เนื่องจากชอบหนี้ดอกท้อคุณต้าเฟิงแกประมาณหนึ่ง (แต่ยังไม่ได้เม้าท์ ไว้เดี๋ยวเอามาเติม) เรื่องนี้ก็รีๆ รอๆ
จนส่งเพื่อนไปเซอร์เวย์ เพื่อนบอกสนุกดี ซื้อไป
อะ ก็ลองอ่านก่อนเล่มนึง เออ สนุกดี ชอบโทน ชอบเคมีของจางผิงกับท่านเสนาบดีหลันด้วย อะ งั้นเอา
เรื่องโฟกัสที่ตัวละครสองตัว ท่านเสนาหลัน พ่อม่ายลูกติด กับจางผิง หนุ่มบัณฑิตยากจนที่มาสอบที่เมืองหลวง แล้วก็ไปพัวพันคดีกัน
ทั้งห้าเล่มนี่เรามองว่า 1-3 ทำดีนะ สนุกดี คดีใช้ได้ ตัวละครก็แสดงภูมิปัญญาออกมาได้ดี บวกชอบคาแรกเตอร์ของจางผิง เป็นสิ่งมั่นคงในเรื่อง 55555 ฮีเป็นคนดื้อดึงที่ตลกดี ตรงๆ เกินไปหน่อย
แต่หลายคดีเป็นคดีที่คิดตามยาก เพราะบางข้อมูลคนเขียนมาพูดตอนเฉลยเลย จะว่าไม่นับเป็นงานสายสืบสวนแบบฟูลก็ได้อะนะ
(มีคดีนึงเพื่อนเรามันชอบเรียก 'คดีเมียเก่า' นี่ขำก๊ากทุกที)
ตรงเล่ม 4 เริ่มดร็อปลงไปหน่อย
จนเข้าเล่ม 5 อ่านจบแล้วล้มโตีะ
เหวอกับการจบ เหมือนโดนฉีกที่เหลือทิ้ง จบแบบ แค่นี้?
คือถ้าไม่มีภาคต่อจะเคว้งคว้างสู่อวกาศไปเลยนะ จะมีม้ายยยยยยย
แต่จะด่าก็ด่าได้ไม่สุด เพราะถามว่าก่อนนี้ไหม ก็ชอบอะแก แต่แกไม่ควรจบแบบนี้เด้ จัดจ์ไม่ถูกเลยว่าระหว่างเรื่องนี้กับพราวพร่างอะไรจบได้แบบกระดาษหมดกว่ากัน
อ้อ ที่แค้นคือกระดาษยังไม่หมด ที่เหลือเป็นตอนพิเศษที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรแล้ว TvT แงงง อยากอ่านตรงอื่นอ่าาาาาาาาา
อะ แต่ที่ชมคือเขาเอาเรื่องลึกลับมาวางเป็นน้ำมือมนุษย์ได้โอเคดี
มีคดีใหญ่สุดท้ายที่ตามปริศนาปากว้าไม่ค่อยรู้เรื่องกับเขา ตอนใต้เท้าหวังบอกกลับไปจะไปอ่านเพิ่ม ก็ได้ยินเสียงคุณชายฟางมากโรค (หอดอกบัว) บ่นเลยว่าอะไรนักหนา 5555
แถม
เมื่อวานไปเจอเพื่อน เข้าร้านหนังสือด้วยกัน เจอเรื่องนี้วางอยู่เลยด่ามัน มันแบบ อ้าวเหรอ มันยังอ่านไม่จบ เพิ่งอ่านถึงเล่มสี่
@#$@%#^!!!
ฮือๆๆๆๆ นี่ต้องเป็นกรรมที่ไปหลอกมันซื้อไว้เยอะแน่ๆ อุแงงงงงง
แต่เห็นฉบับการ์ตูนก็แอบมือไม้สั่นอยากซื้อเก็บ ผู้ชายหล่อจัง อะฮรุกกกกก
เครดิตภาพ เว็บสยาม
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in