*เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นเรื่องแต่งขึ้นมา ไม่ได้อ้างอิงถึงบุลคลและองกรค์จริงแต่อย่างใด การพนันถือเป็นสิ่งผิดกฏหมายในประเทศไทย *

“ดิ้ง” เสียงลิฟท์ในอพาร์ทเม้นเก่าๆแห่งหนึ่งปิดขึ้นที่ชั้น 7 อพาร์ทเม้นต์นี้ไม่ใหญ่นัก ชั้นหนึ่งมีแค่ 5-6 ห้องเท่านั้น ทำให้บรรยากาศเงียบมาก จนได้ยินเสียงของหลอดไฟหึ่งๆออกมาอย่างชัดเจน หลอดไฟในโถงทางเดินส่งเสียงออกมามากกว่าส่งแสง เมื่อประตูลิฟท์เปิดออกภายในมีเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งยืนอยู่ เขาสวมแว่นตาอันใหญ่ มันใหญ่เกินครึ่งหน้าของเขาซะอีก เขาเดินออกมาจากลิฟท์อย่างเชื่องช้าจนไปถึงหน้าห้องเบอร์ 72 เด็กหนุ่มถอดแว่นออกมาเช็ดแล้วก็ดูเวลาบนนาฬิกาข้อมือของเขาที่บอกเวลาหนึ่งทุ่มครึ่ง เขาสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วก็ถอนหายใจออกมาแล้วเขาถึงเคาะประตู “ก๊อก ก๊อก” เขาได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาที่ประตูแล้วก็เสียงปลดล้อคประตูและโซ่
“เฮ้ เจเจ สวัสดีครับ” ชายต่างชาติสูงวัยเปิดประตูออกมาต้อนรับเขา
“ไมเคิล สวัสดีครับ” เจเจตอบ ไมเคิลประตูต้อนรับเขาเข้ามาในห้อง ไมเคิลเป็นชาวต่างชาติที่ดูใจดี ห้องนี้ถึงไม่ได้ดูดีมากแต่ก็ดูดีกว่าสภาพโดยรวมของตึก บ่งบอกให้ถึงความเอาใจใส่ เมื่อเข้ามาจะได้กลิ่นอาหารหอมที่ แอน ภรรยาของไมเคิลทำไว้ “จะเล่นเลยไหมครับ” ไมเคิลถาม “ให้เขากินข้าวก่อนละกันพ่อ” แอนตะโกนออกมาจากครัว “ทานอะไรดีเจเจ” “พี่แอนทำอะไรอยู่ผมเอาด้วยก็ได้ครับ” แอนเป็นผู้หญิงที่ดูอายุมากกว่าที่จะเป็นพี่ของเจเจแต่ว่าเธอบอกให้เจเจเรียกเธออย่างงั้น...
“นี่ค่ะ” แอนวางจานข้าวกับหมูทอดกระเทียมไว้บนเค้าเตอร์
“ขอบคุณครับ” เจเจเริ่มกินอาหารข้างหลังเขามีโต๊ะตัวกลมตัวนึงวางอยู่พร้อมกับเก้าอี้หกตัว ห้าตัวในนั้นถูกนั่งแล้ว จากที่เจเจนั่งมองไม่เห็นอะไรบนโต๊ะ แต่ว่าเขาได้ยินเสียงพลาสติกกระแทกลงบนโต๊ะสักหลาดแล้วก็เสียงคนคุยกัน เจเจมาที่นี่เกือบทุกวันหลังเลิกเรียน เมื่อเขาเรียนเสร็จเขากลับไปที่ห้องของเขา เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็นั่งรถเมล์มาที่นี่ เมื่อเช้าทานข้าวเสร็จเขาก็นำจานและแก้วไปวางที่ที่ล้างจานแล้วเดินไปที่โต๊ะ เขาลากเก้าอี้ออกแล้วก็นั่งลง
“บายอิน 5000 ครับ” เขาหันไปบอกไมเคิล
ไมเคิลเดินไปหยิบชิปมาให้เจเจพร้อมกับรับห้าพันบาทไป “รอบิ๊กบลายด์นะครับ” เจเจพูดกับคนอื่นๆบนโต๊ะ เกมที่เขากำลังเล่นกันอยู่มันเรียกว่า เท็กซัส โฮลเอม (Taxes Hold’em) แบบ พ้อตลิมิต เป็นโป็กเกอร์สนิทนึงที่เป็นที่นิยมในหมู่นักพนัน เจเจพบเกมนี้ตอนเขาดูยูทูปแล้วก็หลงไหลกับมัน เขาให้เวลาหานานจนมาพบกับไมเคิลที่เปิดห้องให้คนมานั่งเล่นกัน