เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
A PIECE OF YOUdrinkwinedietomorrow
My dear
  •                                                                 

                                                                                                                                                 #JAEYONG




    /

    There comes a time, when all the games get old

    And all the thrills they have are gone


    วาเลนไทน์ปีนี้ไม่มีดอกไม้ช่อโต ไม่มีของขวัญสุดหรู หรือดินเนอร์แสนโรแมนติก

    มีเพียงมื้ออาหารธรรมดาที่ช่วยกันทำกับคำบอกรักง่ายๆที่ไม่ค่อยได้ยินจากปากของกันและกัน


    /


    Cliché but I love you, so glad that I found you


    “รักพี่นะ”

    “จะเอาอะไร”

    “บอกรักไงวันนี้วันวาเลนไทน์นะ”

    “สุขสันต์วันเกิด มีความสุขมากๆ เป็นเด็กดี พี่รักแกมากๆเหมือนกัน”

    “บอกรักแบบไม่มีคำอวยพรวันเกิดข้างหน้าบ้างได้ไหมเนี่ย แบบนี้ทุกปีเลย”

    “เอ้า ก็วันนี้วันเกิดแกนี่”

    “บอกรักวันเกิดใครๆก็บอกได้ บอกรักวันวาเลนไทน์พี่บอกได้คนเดียวไง”


    วันเกิดปีที่23ของเขากับวันวาเลนไทน์ปีที่4ของเรา

    คนข้างหน้ายังคงคะยั้นคะยอให้บอกรักกันแม้ว่าเขาจะบอกไปแล้วก็ตาม

    ไม่บอกก็รักอยู่ทุกวัน ไม่ใช่แค่วาเลนไทน์สักหน่อย


    /


    When the days get long

    I long to be right next to you

    When the nights are cold

    The thought of you, pulls me through


    “พี่รักแกมากๆ รักมากจริงๆ อาจจะไม่ได้บอกบ่อยแต่พี่รักแกทุกวัน”


    ดวงตาหวานสีน้ำตาลที่จ้องมองมา

    ริมฝีปากที่ขยับบอกรักกัน

    มือคู่สวยที่เลื่อนมาลูบผมอย่างอ่อนโยน


    “สุขสันต์วันวาเลนไทน์ปีที่4 ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตพี่นะ ขอบคุณที่อยู่ข้างๆกันมาตลอด ไม่รู้เลยว่าถ้าไม่มีแกพี่จะเป็นยังไง”

    “ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าผมไม่มีพี่ ผมจะเป็นยังไง”

    “แกก็คงยังเป็นแกที่ยิ้มได้ตลอดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หัวเราะเสียงดังตอนมีความสุข ซื่อสัตย์กับความรู้สึกตัวเองเสมอ”

    “พี่เลี่ยนว่ะ”

    “แล้วใครมันเริ่มบอกรักก่อนวะ”


    ไม่มีแสงเทียนบนโต๊ะอาหาร

    ไม่มีพนักงานมาเสิร์ฟไวน์ยี่ห้อดี

    ไม่มีดนตรีแจ๊สหวานๆ

    มีแค่พาสต้าธรรมดาๆที่ช่วยกันทำเมื่อกี้

    กาแฟดำที่ไม่ได้เข้ากันสักนิดแต่ก็ไม่ได้วางแผนจะนอนเร็วในคืนนี้อยู่แล้ว

    เสียงหัวเราะของคนสองคนที่ดังขึ้นในห้องเล็กๆ

    แค่นี้ก็เป็นวาเลนไทน์ที่โคตรพิเศษแล้วไม่ใช่เหรอ


    /


    Being with you is not a waste

    Happily ever after is our fate

    You’ve been the one I've been looking for


    “ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้พี่มา”

    “พูดอะไร ทะลึ่งป่าวเนี่ย”

    “อะไร พี่สิทะลึ่ง ผมหมายถึงได้มาเป็นแฟน พี่คิดไปถึงไหน”

    “ถึงที่เดียวกับแกแหละ”


    ลักยิ้มที่ขึ้นมาทุกครั้งที่อีกฝ่ายขยับปากพูด

    เขาบอกว่าคนที่มีลักยิ้มคือคนพิเศษ

    คนที่เกิดวันแห่งความรัก คนที่มีรอยจูบของนางฟ้า


    “4ปีที่มีพี่ไม่มีวันไหนที่ผมไม่มีความสุขเลย”

    “แม้แต่วันที่ทะเลาะกันอะนะ”

    “วันที่ทะเลาะกัน ตอนดีกันพี่ไม่มีความสุขเหรอ ผมมีความสุขมากไม่ว่าพี่จะเป็นคนง้อหรือผมจะเป็นคนง้อ”

    “ก็เหนื่อยบ้างแต่แกน่ารัก”

    “งั้นรักมากๆได้ไหม”


    ลักยิ้มที่บุ๋มอยู่แล้วถูกทำให้บุ๋มลึกลงไปอีก

    ผมต่างหากที่เป็นเจ้าของลักยิ้ม ไม่ใช่เขาสักหน่อย


    /


    I'm just glad your here my dear, don’t ever leave my side


    พี่ดีใจที่มีแกอยู่ด้วยตรงนี้ มามีวาเลนไทน์ปีต่อๆไปด้วยกันอีกนะ


    /


    You are loved since you were born on Valentines day

    Happy birthday Valentines boy


    /


                                                                                                                        My dear— Jeff Bernat



Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in