ปี 4 เทอม 1 ผ่านพ้นไปอย่างทุลักทุเล ทีนี้ก็ถึงเวลามานั่งคิดธีสิสอย่างจริงจังแล้วสิ แม้จะนั่งคิดนอนคิดมาตั้งแต่ช่วงปี 3 แต่ความคิดทั้งหลายก็ยังเป็นเพียงกลุ่มก้อนความคิดที่กระจัดกระจายอยู่ แต่ความคิดแรกที่เข้ามาในหัวก็คือ 'สื่อผ้า' เพราะเป็นสิ่งที่ทำแล้วรู้สึกเอ็นจอยมาก ๆ และคาดว่าจะสามารถทำไปจนเสร็จสิ้นได้ แต่แล้วอาจารย์ก็พูดขึ้นมาว่า 'สื่อผ้าปีที่แล้วรุ่นพี่ทำกันเยอะมาก อยากให้คิดแผนสำรองเผื่อกันไว้ด้วยนะจ๊ะ' ปึ้งง เอาล่ะ ได้เวลารวบรวมความคิดใหม่

          เราเป็นคนที่ค่อนข้างหัวสมัยใหม่ ชอบเทคโนโลยี ชอบสื่อสมัยใหม่ เพราะเราคุ้นเคยและโตมากับการใช้เทคโนโลยีพวกนี้อยู่ทุกวัน ดังนั้นจึงปัดตกงานด้านการเขียนอย่างวรรณกรรมไป เพราะไม่ใช่ทางที่ถนัด และเราก็รู้ตัวเองว่าเป็นคนที่ติดเขียนแบบเป็นทางการมากจนเกินไป ส่วนด้านหนังสือภาพ เราเองก็ไม่ใช่คนที่ถนัดด้านวาดรูปขนาดนั้น และจากงานเก่า ๆ ที่เคยทำมาก็พบว่าไม่สามารถอดทนทำไปจนจบได้ งานที่เป็นสื่อสมัยใหม่เราก็มีสนใจเรื่องของ UX/UI ซึ่งก็คิดไปถึงเรื่องจะนำมาทำเป็นธีสิสในรูปแบบไหนได้บ้าง ในทีแรกก็คิดไว้ว่าอาจจะทำเป็นแอปพลิเคชันสำหรับเด็กเตรียมสอบ แต่อุปสรรคใหญ่ของความคิดนี้คือ มีแอปพลิเคชันแนวนี้อยู่แล้วในตลาด ซึ่งไม่ว่าจะคิดยังไง เราก็หาทางที่จะแปลกและทำใหม่ให้ไม่เหมือนกันไม่ได้ เพราะข้อมูลที่ต้องนำมาใช้ยังไงก็ต้องใช้ข้อมูลเดียวกัน จึงกังวลเรื่องเมื่อออกแบบมาแล้วจะไปซ้ำกับของที่มีอยู่แล้ว แต่สุดท้ายเราก็นึกถึงไอเดียหนึ่ง ที่เราเคยเขียนลงในงานเขียน นั่นก็คือเกม Visual Novel ซึ่ง ณ ตอนนั้นเป็นไอเดียเกี่ยวกับการนำวรรณคดีของไทยมาเรียบเรียงให้เข้าใจง่ายขึ้น และเพิ่มความสมัยใหม่ลงไปเป็นตัวเลือก เช่น หากตัวละครหลักพ่ายแพ้ให้ตัวร้าย เนื้อเรื่องจะเป็นอย่างไรต่อไป ซึ่งถือว่าเป็นไอเดียที่ใหม่และเหมาะกับเราที่ชอบเล่นเกมอยู่แล้ว ทำให้เราเริ่มศึกษาวิธีการทำว่าสามารถทำด้วยโปรแกรมอะไรได้บ้าง ทำยากไหม และเราสามารถศึกษาและทำได้ในเวลาที่จำกัดนี้รึเปล่า

          ตอนนี้เราปิ๊งไอเดียแล้วว่าอยากทำเกม Visual Novel เพราะเป็นสื่อสมัยใหม่ที่ช่วยให้เราได้มีส่วนร่วมในการเรียนรู้ แล้วความรู้นั้นก็จะติดอยู่ในหัวได้ยาวนานกว่าแค่การอ่านเฉย ๆ ทีนี้ก็อยู่ที่เราอยากทำเกมเกี่ยวกับอะไร โดยในทีแรก เราได้ไปเจอผลงานธีสิสของเด็กคนหนึ่ง ที่พูดถึงปัญหาสังคมเรื่องการข่มขืน ทำให้เราอยากนำปัญหาสังคมมาพูดถึงบ้าง ผนวกกับช่วงนั้นมีข่าวเรื่องมิจฉาชีพออนไลน์ แก๊งคอลเซ็นเตอร์ค่อนข้างเยอะ แม้แต่คุณพ่อของเราเองก็ยังส่งไลน์ให้ระวังตัว ทำให้เราเลือกนำปัญหาสังคมนี้มาทำเป็นเกมธีสิสของเรา ด้วยความคิดที่ว่า เราอยากส่งต่อความรู้ที่เราศึกษามาให้ทุกคนได้ระแวดระวังภัยมากขึ้น หากมีสักหนึ่งคนในครอบครัวที่รู้ทันกลโกงเหล่านี้ อย่างน้อยก็สามารถช่วยเป็นหูเป็นตาให้คนในครอบครัวได้ 

          นอกจากปัญหาเรื่องมิจฉาชีพออนไลน์แล้ว เราก็ยังสนใจปัญหาสังคมด้านอื่น ๆ ด้วย แต่ด้วยเวลาที่จำกัด ทำให้เราหาข้อมูลได้ไม่ละเอียดพอ และยังไม่เห็นภาพว่าหากนำมาทำเป็นเกมแล้วจะออกมาในแนวไหน ทำให้สุดท้ายแล้วเราก็เลือกทำในสิ่งที่เราถนัดและมีข้อมูลพร้อมแล้วไว้ก่อนดีกว่า สุดท้ายจึงได้เลือกทำเกมแนว Visual Novel เกี่ยวกับปัญหาสังคม มิจฉาชีพออนไลน์ นั่นเอง