สิ่งใดก็ตามไม่สำคัญ
นึกถึง MSN
นึกถึงหนังที่เราดูด้วยกัน
นึกถึงร้านหนังสือที่เคยเดินเข้าด้วยกัน
นึกถึงเพลงทุกเพลงที่แกเคยส่งให้เราฟัง
แล้ววันนี้เราก็ทำได้แค่นึกถึง เรากลัวว่าถ้าเราการคิดถึงแกมันจะทำให้แกลำบากใจ
แกยังชอบปวดท้องอยู่รึเปล่านะ เทศกาลดนตรีที่เราเคยนัดกันไปทุกปี ปีหน้าแกยังจะไปอยู่มั้ย ทุกเพลงที่แกเคยส่งให้เราฟัง เราก็ยังเก็บไว้ในเพลย์ลิสต์อยู่เลย เราตั้งชื่อเพลย์ลิสต์ว่าอะไร.. มันชื่อว่า "เพลงต้องห้าม" เรารู้ทุกครั้งอะที่เราเปิดฟังเราจะคิดถึงแก ซึ่งมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆว่ะ แม่งดูจะโง่งี่เง่าสักหน่อยที่เราต้องคอยคิดถึงแกแบบนี้ ทั้งๆที่มันก็จบไปแล้ว
มีเป็นร้อยเพลงที่เราผลัดส่งให้กันฟัง แต่คงจะเป็นเพลงนี้แหล่ะที่อบอุ่นใจเรามากที่สุด แต่ก็คงเป็นเพลงที่ฟังแล้วคงคิดถึงแกที่สุดเหมือนกัน ความอบอุ่นของเพลงมันทำให้เราคิดถึงตอนที่เรายังอยู่ด้วยกันไม่รู้แกยังจะฟังเพลงนี้อยู่รึเปล่านะ แต่ยังไงก็ขอบคุณมากที่ครั้งนึงเคยส่งเพลงมาให้ มันทำให้เราคิดว่าเฮ้ยถ้าแกไม่เข้ามาในชีวิตเรา เราคงไม่มีวันได้ฟังเพลงนี้ในฟิลอบอุ่นใจแบบนี้แน่ มันน่าดีใจนะ :)