื่องแปลกันใหญ่ นี่เราอ่านได้เฉยๆ นะ โอเคดี
ไอ้ที่แปลแย่ๆ จริงกลับไม่บ่นกัน อุแงงงง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in