ว่าด้วยความฝัน เราอาจได้มันมาง่ายๆ ด้วยการบังเอิญไปเจอภาพน่าประทับใจ ได้ยินเรื่องราวของใครบางคน หรืออ่านเจอคำคมๆ ในหนังสือ จนอยากไปอยู่บนเรือแห่งชะตากรรมเดียวกับเขาบ้าง เพราะคิดว่าถนนสู่ความฝันนั้นนุ่มนิ่ม เดาไปเองว่าอากาศมันคงเย็นสบาย และปลายทางมีความฝันที่สวยงามกำลังอ้าแขนรอรับเราอยู่

ก่อนที่บางคนจะรู้ว่า ความจริงมันไม่ใกล้เคียงเลยสักนิด เพราะบนพื้นนั่นอาจเต็มไปด้วยกรวดและหญ้ารกชัฏ อากาศอาจร้อนอบอ้าว เอาแค่เดินตรงๆ ยังทรงตัวยาก เหงื่อไหลไคลย้อยตลอดทาง น้ำหูน้ำตาไหล หายใจไม่ออก และเมื่อเดินทนจนถึงปลายทาง ก็พบว่าความฝันชิ้นนั้นไม่เห็นจะงดงามอย่างที่ฝันเอาไว้...

เหมือนหนังสือฮาวทูสู่ความสำเร็จ ที่มักเลือกคำลงบนปกเอาไว้อย่างหวือหวา มีความฝันชิ้นงามมูลค่ามหาศาลล่อตาล่อใจ แต่ไม่ยักเห็นหนังสือเล่มไหนบอกเลยว่า ระหว่างทางเดินไปสู่ความฝันนั้นมันเลวร้ายยังไงบ้าง หรือเมื่อความฝันสำเร็จเสร็จสิ้น ชีวิตจะดีอย่างที่หวังไหม จะแน่ใจได้ยังไงว่ามันจะไม่เลวร้ายลง?

จนกระทั่ง วิชัย ได้ลงมือเขียน DREAM CRUSHER ภารกิจยุติฝัน เพื่อบอกเล่าในเรื่องนี้ เรื่องที่คนส่วนใหญ่เลี่ยงที่จะพูดถึง อาจเพราะ ‘ภาพความสำเร็จ’ นั้นดูสบายตากว่า

ใครกันจะอยากเห็นภาพทิวทัศน์เวลาฝนกระหน่ำระดับพังพินาศหรือแดดเปรี้ยงแบบใกล้เคียงนรก ใครๆ ก็อยากเห็นวิวที่สวยงามซึ่งสมบูรณ์แบบไปด้วยแสงแดดที่พอเหมาะ อุณหภูมิกำลังพอดีทั้งนั้น แต่หนังสือเล่มนี้ชี้ให้เห็นว่า...

ความฝันที่สวยงามล้วนมีความเหนื่อยยากที่จะต้องพบเจอ ไม่ว่าจะก่อนหรือหลังได้ครอบครองมัน

วิชัย เป็นนักเขียนที่ผู้อ่านวางใจในสำนวนการเขียนที่เต็มไปด้วยอารมณ์ขันและจิกกัดสังคมได้อย่างสนุก หนังสือแทบทุกเล่มของเขาทำให้หลายคนเคยเอ่ยกับตัวเองอยู่บ้างว่าอยากเป็นนักเขียนแบบวิชัย

ในการทำ DREAM ATTACK มหกรรม สกรัมฝัน เราได้ยินวิชัยอุทานเบาๆ ว่า “แม่งเอ๊ย เขียนแบบนี้มันไม่สนุกเลยว่ะ! ตลกก็ไม่ตลก แถมยังเครียดอีก เซ็งโว้ย!” จนเราเป็นห่วงนิดหน่อยว่า ผู้อ่านจะคิดว่าเขา ‘ผิดฟอร์ม’ หรือ ‘ฟอร์มตก’ หรือเปล่า? แต่คิดดูแล้ว มันก็น่าจะเป็นเรื่องปกติ จะมีอะไรเหมาะสมกับสิ่งที่เขาเพิ่งรำพึงให้เราได้ยินอีก

เพราะนักเขียน—อาชีพที่คนจำนวนไม่น้อยใฝ่ฝันอยากเป็นก็ไม่ได้จะเขียนอะไรไหลลื่น หรือมั่นใจอยู่ตลอดว่าสิ่งที่ตัวเองเขียนออกมามันจะต้องสนุกจนวางไม่ลง และถ้าคนที่มีความฝันอยากเป็นนักเขียนได้มาเห็นภาพที่เขากำลังกุมขมับ ถอนหายใจยาวอย่างเหน็ดเหนื่อยตลอดการเขียนต้นฉบับ จะยังอยากเป็นนักเขียนอยู่อีกหรือเปล่า...

ความฝันมันก็อย่างนี้แหละ

แต่ที่เรายังการันตีได้ก็คือความเอาจริงเอาจังในการเขียนของวิชัย เขาลงมือสัมภาษณ์ พูดคุยกับคนที่ประกอบอาชีพในฝันของคนส่วนใหญ่อย่างจริงจัง ข้อมูลในหนังสือเล่มนี้คุณจึงวางใจได้ว่ามันเป็นความรู้สึกจริงๆ ของคนที่อยู่ในแวดวงนั้นจริงๆ ซึ่งมันเลวร้ายอย่างนี้จริงๆ

รวมถึงเจตนาในการเขียนของวิชัย รวมถึงสำนักพิมพ์แซลมอน คือเรายกความยากลำบากมาให้คุณเห็น ก็เพื่อให้พิจารณาว่าจะสามารถอยู่กับความเหนื่อยยากและปวดกะโหลกนี้ได้ไหม เมื่อการเดินทางสู่ความฝันเป็นทางแสนชันและมันไม่ได้ใจดีอย่างที่เคยคิด?

