“Everest Base Camp อ่ะ ไปกันมั้ย”
          โธ่ ไอ้กล้า บอกกันแบบนี้ตั้งแต่แรกก็หมดเรื่อง ผมจะไม่รู้จัก EBC ได้ยังไง ในเมื่อหนึ่งในความฝันที่ผมตั้งใจอยากทำในชีวิตนี้ ก็คือการไปค้นหาตัวเอง ด้วยการแบกเป้ เดินเดี่ยวเที่ยวเทรค EBC แต่อยู่ดีๆ มาถามกันตอนกำลังมึนแบบนี้ มันก็มีหลงลืมกันไปบ้าง (เอ๊ะ ผมดูร้อนตัวเกินไปมั้ย)
          “ทำไมอยู่ๆ ถึงอยากไปวะ”  ผมถาม
          “ก็ตาลนะสิอยากไป แบบว่าเดี๋ยวปีหน้าเราวางแผนจะมีลูกแล้ว ถ้าไม่ไปตอนนี้คงจะไม่ได้ไปอีกแน่ ไหนๆ จะต้องทิ้งทวนทั้งที ก็ไปเดิน EBC เลย ไปให้สุดๆ”
          กล้าพูดถึงตาล ภรรยาที่เพิ่งแต่งงานกันได้ไม่นาน และคงวางแผนมี ลูกเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ จะได้มีลูกไล่ๆ กัน ซึ่งพอดูแต่ละคนหลังจากมี ลูกก็ไม่สามารถไปเที่ยวไหนไกลได้ ยิ่งต่างประเทศยิ่งไม่สะดวกเท่าไร ต้องรอสองสามปีกว่าจะขยับกันไปได้ ถึงตอนนั้นกล้าและตาลก็คงอายุใกล้ 40 แล้ว (โคตรจะแก่) คงอยากจะไปเที่ยวยุโรปสบายๆ มากกว่าจะไปเดินเขา เดินเทรควันละ 8 ชม. เป็นแน่
          “แล้วตาลจะเดินไหวเหรอ เริ่มที่ ABC ก่อนมั้ย”
          “ABC มันไม่ได้ง่ายกว่าเว้ย มันแค่เป็นอีกเส้นทางนึง”
          แล้วกล้าก็อธิบายต่อให้ผมหายเข้าใจผิด เพราะคิดว่าเส้นทางมันคง เริ่มต้นจาก ABC BBC CCC ไปถึง EBC (สมัยเรียนนี่ท็อปภาษาอังกฤษนะครับ) แต่กลายเป็นว่าผมเข้าใจผิดเต็มประตู เพราะ ABC หรือ Annapurna Base Camp - อันนาปุรณะ เบส แคมป์ เป็นแค่อีกเส้นทางหนึ่ง ที่เดินง่ายกว่า
(อ้าว เราก็ถูกนี่หว่า) สั้นกว่าหน่อย และเหมือนว่าจะสวยกว่า EBC ที่มีแต่หินแทบจะตลอดเส้นทาง
ดูยากเย็นขนาดนี้ แล้วทำไมคนเราถึงต้องอยากไปเดิน EBC กันด้วย? เพราะคนเราชอบเล่นของสูงไงครับ รู้ว่าเสี่ยงแต่คงต้องขอลอง
          หลายคนเลยเลือกจะไปพิชิตเส้นทางที่จุดหมายปลายทางอยู่สูง 5,364 เมตร เพียงเพื่อให้ได้ชื่อว่า ได้ไปเฉียดใกล้ที่สุดของยอดเอเวอเรสต์ ยอดเขาที่สูงที่สุดในโลก ที่ที่มีคนมากมายยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อจะขึ้นไปให้ถึง การได้ไป EBC ก็คือการขอได้รับเสี้ยวหนึ่งของสุดยอดประสบการณ์ ได้เดินบนเส้นทางเดียวกันกับที่ยอดนักปีนเขาขั้นเทพต้องเคยผ่านกันทุกคน ได้ลิ้มรสชาติของความลำบาก แม้จะไปไม่ถึงยอด
          แต่แค่นี้ก็น่าตื่นเต้นมากแล้ว ประหนึ่งเราได้ร่วมพิชิตยอดเขานี้ไปด้วย เพราะอย่างน้อยๆ เราก็ได้เดินไปถึงฐานที่นักปีนเขาทุกคนต้องตั้งแคมป์พักแรมกันเพื่อเตรียมตัวอีกร่วมเดือนเพื่อพิชิตยอดเอเวอเรสต์  

          เอเวอเรสต์น่ะสูงแน่ 

          แต่ EBC จะสูงสักเท่าไหร่?
          ถ้าเทียบความสูงของ EBC เอาให้เห็นภาพชัดๆ ก็น่าจะสูงกว่ายอดดอยอินทนนท์บ้านเราสัก 2 เท่าได้  อาจจะดูไม่สูงมาก ถ้าคิดว่าเราจะขับรถขึ้นดอยอินทนนท์กันเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ที่ EBC มันไม่มีถนนให้รถวิ่งนะสิครับ ดังนั้น ใครที่หวังจะมาพิชิต เลยต้องเดินเท้าเอาสถานเดียว ความลำบากมันอยู่ตรงนี้แหละ


          

          แต่ยัง ยังครับ ยังไม่หมด มันไม่ใช่แค่การเดินเท้าเท่านั้นที่ท้าทายเราด้วยความสูงระดับนั้น ยังอาจก่อปัญหาที่เราไม่คุ้นเคย อย่างอาการแพ้ความสูง (แหม ผมก็เคยแต่แพ้ความสวย) อันเกิดจากอากาศแสนเบาบางเพียงครึ่งเดียวจากปกติเท่านั้น ทำให้หลายๆ คนแค่ฟังหรืออ่านข้อมูลก็ท้อแท้ ยอมพับแผนการ ล้มเลิกความฝันจะไปอยู่จุดเดียวกับนักปีนเขาระดับโลกกันไปเลยก็มี         

          “ถึงลำบากแต่ก็อยากไปว่ะ ทริปนี้ตาลเป็นคนเลือกเองด้วยนะ ถ้าตาลคิดว่าอยากไป ตาลก็คงทำ ได้แหละ พวกเราก็ต้องทำ ได้”
          เห็นแววตาวิบวับเปล่งประกายแห่งความภูมิใจในตัวเมียของกล้าแล้วก็อดยินดีไปกับมันไม่ได้


          กลับมาที่ตัวผมเอง ในวันที่ความหวังตั้งใจที่เคยคิดไว้มานาน เข้ามาพุ่งชนถึงที่ ก็ถึงเวลาทบทวนกันอีกทีละครับว่า ผมควรตอบรับคำชวนของกล้ามันไหม ไหนๆ เส้นทางนี้ก็เป็นความฝันของผมมานานแล้ว ถ้าได้ไปกับเพื่อน มันก็คงจะเป็นทริปที่ดี เป็นทริปแห่งความทรงจำเอาไว้เล่าให้ลูกหลานฟังได้ คงสนุกกว่าการไปเที่ยวคนเดียวแน่ๆ แค่คิดก็สนุกแล้ว แบบนี้เราจะพลาดได้ยังไง
          “เราไป EBC กันเถอะ” ผมบอกกับกล้า
          “ว่าแต่ แล้วเราจะไปกับใครบ้าง”
          ได้เวลาหาเพื่อนร่วมทางกันละครับ