"เห็นหรือไม่ งานฉลองครบเดือนของซื่อจื่อจวนโหวเมื่อวันก่อน คุณชายใหญ่สกุลเจียงสวมแหวนปะการังสีแดง งดงามเชียวล่ะ"
"แหวนปะการังแดงหายากนักหรือไร คงไม่คณามือจวนเสนาบดีซ้ายกระมัง...แล้วยังมามอบให้กับคุณชายใหญ่สกุลเจียง แทนที่พวกเขาจะมอบให้ซื่อจื่ออย่างคุณชายรอง"
"เพ้ย! เจ้าโง่! ข้าน่ะ หมายถึงว่าแหวนปะการังแดงนั่นเคยเป็นบรรณาการจากตงอิ๋ง"
"...แล้วอย่างไร... เสี่ยวเอ้อ! ขอสุราอีกหนึ่งกา!"
"บรรณาการในปีนั้น ครึ่งหนึ่งมอบให้องค์หญิงคังหนิงอย่างไรเล่า นี่คงเป็นสินเดิมของนาง...เสี่ยวเอ้อ! หมั่นโถวข้าเล่า!"
"แล้วอย่างไร!"
"เพ้ยยย!!! ทำไมข้ามีสหายโง่เยี่ยงนี้ องค์หญิงคังหนิงย่อมมอบให้บุตรชาย บุตรชายเขาก็มามอบให้บุรุษในดวงใจอีกทีอย่างไรเล่า เห็นทีคุณชายใหญ่สกุลเจียงจะได้ย้ายเข้าจวนแม่ทัพไม่ช้าก็เร็วเป็นแน่!"
"คุณชายใหญ่สกุลเจียงมิใช่บุตรชายสายตรงของท่านแม่ทัพเจียง บางคนยังสงสัยชาติกำเนิดเขาด้วยซ้ำ สกุลหลานจะแต่งเขาจริงหรือ แล้วก็เจ้าจะมาอาศัยอะไรรู้ดีเรื่องเครื่องบรรณาการ เป็นขันทีหรือไร!"
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in