สำหรับคนที่มาที่นี่มันแต่ละคนมีเหตุผลต่างกัน สำหรับเจเจตอนแรกเขาเล่นเพราะว่ามันน่าสนุก แต่ว่าพอเล่นไปสักพักเขารู้สึกว่ามันทำให้เขาหาเงินได้ เทียบกับคนอื่นๆบนโต๊ะ เจเจประสบการณ์น้อยกว่า แต่ว่าหลายๆคนมาที่นี่เพื่อเล่นผ่อนคลายหรือเล่นเอาสนุก ทำให้เจเจพยายามจนเอาชนะได้เงินมาในหลายๆครั้ง แฮนด์ที่กำลังเล่นอยู่ เหลือสองคน คนที่หนึ่งคือผู้หญิงวัยราวๆ 25 ปี ชื่อแก้ว เจเจเจอเธอตั้งแต่ครั้งแรกๆที่มาเล่นที่นี่ เธอเริ่มเล่นโฮลเอมตั้งแต่ตอนเธอไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ “แฟนเก่าเคยพาไปเล่นที่คาสิโนที่อังกฤษค่ะ เสียเงินไปหลายแสนกว่าจะเล่นเป็น แต่พอได้เล่นแล้วก็สนุกมากๆเลย” เจเจจำได้ว่าเธอเคยบอกไว้อย่างงี้ แก้วประสบการณ์การเล่นโป็กเกอร์เยอะพอสมควร การอ่านสีหน้าคนอื่นของเธอทำให้เธอเป็นผู้เล่นที่น่ากลัวคนนึงเลย เธอมาเล่นที่นี่เพราะว่าบางทีเธอคิดถึงชีวิตที่นู่น 
อีกคนนึงในแฮนด์คือ ซันนี่ ชายวัย 30 ต้นๆ ซันนี่เป็นหนุ่มนักธุรกิจที่เป็นเจ้าร้านอาหารกลางคืนแถวๆนี้ เขาเคยชวนเจเจไปเที่ยวหลายที่ร้านของเขาหลายครั้ง ซันนี่ถือว่าประความสำเร็จมากในวัยนี้ เขามักจะมานั่งเล่นที่นี่บ่อยๆ เพราะว่ามันใกล้ร้านของเขา เพื่อนชาวต่างชาติของเขาแนะนำโฮลเอมให้กับเขา ถึงแม้ว่าที่นี่วงเงินหมุนจะไม่เยอะมากเทียบกับงบการเล่นของเขา แต่มันก็เป็นสถานที่เดียวในกรุงเทพฯที่แอบมีโป็กเกอร์เฮ้าส์ที่รับให้คนนอกมาเล่นได้ สไตล์การเล่นของเขามันดุดัน การอยู่ในแฮนด์เดียวกับเขาจะเป็นการกดดันมาก ในแฮนด์ที่เล่นอยู่เขาพึ่งเบ็ตลงไปขนาดเท่าขนาดของพ็อต แก้วก้มหน้ามองไพ่เงยหน้าขึ้นมาคิดสักครู่แล้วก็โยนไพ่ทิ้งไป เมื่อถึงแฮนด์ที่เหรียญบลายด์มาอยู่ข้างหน้าเจเจ เขาโยนชิปยี่สิบบาทเขาไปข้างหน้า ที่นี่ใช้ระบบดีลเอง คือไม่มีคนแจกไพ่ตรงกลาง เมื่อเหรียญ dealer อยู่ที่หน้าใคร คนนั้นต้องเป็นทำไพ่
สไตล์การเล่นของเจเจคือการเลือกไพ่ที่เล่นมาก เขาเลือกที่จะเล่นแค่แฮนด์ดีดีเท่านั้น แต่ปัญหาของการเล่นอย่างงั้นคือ ผู้เล่นคนอื่นๆจะรู้ว่าเขามีไพ่ดีและจะระวังตัวสูง ทำให้ต่อให้เขาได้ไพ่ดีดี รายรับของเขาก็จะไม่ได้สูง เพราะอย่างงี้ นานๆทีเขาถึงต้องบลัฟบ้าง เล่นไพ่ไม่ค่อยดีบ้าง เพื่อถ่วงสมดุล เหตุผลที่เขาเลือกเล่นแบบนี้เพราะว่างบการเล่นของเขามันเล็ก เขาใช้เงินส่วนนึงที่ได้จากการเล่นเพื่อใช้ชีวิตด้วย
ด้วยความที่เขาเลือกไพ่มาก นานๆทีถึงจะมีแฮนด์ที่น่าสนใจ ทั้งคืนนั้นแฮนด์ที่น่าสนใจสำหรับเขามีแค่ เมื่อเขาได้ไพ่ A ♠ K ♠ เขาตัดสินใจเรสพรีฟลอบไปเป็น 100 บาท ในแฮนด์ที่เหลือคือซันนี่กับจอน ที่นั่งอยู่ฝั่งขวาของเขา เจมส์คอล ซันนี่ก้มลงไปมองไพ่ของเขา แล้วก็มองมาที่เจเจ แล้วโยนไพ่ทิ้งไป ผู้เล่นอีกคนแจกไพ่ลงไปตรงกลาง ฟลอบมา A ♢ J ♠ 8 ♣ ถือว่าเป็นฟลอบที่ดีมากสำหรับเจเจ เขาติดคู่ใหญ่ เขาเบ็ตเพิ่มลงไปอีก 200 เนื่องจากเขาเบ็ตกับฟลอบหลายๆฟลอบ ทำให้การกระทำของเขาไม่ได้มีแปลว่าเขามีไพ่ดีอย่างเดียวและจอนคอล เทิร์นมา 2 ♠ ซึ่งทำให้เจเจมั่นใจในแฮนด์ตัวเองมากขึ้น เจเจเช็ค เขาอยากให้เจมส์คิดว่าเขาบลัฟตอนฟลอบ หรือว่า เขามีแค่คู่ J เขาหวังไว้ว่าเขาจะได้เงินเต็มๆในจังหวะสุดท้าย แต่ในเทิร์น เจมส์เบ็ตลงมา สี่ร้อยบาท เจเจคิดว่าเจมส์ถือ 9 T และรอเรียงแต่อยากบลัฟให้เขาหลุดออกจากแฮนด์ก่อน เพราะว่าเขาคิดอย่างงั้น เจเจจึงเรส เป็น หนึ่งพันสองร้อยบาท เขาตั้งใจจะเก็บค่าดูไพ่ใบสุดท้ายให้แพงหน่อย จอนนั่งคิดอยู่พักนึง แล้วคอลลงมา ริเวอร์ คือ A ♣ เพราะว่าจอนนั่งคิดนานก่อนคอล ทำให้เจเจคิดว่าจอนไม่มี A สิ่งที่กลัวคือถ้าจอนติดตองตั้งแต่แรก แต่ว่าเขาก็ยังคิดว่าจอนมี 9 10 อยู่ แต่ไม่ว่าจะเป็นยังไง สำหรับเจเจ แอคชั่นที่ดีที่สุดคือการเช็คและรอคอลตอนหลัง ถ้าเขาเบ็ตไปก่อน เขาจะไม่ได้การคอลถ้าจอนมี 9 10 และถ้าจอนเรส เขาอาจจะต้องทิ้งไพ่ไป เขาเช็ค จอนนับเงินโยนลงมา หนึ่งพันห้าร้อยบาท มันเป็นจำนวนที่น้อยถ้าเทียบกับเงินในพ็อต แต่เจเจไม่คิดว่าตัวเองควรจะเรสตรงนี้ และยอดมันน้อยเพราะอาจจะเป็นกับดัก เขาจึงแค่คอลลงไป เขาเปิดไพ่ จอนแตะไพ่ลงบนโต๊ะสองครั้งแล้วโยนไพ่เขากองกลางไป
สำหรับเจเจแล้ว ที่เขาชนะบ่อย เพราะว่าความตั้งใจของเขามากกว่าคนอื่นๆ คนที่มาที่นี่มีเหตุผลของตัวเองต่างกัน เพราะว่าว่าง เพราะว่าคิดถึง เพราะว่าสนุก มีแต่ตัวเขาที่มาเพราะอยากหาเงิน
อีกหนึ่งแฮนด์ที่ทำให้เจเจนอนไม่หลับ คือเมื่อเขาเล่นกับซันนี่เมื่อถึงเทิร์น บนบอร์ดมี 9 ♣ Q ♣ 2 ♠ เทิร์นมาเป็น 4 ♠ ในพอตมีเงินอยู่ราวๆ สามพันบาท เจเจเช็คไปถึงซันนี่ ซันนี่เบ็ตลงมา ห้าพันบาท ขนาดของมันมากกว่าพ็อต ทำให้เจเจสะอึกไปสักพัก เขาก้มลงไปดู T♣ J ♠ ของเขา ปกติแล้วเขาจะไม่เล่นแฮนด์อย่างงี้แต่ว่าตำแหน่งของเขาดี ตอนนี้ถ้าเขาคอลแล้วติดเรียงเขาค่อนข้างแน่ใจว่าเขาจะชนะแต่ว่าเงินยอดนี้มันเยอะมากสำหรับเขา และต่อให้เขาคอลแล้วติดเรียงก็ไม่แน่ใจว่าจะได้ผลตอบแทนเยอะที่ริเวอร์ เพราะว่าการเล่นของมันแสดงออกได้ชัดว่าเขารอเรียงอยู่ เขาถึงต้องจำใจยอมหมอบไป
แฮนด์อย่างงี้มันจะติดอยู่ในใจของเขาทั้งคืน “ถ้าคอลไปแล้วติด จะได้เงินมาใช้เยอะเลย” หรือว่า “ไม่หรอก ราคามันสูงเกินไป เราตัดสินใจถูกแล้ว” ความคิดพวกนี้จะโผล่ขึ้นมาในหัวเขาตลอดเวลา ห้องของเขาอยู่ไม่ใกล้จากห้องของไมเคิลนัก มันเป็นห้องที่ตกแต่งเสร็จตั้งแต่วันที่เขามาดู ค่าเช่าไม่ได้สูงนัก เจเจนอนคิดถึงแฮนด์นั้นทั้งคืน สำหรับเขาเงินมันสำคัญตรงนี้ ถ้าเขาแค่คอลไป เขาก็ไม่ต้องมานอนคิดว่า “ถ้าเกิด” อย่างงี้ สำหรับเขาถึงเงินอาจจะซื้อความสุขไม่ได้ แต่ว่ามันซื้อความไม่เป็นทุกข์ได้แน่ๆ