เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
มาจะรีวิวชีสตัวน้อยตัวนิด
รีวิว 'หลง' MADE IN HEAVEN (เล่มเดียวจบ)
  • ชื่อเรื่อง: หลง MADE IN HEAVEN (เล่มเดียวจบ)
    ผู้แต่ง: 蛇蝎君
    ผู้แปล: 黑熊队
    ภาพประกอบ: Lux Team
    สำนักพิมพ์: M Interprint

    คำโปรยหลังเล่ม

    จะเป็นอย่างไร เมื่อชายอกสามศอกคนหนึ่งต้องถูกชายทั้งแท่งอีกคนตามจีบ?

    เพราะหลงใหลในบทบาทการแสดงของ “ลู่เหยาซู” ดาราหางแถวตกกระป๋องจอมสร้างภาพ “ถังเสี่ยว” หนุ่มวิศวะเครื่องกลผู้ชื่นชอบการเขียนบทละครเป็นชีวิตจิตใจ แฟนคลับหนึ่งเดียวคนนี้ จึงเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในชีวิตประจำวันของอีกฝ่ายแบบเนียนๆ

    จากรำคาญก็กลายเป็นคิดถึงและรอคอยที่จะได้เจอ ทำทุกอย่างเพื่อให้อีกฝ่ายรุกหนักขึ้น อยากได้ยินคำว่ารัก อยาก..

    เอ๊ะ! นี่ใครกำลังจีบใครกันแน่ แล้วทำไมฝ่ายตั้งรับอย่างลู่เหยาซู จึงต้องร้อนรนขนาดนี้?


    ความรู้สึกหลังอ่าน

          แรกๆ ตอนเห็นปกนิยายกับชื่อเรื่องเราก็เดาไปเองต่างๆนานาว่ามันจะเป็นแนวออกดาร์กๆ สืบสวนสอบสวนไขคดีหรือเปล่า? ไม่ก็ออกแนวจิตๆแบบสโตกเกอร์งี้ คิดว่าจะเป็นแนวๆนิยายอีกเรื่องที่เคยอ่านอย่างเรื่อง 'คลั่ง (THE SHOW MUST GO ON)' เพราะคนแต่งก็เป็นคนเดียวกัน แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลยค่ะ5555 เรื่องนี้ออกจะชิลๆกว่า ตัวละครไม่งี่เง่ามาก พอจะดึงเข้าดราม่าทีไรก็ไม่เคยเศร้าแบบสุดมีเรื่องผุดออกมาให้ขำก๊ากได้ตลอด555555

          เริ่มเรื่องมานายเอก ''ลู่เหยาซู'' ดาราที่ได้รับแต่บทตัวประกอบต๊อกต๋อยที่ตอนนี้ว่างแบบว่างมากกก (แบบไม่มีใครติดต่องานเข้ามาเลย ได้แต่ใช้ชีวิตอยู่ไปวันๆเงินก็แทบไม่พอยาไส้ พอตกกลางคืนเพราะกลัวว่าตัวเองจะขาดสารอาหารตายเลยแอบเข้าไปขโมยผักของข้างบ้านมาต้มกินกับมาม่าอ่ะคิดดู - -) ได้มีโอกาสเข้ามาเป็นกรรมการตัดสินการแข่งขันละครเวทีในมหาลัยที่ตัวเองเคยเรียนอยู่แล้วได้เจอกับพระเอก "ถังเสี่ยว'' หนุ่มมหาลัยหน้าตาดีแต่ท่าทางแปลกพึลึกกึกกือสุดๆเท่าที่นายเอกเคยเจอมา แถมเจ้าตัวยังมาบอกว่าเป็นแฟนคลับตัวยงเพียงหนึ่งเดียวของเขาอีก! ซึ่งนายเอกก็คิดในใจประมาณ 'ว่านี่มึงเป็นแฟนคลับกูเหรอ มองเผินๆนึกว่าพวกแอนตี้แฟนมากกว่าอีก'  เพราะถังเสี่ยวเป็นคนเงียบๆพูดจาออกไปทางติดห้วนด้วยซ้ำ ซึ่งที่จริงน้องก็แค่เป็นคนพูดไม่เก่งเฉยๆแถมพออยู่ต่อหน้าคนที่ชอบอย่างเหยาซูแล้วก็ทำตัวไม่ถูก ขี้เขินมาก ไม่รู้ว่าเวลาพูดจะเอามือเท้าตัวเองไปวางไว้ตรงไหน ซึ่งด้วยความเป็นคนซื่อๆของพระเอกนี่แหละที่พอทำให้อยู่ด้วยกันไปนานๆก็ทำให้นายเอกรู้สึกเอ็นดูขึ้นมาแบบไม่รู้ตัวจนในที่สุดก็แปรเปลี่ยนมาเป็นความรู้สึกรัก สบายใจที่ได้อยู่ข้างๆ ไม่ต้องแสร้งทำว่าเป็นคนดังเหมือนตอนปกติ ชอบแกล้งหยอดพระเอกให้ได้เขินเล่นตลอด

