ไอเดนมองคนตรงหน้าทั้งสองด้วยสายตาแบบที่เหนื่อยใจ และสงสัยว่าเขาคิดถูกไหมที่ให้ธาเนียมาที่นี้ แต่อีกแง่....เขาต้องการคนที่ไว้ใจได้จริง ๆ มาช่วยงานนี้เพราะเขาคิดว่าอาจมีเกลือเป็นหนอนอยู่ในตำรวจสากล ซึ่งอาจเป็นใครก็ได้ที่รู้เรื่องที่จะมีการสอบสวนพยายนปากสำคัญในงานนี้ แขนของเขาได้ถูกทำแผลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เด็กสาวผมบลอนด์สว่างมองคนตรงหน้าก่อนจะเอ่ย "แล้วน้าทำเอาอิท่าไหนถึงได้มาเจอกับไอ้นักข่าวปากร้ายนี่? และทำไมถึงมีแผลที่แขนกับซ่อนตัวในเซฟเฮ้าส์แห่งนี้ได้? ยังไม่รวมที่....น้ามีแจ๊คเกตตำรวจสากลด้วย" เธอถามอีกฝ่ายรัว ๆ ตามประสาสายลับ (นิสัยรีดเค้นที่มีมาในสายเลือดตัวเธอเอง) จนคนตรงหน้าต้องยกมือปรามทันทีก่อนจะเจอร้อยคำถามจากหลานสาว (ที่มีอายุรุ่นคราวราวเดียวกันกับ)เขา ฮิวโก้เองพยายามหาจุดที่บ่งบอกว่าคนทั้งสองตรงหน้าเป็นน้าหลานกัน เพราะจากสายตานักข่าวหนุ่มเหมือนพวกเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกว่าน้าหลานเสียอีก
"ผมขอขัดอะไรได้ไหม? พวกคุณเป็นน้าหลานกันจริง ๆ หรอเพราะดูจากอายุพวกคุณแล้ว--"
"ผมลูกหลงนะ เกิดไล่เลี่ยกับหลาน ๆ เลยแลดูเป็นพี่น้องมากกว่าน้าหลานมากกว่า" ไอเดนอธิบาย "ถ้าให้อธิบายผังครอบครัวคงอีกยาวเลยแหละ"
นักข่าวหนุ่มพยักหน้าก่อนจะหันไปทางธาเนีย
"เธอยังแสบไม่เปลี่ยนเหมือนตอนเราเจอครั้งแรกในคาสิโนเลยนะ..." สายลับกอดอกมองร่างสูงที่ยืนพิงกำแพงอย่างไม่พอใจ
"คุณเองก็เจ๋อฉันตอนทีีกำลังจะใกล้ถึงตัวคนร้าย แถมยังหาว่าฉันเป็นเด็กเชียร์เบียร์อีกหยาบคายมาก!!" ธาเนียชี้หน้าอีกคน "ไม่รวมที่คุณกับฉันเจอกันหลายครั้งตอนฉันปฎิบัติภารกิจอีก"
ฮิวโก้เดินมาหาธาเนียก่อนจะยืนเผชิญหน้ากับอีกคน เด็กสาวผมบลอนด์สว่างสังเกตได้ว่าตาอีกคนเป็นสีฟ้าแต่การมองนั้นเยือกเย็นเหมือนน้ำแข็ง ชายหนุ่มมองร่างระหงตรงหน้าก่อนจะเอ่ย
"ใครจะไปรู้ว่าเป็นสายลับสาวที่มาทำงานแฝงตัวในคาสิโน ก็เล่นแต่งตัวซะเซ็กซี่แบบนั้น"
"ไอ้--"
ไอเดนยกมือปรามทันทีก่อนจะแง้มม่านมองอะไรบางอย่างไปนอกหน้าต่าง ตาของเขาเบิกกว้างก่อนจะหันมาทางอีกคนและเอ่ย "งานเข้าแล้วไง พวกมันยกพวกมาละ?"
"พวกไหนอ่าน้า?"
