จากสนามบินคันไซ เรานั่งรถไฟมาที่ เกียวโต จุดหมายแรกของการมาเยือนญี่ปุ่น เฮ!
ความจริงแล้วเราอยากจะต่อนยอนต๊ะต่อนย้อนอยู่ในเกียวโตหลายๆวัน เรารู้สึกว่าเมืองหลวงเก่าแห่งแดนอาทิตย์อุทัยมีอะไรให้ดูเยอะมาก ด้วยความที่เราเราเป็นคนอินกับวัดและประวัติศาสตร์ด้วยเลยสนุกที่จะค่อยๆละเลียดละเมียดละไมเที่ยวไปเรื่อยๆ แต่ทริปนี้เราไม่ได้มาคนเดียวเพราะแอบเกี่ยวคนไกลตัวแต่ใกล้ใจมาด้วยก็เลยต้องคิดวางแผนเยอะหน่อย
ยอมรับว่าเราเคยชินกับการตื่นเช้า หยิบกล้องกับกระเป๋าสตางค์และออกไปเที่ยวเลย หิวก็หยุดกิน ยังไม่หิวก็ไม่ต่อ กินอะไรก็ได้ง่ายๆแต่พอมีคนมาด้วยกันมันต้องพยายามหาจุดตรงกลางระหว่างสองคนด้วย คือคิดถึงแค่เราคนเดียวไม่ได้ มันต้องคิดถึงใจของคนที่มาด้วย
สรุปแล้วเราเลยอยู่ที่เกียวโตแค่สองวัน เลือกไปสถานที่ที่คิดว่าเราอยากไปและเขาจะอินไปด้วย :)
ด้วยความที่เราเข้าไปเช็คอินที่โรงแรมตั้งแต่ตอนเช้าไม่ได้เลยต้องฝากกระเป๋าไว้ที่ตู้ตรงสถานีก่อน ค่าเสียหายในการฝากกระเป๋าใบใหญ่อยู่ที่ 700 เยน ฝากได้ตั้งแต่เช้าจนถึงสองทุ่ม พอฝากกระเป๋าเสร็จปุ๊บเราก็นั่งรถไฟไปตามหาใบไม้เปลี่ยนสีกันนนนน
Note: ตรงนี้คือจุดที่เราลืมคิดไปนิดนึง นั่นก็คือเราลืมคิดเกี่ยวกับการเดินทางภายในเมืองเกียวโต จริงๆมันก็มีบัตรนู้นนี้จุ๊กจิ๊กให้นักท่องเที่ยวซื้อนั่นแหละ แต่เราคิดว่าน่าจะใช้แค่ JR ละมั๊งเลยไม่ได้ศึกษา ปรากฎว่าเราใช้ระบบขนส่งมวลชนทุกชนิดที่มีในเมืองเกียวโตเลยจ้า ถือว่าพลาดไปหน่อย รอบหน้าต้องรัดกุมกว่านี้นะ!
นั่งเงียบๆริมระเบียง ชมใบไม้ที่ Enkoji Temple
จากสถานี Kyoto เรานั่งรถไฟสาย JR Nara Line ถึงสถานี Tofukuji แล้วเปลี่ยนมานั่งสาย Keihan Main Line จนถึงสถานีสุดท้าย Demachiyanagi แล้วก็นั่ง Eizan Railways ลงที่สถานี Ichijoji (ซับซ้อนจังโว้ย) เพื่อไปตามหาใบไม้เปลี่ยนสีที่วัด Enkoji ซึ่งวัดนี้เป็นวัดของนิกายรินไซเซน มีจุดชมใบไม้เปลี่ยนสีที่น่าสนใจคือภายในวัดจะมีระเบียงให้นั่งชมความงามของฤดูใบไม้ร่วงที่เราเข้าไปค้นหาดูรูปในกูเกิลแล้วอุทานว่าเหยดดดดดดด สวยมากกกกกกกกกก นี่แหละคือการเปิดซีนแรกในทริปที่งดงามโรแมนติก♡
ความคาดหวังคือไปนั่งมองภาพซีนนี้ สวยมาก โรแมนติกมากมากมาก
พอมาถึงปุ๊บเราก็เดินก๊อกแก๊กนุ้งนิ้งตามแก๊งคุณปู่คุณตาทีมนี้ไปสลับกับดูแผนที่ใน google map อากาศช่วงต้นๆเดือนพฤศจิกายนกำลังเย็นสบายไม่หนาวจนเกินไป เดินอยู่กลางแดดก็กำลังอุ่นแบบพอดีๆ สังเกตว่าภูมิทัศน์โดยรอบจะเป็นเนินเขาสลับไปมา เสียดายที่ก่อนหน้าช่วงที่เรามานั้นมีไต้ฝุ่นพัดเข้ามาที่ประเทศญี่ปุ่นพอดิบพอดี๊ทำให้เหล่าต้นไม้น้อยใหญ่ได้รับน้ำฝนอย่างชุ่มโชก ต้นไม้เลยยังไม่ค่อยผลัดใบเท่าไรนัก ยังเป็นสีเขียวๆกันอยู่ แก่บ้างอ่อนบ้าง หรือบางทีก็แซมด้วยสีเหลืองๆ ไม่แดงจัดๆอย่างที่ตั้งใจไว้....