          หลังๆมาพอเหยาซูรู้ว่าจริงๆแล้วตัวเองชอบผู้ชายก็แทบไม่อยากเชื่อตัวเองเพราะที่ผ่านมาก็เคยคบแต่แฟนที่เป็นผู้หญิงจึงติดจะแอบรู้สึกแปลกๆอยู่บ้าง แต่ก็มักจะได้รับความช่วยเหลือและคำปรึกษาจาก ''จ้าวเสี่ยวติง'' ดาราหนุ่มรุ่นน้องที่เป็นชาวสีม่วงเหมือนกันว่าถ้าชอบจนอยากได้ขนาดนี้ต้องอ่อยเด็กมันยังไง แต่อ่อยไปอ่อยมาน้องถังเสี่ยวก็อายไงพอเขินมากๆก็พลอยจะเป็นลมไปอีก เหยาซูเลยรุกหนักจับเผด็จศีกเองซะเลยจ้าา ทั้งๆที่ตัวเองก็ทำเรื่องอย่างว่าไม่เป็นเลยซักนิดเหมือนกัน5555

         สิ่งที่เราชอบอย่างหนึ่งคือพระ-นายเรื่องนี้เป็นพวกที่ซื่อสัตย์กับความรู้สึกตัวเองเอามากๆ เหยาซูจริงจังมากจนถึงขนาดที่ยอมกลับบ้านไปให้พ่อกระทืบเรื่องที่ตัวเองชอบผู้ชายเพราะไม่อยากแต่งงานกับผู้หญิงที่ทางบ้านหามาให้ เอาซะจนเข้าโรงพยาบาลกันเลยทีเดียวT T ถังเสี่ยวพระเอกผู้น่ารักก็พยายามเข้าหาทางบ้านของเหยาซู ทั้งปรนนิบัติคุณพ่อของภรรยาที่กำลังป่วย กลับบ้านไปช่วยคุณแม่ทำอาหารทุกมื้อ ทำทุกอย่างสารพัดเพื่อให้เขายอมรับจนสุดท้ายพ่อแม่ของเหยาซูก็ใจอ่อนไม่ได้ห้ามปรามความรักของทั้งคู่อีก

          เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ฮีลใจได้ดีที่สุดๆไปเลยค่ะ ทำให้เราได้มองย้อนกลับมาดูตัวเองที่พยายามจะไล่ตามความฝันแล้วทำให้เป็นจริงเหมือนกัน รู้ว่าลึกๆแล้วตัวเองเหมาะกับอะไร ต้องการอะไรกันแน่ ไม่จำเป็นที่จะต้องรู้สึกแย่หรือตำหนิตัวเองที่ทำเรื่องนั้นนี้ไม่ได้เรื่อง ทั้งๆที่ก็มีสิ่งต่างๆที่ตัวเองทำได้ดีอยู่อีกเยอะแยะ พออ่านจบก็รู้สึกฮึกเหิมเหมือนมีไฟขึ้นมาเลยแหละค่ะ ^ ^










เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in