เตนล์,

ช่วงนี้มีประโยคนึงที่อยู่ๆก็แว่บมาให้หัวเรา และเราก็ชอบมันมากๆ - ฤดูกาลเปลี่ยนไปตามเวลา แต่ท้องฟ้ายังคงเป็นท้องฟ้าเดิมในทุกวัน บางสิ่งเติบโตและบางสิ่งเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

เราคิดว่ามันก็คงจะจริง

ในชีวิตนี้มีความโหดร้ายมากมายที่เราไม่คิดว่าเราจะได้พบพาน และในขณะเดียวกันโลกก็มีความงดงามของมันซ่อนตามที่ต่างๆทำให้เราตกหลุมรักการมีชีวิตได้บ้าง เรานับสิ่งนั้นในชีวิตเราเป็นการได้พบเตนล์ สำหรับเตนล์ก็คงเป็นการได้เป็นส่วนหนึ่งของวง

เราอาจจะไม่ได้เริ่มต้นกันที่ปีที่หนึ่ง แต่ในปีที่ห้าเรายังคงอยู่ตรงนี้

ฤดูกาลเปลี่ยนไปตามเวลา แต่ท้องฟ้ายังคงเป็นท้องฟ้าเดิมในทุกวัน บางสิ่งเติบโตและบางสิ่งเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงเหมือนๆเตนล์ที่เติบโตเจอเรื่องมากมาย ในห้าปีนี้คงจะเป็นห้าปีที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตเตนล์มากๆ คนที่เฝ้ามองส่วนหนึ่งของชีวิตเตนล์อย่างเราก็สัมผัสได้ว่าคุณเติบโตและเปลี่ยนแปลงเหมือนฤดูกาล แต่ความดีงามของคุณยังคงเป็นสิ่งที่จริงแท้ ไม่เปลี่ยนไป พูดเยิ่นเย้อซะมากมายเพื่อจะเชื่อมเรื่องพวกนี้เข้าด้วยกันนี่แหละ ห้าปีแล้ว - แต่คุณพยายามมานานกว่านั้นมากกับความฝันของตัวเอง

เตนล์-นั่นเป็นสิ่งที่คนไม่มีเป้าหมายในชีวิตอะไรอย่างเรารู้สึกชื่นชมเป็นที่สุด

การที่คุณเอาชีวิตของตัวเองเป็นเดิมพันในการทำตามความฝัน นั่นคือสิ่งที่ทำให้เราได้เข้าใจว่าการที่ไม่สามารถจะปล่อยมือใครสักคนไปได้มั้นเป็นอย่างไร และการโอบรับความฝันของใครสักคนมาเป็นของตนด้วยนั้นรู้สึกอย่างไร

เรากลัวว่าการพูดว่าอยากพบคุณบ่อยๆจะเป็นการกดดัน และการพูดว่ารักคุณโดยไม่คาดหวังอะไรในตัวคุณอาจทำให้คุณรู้สึกว่างเปล่า เราปราถนาดีอย่างที่สุดเพื่อให้เตนล์ได้รับสิ่งคู่ควร แม้เราจะรู้อยู่แก่ใจว่าบางครั้งคนเราอาจจะโดนความผิดหวังทุบจนน่วมตัวช้ำม่วงเขียวกว่าจะกว่าได้รับในสิ่งที่เฝ้ารอในที่สุด

แต่เตนล์, ฤดูกาลเปลี่ยนไปตามเวลา แต่ท้องฟ้ายังคงเป็นท้องฟ้าเดิมในทุกวัน บางสิ่งเติบโตและบางสิ่งเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง, ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ไม่ว่ามันจะส่งผลอย่างไร เตนล์ก็ยังคงเป็นเตนล์ เตนล์ที่มุ่งมั่นตามฝันไม่ลดละ เตนล์ที่อ่อนน้อมถ่อมตน เตนล์ไม่เคยหยุดกับที่ เราอยากให้คุณภาคภูมิใจเช่นเดียวกับที่เรารู้สึกทุกครั้งเวลาเจอคุณ

ทุกครั้งที่เราได้เห็นคุณเต้น

ทุกครั้งที่เราได้เห็นคุณร้องเพลง

ห้าปีแล้ว

ฝากเนื้อฝากตัวสำหรับปีที่หกด้วยนะเตนล์

,รักคุณคนที่พยายาม

เราเอง.