ถ้าได้ เราจะได้ถามต่อว่าคุณยังจะรออะไร ทำไมไม่ออกไปทำความฝันให้เป็นจริง

หลังจากที่ออก DREAM CRUSHER ผมก็ได้ฟีดแบ็กหลายอย่างเกี่ยวกับหนังสือ บ้างก็บอกว่าหนังสือสนุกดี บ้างก็บอกว่าเนื้อหาโอเค บ้างก็บอกว่าคนเขียนหล่อ น่ารัก หุ่นดี นิสัยดี อยากเป็นแฟนด้วย และบางคอมเมนต์ก็บ่นก่นด่าว่า หนังสือแบบนี้ไม่ควรเขียนขึ้นมาเลย ทำลายความฝันเด็กมากเกินไป และไม่ควรมีหนังสือแบบนี้ออกมาอีก ผมก็ได้แต่รับฟังทุกคำติชม และบรรจงออกเล่มสองอย่างตั้งใจ โดยผมมีสามข้อที่อยากจะบอกในหน้าคำนำนี้

1. DREAM CRUSHER ไม่มีเจตนาจะมาทำลายความฝันของใคร กูแค่เบื่อเวลามีคนพูดถึงความฝันทีไร มันดูเหมือนความฝันต่างๆ เป็นเรื่องที่ทำให้สำเร็จง่ายมาก ไม่ยากเลย เชื่อในตัวเองสิ แค่ลงมือทำ แล้วความฝันจะเป็นความจริง (พูดน้ำเสียงพิธีกรสุดหล่อ) บอกอีกครั้ง DREAM CRUSHER ไม่ใช่หนังสือตีแผ่ ‘ด้านมืด’ อาชีพต่างๆ เรื่องที่เราพูดถึงในหนังสือเล่มนี้คือ ‘ธรรมชาติ’ ของอาชีพต่างๆ ที่ไม่รู้ทำไมเรื่องสำคัญพวกนี้ ถึงไม่เคยมีคนพูดถึงสักที มึงมาพูดกันอยู่ได้ “ทำความฝันสิ ไล่ตามความฝันสิ” มันเหมือนเจ้าชายโง่ๆ สักคนได้รับดาบวิเศษหนึ่งเล่มโดยไม่รู้ว่าจะใช้ดาบวิเศษยังไง และไม่รู้ว่าจะต้องเอาดาบนี้ไปสู้กับอะไร

2. DREAM CRUSHER เขียนด้วยความคิดว่า ทุกอาชีพในฝันก็มีเรื่องเหี้ยๆ ให้ปวดตับเช่นกัน และในเมื่อเรื่องปวดตับทั้งหลายมันคือสิ่งที่ต้องเจอจริงๆ มันจะดีกว่าไหม ถ้าเราจะรู้ล่วงหน้าว่าความฝันเหล่านี้มันมีค่าใช้จ่ายอะไรบ้าง และต้องจ่ายด้วยอะไร โดยหวังว่าหนังสือเล่มนี้จะกรองเด็กที่ฝันเล่นๆ ออกจากเด็กที่ฝันจริงๆ ออกจากกัน เด็กที่ฝันเล่นๆ มาอ่านหนังสือเล่มนี้ก็จะได้ไม่สะเหล่อเข้ามาทำอาชีพนี้ สำหรับเด็กที่ฝันจริงๆ อ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว จะได้รู้ว่าอาชีพต่างๆ ที่ตัวเองฝัน มันมีความยากอะไรบ้าง

3. ถ้าใครอ่าน DREAM CRUSHER แล้วรู้สึกว่า ทำไมอาชีพในฝันมันยากจังวะ-ดี ผมอยากให้รู้สึกอย่างนั้น อาชีพในฝันไม่ได้สวยงามเหมือนเหล่าไอดอลในทีวีมาให้สัมภาษณ์ คนเหล่านั้นหล่อ เท่เฉพาะออกทีวี อย่าลืมว่าความฝันไม่ได้จบลงตรงที่ทำสำเร็จ แต่ตรงนั้นเป็นจุดเริ่มที่เราต้องอยู่กับมัน-และไอ้ตรงนั้นแหละ ที่ยากที่สุด และนานที่สุด แต่ถ้าใครอ่านหนังสือเล่มนี้แล้วรู้สึกว่า ‘เอ ไอ้สิ่งที่เราฝัน มันไม่ได้สวยงามอย่างที่คิดเลยนี่หว่า’ หรือ ‘นี่กูต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยเหรอวะ’ — ดี ผมอยากให้รู้สึกแบบนั้นซะตั้งแต่ตอนนี้ แล้วไม่ต้องฝันต่อ หยุด แล้วไปหาอะไรอย่างอื่นทำครับ

ผมไม่ได้หวังว่าหนังสือเล่มนี้จะเป็นหนังสือสร้างแรงบันดาลใจหรืออะไรทั้งสิ้น ผมหวังแค่หนังสือเล่มนี้จะเป็นหนังสือให้ทุกคนเตรียมใจ เพราะโลกของความฝันเนี่ย มันสวยงามเฉพาะทางเข้าเท่านั้นแหละครับ...ข้างในก็โหดเถื่อนใช้ได้เหมือนกันนะ