อาจเป็นเพราะหล่อนเป็นคนชอบคิด คิดมากบ้าง คิดไปเรื่อยเปื่อยบ้าง คิดเพ้อเจ้อบ้าง แม้ว่าสิ่งที่กำลังคิดอยู่จะไม่ได้เป็นประโยชน์ต่อชีวิตและสังคม หรือดูเป็นชิ้นเป็นอันเท่าใดนักก็ตาม แต่หล่อนก็ยังคงคิดนู่นนี่นั่นต่ออย่างไม่ลดละ

จะว่าไปแล้วคนทุกคนก็ล้วนแล้วแต่เป็นนักคิดกันทั้งนั้น มีใครบ้างที่ไม่เคยคิดอะไรเลย หล่อนไม่เชื่ออย่างเด็ดขาดว่าไม่มี เพียงแต่หล่อนชอบที่จะนั่งคิดอะไรต่อมิอะไรมากกว่าที่ใคร ๆ คาดก็เท่านั้น

ความสุขอย่างหนึ่งในชีวิตของหล่อน คือการนั่งอยู่เฉย ๆ เพียงคนเดียวเพื่อคิดอะไรไร้สาระและเหม่อไปเรื่อย ๆ ดังนั้นเมื่อมีโอกาสให้ได้นั่งคิดแบบนั้น หล่อนจึงไม่รู้สึกเบื่อหน่ายเลยสักนิด อย่างตอนนั่งรถโดยสารประจำทางฝ่ารถติดในเมืองหลวงนั่นปะไร คนส่วนใหญ่มักจะหงุดหงิดกับสภาพการจราจรอันคับคั่งนั้น แต่สำหรับหล่อนแล้วมันกลับไม่ได้เป็นปัญหาสักเท่าใดนัก ในเมื่อไม่สามารถทำอะไรกับมันได้อยู่แล้ว หล่อนก็แค่นั่งมองออกไปนอกหน้าต่างรถ คิดถึงเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปเรื่อย ๆ เท่านั้น

และนั่นก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้หล่อนได้มีความภาคภูมิใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ว่าหล่อนไม่เคยนั่งหลับบนรถโดยสารประจำทางจนเลยป้ายเลยสักครั้ง แต่ถ้าถามว่าเคยเหม่อจนเลยป้ายหรือไม่ หล่อนคงได้แต่ตอบอ้อมแอ้มว่าเป็นบ้าง ทั้งที่ความจริงแล้วหล่อนนั่งเหม่อจนเลยป้ายที่จะลงอยู่บ่อยครั้ง และหล่อนก็เอือมระอากับนิสัยนี้ของตนอยู่ไม่น้อย

อาจเป็นเพราะนิสัยชอบคิดเรื่อยเปื่อย และตั้งคำถามอะไรแบบนี้กระมัง คนรอบตัวจึงมักจะบอกเสมอว่าหล่อนเป็นคนที่มีความคิดแปลก ๆ ซึ่งพอหล่อนถามหาคำอธิบาย นิยามคำว่าแปลก หรือตัวอย่างความคิดที่เขาว่ากันว่าแปลก หล่อนกลับไม่ได้รับคำตอบให้กระจ่างใจสักครั้ง