แก๊งคุณปู่คนตาที่เตรียมเสบียงอาหารและกล้องถ่ายรูปกันมาพร้อมแบบสุดๆ
เราจะเดินขึ้นเนินไปเรื่อยๆ เดินผ่านซอกแซกตามซอกซอยเล็กๆจนถึงวัด
ร้านค้าในละแวกนั้น น่ารักมากมากมาก
ใดๆในญี่ปุ่นล้วนคาวาอิ๊
เมื่อเข้ามาภายในวัดแล้วเราก็จะเจอสวนหย่อมที่เป็นกรวดสวยงามและลึกเข้าไปค่อยเป็นตัวอาคารที่มีระเบียง ตอนที่เราไปถึงนั้นเริ่มมีนักท่องเที่ยวที่ตื่นเช้าเข้ามานั่งเงียบๆ กดลั่นชัตเตอร์ถ่ายภาพกันเบาๆ บรรยากาศโดยรอบสงบสุขมากจนเกรงใจเมื่อเราขยับตัวจะไปถ่ายรูป
สวนกรวดก่อนที่จะเข้าไปด้านในวัด
ใบไม้ยังไม่แดงฉ่ำไปหมด โดยมาเป็นสีเขียวๆ แอบเฟลนิดนึงแต่ก็ไม่เป็นไรเนอะ
เสียดายมากๆที่ยังเขียวอยู่
แต่ก็สวยมาก ได้เห็นถึงพลวัตรความเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ
เรานั่งมองอยู่นานมาก คอยพินิจใบไม้ที่ค่อยๆร่วงหล่น
ตั้งใจมาเพราะอยากได้ภาพนี้นี่แล...
หลังจากที่นั่งหย่อนใจมองใบไม้จนคนที่มาด้วยเริ่มขยับยุกยิกแล้ว เราก็ละสายตาออกจากภาพเบื้องหน้าและเดินไปสำรวจรอบๆบริเวณวัด
มีธารน้ำ สะพาน และป่าไผ่ขนาดย่อม
เพราะทุกอย่างมีอายุขัยของมัน
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป
ในความเขียวจัดๆของที่นี่ก็มีข้อดีคือรู้สึกเย็นใจ สบายตา
พอเดินมาด้านหลังก็จะเจอเนินเล็กๆให้เดินขึ้นไปชมวิวได้
โดนแอบถ่ายด้วย เขินจัง
และนี่คือภาพที่ได้จากบนเนินเขาหลังวัดเอนโคจิ
สวยมากกกกกก จริงๆใบไม้มันก็มีแดงเหมือนกันนะเนี่ยยย
เราใช้เวลาถ่ายรูปก๊อกแก๊ก นั่งมองท้องฟ้ากันอยู่ซักพักก่อนที่จะเดินกลับลงมาที่สถานีรถไฟและเดินทางไปยังจุดหมายที่สองในเกียวโตนั่นก็คืออออออ...
ตามไปอ่านบันทึกการเดินทางอื่นๆได้ที่...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in