ฮิวโก้ตอบแทนไอเดน "แก็งค์ของมิสเตอร์แวน คาดว่าลูกสาวเขาคงจะหาทางปิดปากพยานปากสำคัญก่อนการพิจารณาพ่อของเธอในวันพรุ่งนี้นะ" ไอเดนดูกระสุนในปืนตนเองก่อนจะสบถออกมาเบา ๆ อย่างหัวเสีย
"ธาเนีย หลานมีปืนหรือกระสุนอะไรมาไหม?" เด็กสาวพยักหน้าก่อนจะกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปทั่วห้องราวกับหาอะไรบางอย่าง ทั้งสองหนุ่มมองหน้ากันอย่างงุนงง ธาเนียหันมาทางพวกเขาและเอ่ย
"ทุกเซฟเฮ้าส์จะมีคันโยกลับที่จะมีทางออกโดยที่ไม่ต้องเปิดประตูหน้านั้น ซึ่งแต่ละที่จะต่างกันไป..."
ไอเดนพยักหน้าพลางมองไปรอบ ๆ ห้องเพื่อช่วยหาทางลับนั้น ฮิวโก้สังเกตอะไรบางอย่างตรงมุมห้องได้เลยเดินไป มือของเขาแตะผนังก่อนจะมีเสียงคล้ายประตูอะไรเปิดออกมาเลยหันไปทางไอเดนกับธาเนีย
"ผมว่าผมเจอละ"
เสียงคล้ายคนกำลังพังประตูดังขึ้น เด็กสาวผมบลอนด์สว่างรีบยัดกุญแจรถตนเองใส่มือผู้เป็นน้าทันทีและเอ่ย "รถบีเอ็มดับบลิวสีบรอนด์เงิน เดี๋ยวหลานตามไป" เธอพูดพลางดึงปืนที่พกออกมาจากเสื้อหนาวตนเอง "หลานจะตามไปทีหลัง ไป!"
ไอเดนลากฮิวโก้ออกไปทันที เด็กหนุ่มพบว่าทางออกลับมันเชื่อมออกไปที่บันไดหนีไฟเลยรีบเดินออกไปก่อนจะหารถที่หลานสาวตนเองนั้นขับออกมา เมื่อหาเจอก็รีบดันอีกคนขึ้นรถก่อนจะรีบสตาร์ท เขาได้ยินเสียงคล้ายกระจกแตกเลยมองออกไปและพบว่าเด็กสาวนั้นใช้คนเป็นเบาะรองรับร่างตนเองเมื่อหล่นลงพื้น เสียงคล้ายคนพูดรัสเซียตะโกนลงมาจากด้านบนว่าให้ตามล่าพวกเขา ไอเดนรีบขับรถขนาบข้างอีกคนและบอก
"รีบขึ้นดีกว่าว่าไหม?"
ธาเนียรีบกระโดดขึ้นรถก่อนจะพูดบอกให้คนขับเหยียบคันเร่งออกไปเลย เด็กสาวเปิดช่องหน้ารถพลางกดไปมาหน้ากระจกคนขับ ซึ่งมีบางอย่างปรากฎขึ้นคล้ายแผนที่เส้นทางต่าง ๆ ในตัวเมืองลอนดอน ไอเดนกับฮิวโก้มองจออย่างสนอกสนใจเพราะไม่เคยเห็นเทคโนโลยีอย่างนี้มาก่อน (นอกจากในหนังแนวสายลับ)
"เราต้องหาเส้นทางที่จะไปอัสเตอร์ดัมให้เร็วที่สุด"
"แต่ก่อนอื่นหาทางสลัดพวกนั้นให้พ้นก่อนดีไหมสาวน้อย" ไอเดนเอ่ยพลางมองกระจกข้างและพยายามขับรถชนรถที่กำลังไล่ล่าพวกเขา ธาเนียหันมาทางเขาและเอ่ยนิ่ง ๆ
"อย่าให้กระจกบานนี้แตกแล้วกัน--""
เสียงกระสุนทะลุกระจกหลังจนฮิวโก้ที่นั่งหลังต้องก้มหัวหลบ ชายหนุ่มเหงยหน้ามองธาเนียสลับกับปืนก่อนจะเอ่ย
"ขอปืนนั้นให้ผม..."
