/1
.
แสงจันทร์ส่องสว่างลอดผ่านบานหน้าต่างห้องนอนเข้ามา แสงเลือนๆเผยให้เห็นโครงหน้าของคนที่เพิ่งปิดประตูแล้วค่อยๆเดินมาที่เตียงอย่างช้าๆ
"กลับมาแล้วหรอ" ผมเอ่ยถามออกไป
"อื้ม"
"ขอโทษนะ" เขาเอ่ยกลับมา
"..."
"ก็ทำให้ตื่น" เขาอธิบายต่อเมื่อเห็นหน้าผมงงกับคำขอโทษที่ได้รับ
"เหนื่อยมั้ยวันนี้"
"ก็เหมือนเดิม คุณนอนได้แล้ว พรุ่งนี้มีเรียนไม่ใช่หรอ"
"รอคุณ อยากคุยด้วย"
"อื้ม ขอ 10 นาทีนะ"
"ครับ"
.
.
02:15 am
ผมเผลอหลับไปรหวว่างรอเขาอาบน้ำ ตื่นมาอีกทีก็เจอเขาเข้ามานอนข้างๆแล้ว ผมดึงคนตัวเล็กกว่าเข้ามากอด เขารู้สึกตัวนิดหน่อย แต่ไม่ไ้ตื่นขึ้นมา น่าจะเหนื่อยมากๆเลยสินะ ผมพรมจูบเบาๆบนหน้าผากของเขา
รัก
ความรู้สึกที่มีตอนนี้คือ รัก รักมาก
"คุณ"
"เราจะรีบโตนะ เราจะหางานดีๆ คุณจะได้ไม่ต้องเหนื่อยแบบนี้แล้ว"
.
"รัก"
"รักคุณนะครับ" ผมกดจูบลงบนหน้าผากเขาอีกครั้ง และกระชับกอดแน่นขึ้น
.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in