33 องศาเซลเซียส

ยามบ่ายคล้อยในวันอาทิตย์

กลิ่นและละอองของฝนช่วยคลายความร้อนได้บ้าง

สายฝนหยดลงแตะกับใบไม้อย่างแผ่วเบา เกิดเป็นเสียงปรบมือรายล้อมอยู่รอบตัว

...

ปรบมือให้กับพนักงานออฟฟิศทีเตรียมใจกับการมาถึงของวันจันทร์

ปรบมือให้กับชายเร่ร่อนที่สละที่นั่งให้กับเด็กบนรถเมล์อัดแน่นด้วยผู้คน

ปรบมือให้กับเด็กหญิงขายพวงมาลัยที่นั่งหลบฝนหน้าร้านขายทอง

ปรบมือให้กับเมสเซ็นเจอร์ที่จอดมอเตอร์ไซค์คู่ใจหลบฝนใต้สะพาน

ปรบมือให้นักเดินทางกับเส้นทางอันแสนไกล ซึ่งผ่านมาและกำลังจะผ่านไป

ปรบมือให้ความไม่แน่นอนที่แน่นอน

ปรบมือให้วันดีๆกับหนังดีๆซักเรื่อง

ปรบมือให้กับผู้ถูกปฏิเสธ 

ปรบมือให้เด็กชายผู้อ่อนแอที่กำลังจะตายและเกิดใหม่เป็นชายหนุ่ม

ปรบมือให้ตัวตลกที่นั่งร้องไห้ในตรอกเล็กๆ

ปรบมือให้กับความฝันที่ยังไม่ได้เริ่มลงมือทำ

ปรบมือให้กับผู้กล้ายืนหยัดสู้กับระบอบประชาธิปไตยอันเน่าเฟะในบาบิลอนแห่งหนึ่ง

ปรบมือให้กับทุกๆชีวิตที่ยังคงดิ้นรนไปกับวันคืนอันเหนื่อยล้าและร่างกายที่ร่วงโรย

ไม่ว่าเพื่อคนอื่นหรือเพื่อตนเอง

ตราบจนวิญญาณอันสวยงามของพวกเจ้าจะหลุดออกจากร่าง

PEACE OUT ✌?

 Instagram : maniacstory

ฝากกดติดตามด้วยนะครับ?