"ทำไมจะเอายิงหัวตนเองหรือไง?" เธอเอ่ยพลางหันมองอีกคนที่ทำสีหน้าจริงจัง ซึ่งตัวสายลับสาวเองก็บอกไม่ได้ว่าทำไมเธอต้องให้ปืนเขา หนุ่มตรงหน้าเอ่ยด้วยภาษารัสเซีย
"(รัสเซีย) เชื่อใจผมไหมว่าผมจะช่วยยิงพวกนั้น"
ธาเนียขมวดคิ้วก่อนจะเอ่ยตอบ "(รัสเซีย) ถ้าฉันให้ปืนคุณไป คุณสัญญานะว่าจะไม่ยิงฉันกับน้า"
เขาพยักหน้าเป็นเชิงว่าให้เชื่อใจเขาเลยจำใจให้ปืนไป ฮิวโก้เล็งปืนยิงโต้อย่างคล่องแคล่วจนเด็กสาวผมบลอนด์หันมามองคนที่กำลังขับรถอย่างคาดเค้น
"นักข่าวอะไรยิงปืนแม่นคะ?!" ธาเนียเอ่ยพลางขยับแผนที่ไปมาบนกระจกตรงหน้าตนเอง "ทั้งท่าทาง การสับกระสุน การเล็ง เขาดูไม่เหมือนนักข่าวอาชญากรรมเลย ตอนนี้น้าต้องเล่าออกมาเดี๋ยวนี้!!"
ไอเดนรีบหักพวงมาลัยหลบรถที่กำลังไล่ล่า "โอเค ๆ จำที่เขาพูดได้ไหมว่าแก็งค์มิสเตอร์แวนส่งคนมาตามล่าพยานที่จะให้ปากคำกับศาลอาชญากรรมโลกในวันพรุ่งนี้นะ มันมีที่มานะธาเนีย...."
ธาเนียสบถออกมาและพูดต่อ
"อย่าบอกนะว่า....ฮิวโก้ อิวานอฟ เป็น--"
"เขาคืออดีตสมาชิกแก็งค์นั้นที่ใกล้ชิดกับมิสเตอร์แวนมากที่สุด"
ชาช่า แวน ที่นั่งคันเดียวกับลูกน้องของเธอมองรถบีเอ็มดับบลิวตรงหน้าไม่พอใจ เพราะดูท่าคนที่ตามมาสมทบทีหลังจะมีฝีมือมากกว่าที่ตัวเธอคิดไว้เสียอีก ทั้งฝีมือการต่อสู้ระยะประชิด การใช้อาวุธจากสิ่งที่มีอยู่รอบข้าง เลยเดาได้ว่าอีกคนต้องได้รับการฝึกเป็นอย่างดีอย่างแน่นอน หญิงสาวผมดำสลวยหันมาทางลูกคนน้องคนสนิทตนเองและเอ่ย
"(รัสเซีย) ให้หมอนั้นหาข้อมูลสองคนนั้นมา ฉันต้องการรู้ว่าพวกมันเป็นใครก่อนจะจัดการมัน" ชายที่นั่งข้างเธอพยักหน้าก่อนจะหยิบมือถือมากดหาใครบางคน ชาช่านั่งไขว้ขว้างและกอดอก สายตาเธอเริ่มแข็งกร้าวดังนางพญา
"(รัสเซีย) แกไม่รอดจากฉันหรอกฮิวโก้ ไม่มีใครช่วยแกจากอดีตของแกได้หรอกน่า" เธอเอ่ยก่อนสั่งคนขับ
"(รัสเซีย) ไล่จี้รถมันซะ"
คนขับพยักหน้าก่อนจะขับรถจนไปใกล้รถบีเอ็มตรงหน้าพวกตน ชาช่าดึงปืนออกมาจากลูกน้องตนก่อนจะพยายามเล็งไปที่ฮิวโก้ที่กำลังยิงปืนใส่รถที่ไล่ล่าพวกเขา หญิงสาวยิ้มและเตรียมลั่นไกแต่ก็เห็นมีคนบางคนดึงให้หลบจากกระสุนปืน เป็นเด็กสาวผมบลอนด์คนหนึ่ง สายตาของคนคนนั้น มันบ่งบอกได้เลยว่ามาจากตระกูลนั้นอย่างแน่นอน
หล่อนเป็นคนสายเลือดบอนด์
"(รัสเซีย) ได้ข้อมูลว่าไง?"
"(รัสเซีย) ตำรวจสากลที่อยู่ขบวนคุ้มกันพยาน คือ ไอเดน แมทธิว โอลสัน บอนด์ ลูกชายของมิสเตอร์แมทธิว และดัสเชสมาริโอน่า บอนด์ เป็นนักกีฬาฟันดาบและเริ่มทำงานให้ตำรวจสากลเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ส่วนอีกคนที่ตามมาสมทบทีหลัง คือ เอซร่า ธาเนีย มอร์กาน่า บอนด์ ลูกสาวคนเดียวของเมอร์ลินและมอร์กาน่า บอนด์ เป็นหนึ่งในสายลับดับเบิ้ลโอที่มีฝีมือ" เขาหันมามองชาช่า "(รัสเซีย) หล่อนยังได้ฉายาว่า--"
ร่างระหงหันมาทางอีกคนนิ่ง ๆ "(รัสเซีย) ฉันไม่ต้องการรู้ฉายานังเด็กนั้นหรอก ฉันต้องการรู้แค่ว่าหล่อนกับไอ้ตำรวจสากลนั้นเป็นใครต่างหาก"
ไอเดนมองกระจกฝั่งตนเองที่เริ่มร้าวเพราะโดนรถคันข้าง ๆ กระแทกรัวจนไม่รู้ว่าจะสลัดหลุดได้เมื่อไร ธาเนียคอยบอกเส้นทางเรื่อย ๆ จนกระทั้งมีกระสุนปืนทะลุกระจกตรงหน้าจนภาพแผนที่บางส่วนเบลอ สายลับสาวเริ่มไม่แน่ใจว่ากระจกจะกันกระสุนได้อีกนานเท่าไรเลยเริ่มขยับตัวไปด้านหลังที่ฮิวโก้นั่งอยู่และกดรหัสอะไรบางอย่างตรงเบาะรถและดึงอาวุธออกมาจากท้ายรถ
ฮิวโก้มองมาที่เด็กสาวตรงหน้าตนอย่างสนอกสนใจก่อนเอ่ย "มีอะไรเซอร์ไพร์ซอีกไหมหื้ม"
"หุบปากและช่วยยิงต่อไปมิสเตอร์อิวานอฟ" ธาเนียเอ่ยพลางโยนกระสุนเพิ่มให้อีกฝ่าย "หวังว่าคงพอนะ--" สายตาสีฟ้าของสายลับสาวเห็นบางคนเล็งปืนมาทางนักข่าวหนุ่มแลพดูเหมือนว่าจะพร้อมลั่นไกปืนใส่ มือเรียวคว้าตัวอีกคนหลบทันทีอย่างว่อองไวก่อนจะพยายามเล็งปืนไปที่คนขับรถคันนั้น
"บ้าเอ้ย!! เอาไงต่อละน้า"
"น้าจะไปรู้ไหม?" ไอเดนเอ่ยพลางมองกระจกหลังและหันมาทางพวกคนที่นั่งหลังและเอ่ย "คาดเข็มขัดให้ดี มีแผนละ"
ธาเนียขยับตัวและดันคนที่ทับตัวเธออยู่ ทั้งคู่คาดเข็มนิรภัยตามที่อีกคนบอกทันที คนขับรถคาดเข็มขัดบ้างและเหยียบคันเร่งเต็มทีก่อนจะเหยียบเบรคแบบกระทันหันทำเอาคนที่นั่งเบาะกำสายเข็ดนิรภัยแน่นเพราะรู้สึกถึงคันหลังที่กระแทก
ไอเดนเหงยหน้าจากถุงลมนิรภัยก่อนจะถอนหายใจและหันมาทางคนด้างหลังที่นั่งตัวแข็งทื่อ ธาเนียชี้หน้ามาที่เขาก่อนจะพูดเน้นทีละคำ
"อย่า-ทำ-แบบ-นี้-อีก"
"ครับ ๆ เราควรรีบหนีต่อเนอะ" ไอเดนดันทุรังขับรถต่อก่อนทีคันหลังจะเริ่มตั้งตัวทัน ธาเนียมองมือถือตนเองที่ตอนนี้คือมิสคอลจากแฟนเก่าตนเองและพ่อของเธอ เด็กสาวผมบลอนด์ถอนหายใจลังเลว่าจะโทรกลับดีไหมแต่ก็เลือกที่จะเก็บมันลงกระเป๋ากางเกง ร่างของเธอพิงเบาะและถอนหายใจ ฮิวโก้ปาดเหงื่อตรงหน้าผากตนเองก่อนจะหันมาทางอีกคนและเอ่ยอย่างเหนื่อยล้า
"เราอาจเริ่มต้นกันไม่สวยนะมิสบอนด์แต่คืนนี้เราก็เข้าขากันดีนะ"
"เข้าขา? คุณเพิ่งพูดหลังจากที่เราเพิ่งรอดมาจากพวกนั้นมาเนี่ยนะ? รอบนี้คุณอาจดวงดีแต่รอบหน้าเอาตัวรอดเองละมิสเตอร์อิวานอฟ--"
"เรียกผมว่าฮิวโก้ได้ไหมมิสธาเนีย"
ฉัน(โคตร)เกลียดเขาวะ!!
TBC
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in