รู้สึกแปลกที่นอนตื่นสายได้ หลังจากที่ต้องตื่นเช้ามาทุกวัน วันนี้จริงๆ ก็ตื่นตอนหกโมงเช้า แต่นอนต่อจนมาตื่น แปดโมง อาบน้ำ กินข้าวกระดกกาแฟ แม่เค้นใหญ่ทำไมไปสายได้ ทำไมแต่งตัวแบบนี้ ทำเนียนไม่ตอบอะไร แล้วก็ออกมาจากบ้านตอนสิบโมงครึ่ง

ระหว่างก็เวิ่นๆ ในหัวตลอด กูบ้าไปแล้วเหรอที่ทำอย่างนี้ ทิ้งเงินเดือนหลักหมื่นมารับรายวันสามร้อยยิ่งลักษณ์ บ้ามากๆ บ้าไปแล้ว

แต่ความฟุ้งซ่านนี้ก็สงบใจได้ด้วยการตระหนักรู้ใน skill ของตนเอง งืมๆ ดีค่าบบ ขอบคุณที่จ้างผมค่าบบ

มาถึงที่ทำงาน เจอน้องคนเก่าอยู่ ดูหน้าเด๋อด๋าน้องรู้ทันทีว่าพี่มาทำงานใหม่ นี่ก็เขิน บอกเดี๋ยวมาช่วย คือนึกว่าต้องรอเจ้านายคนที่คุยกันตอนมาสมัครก่อน แต่คิดไปคิดมาไปคุยกับน้องเขาดีกว่า หูยยย น้องสอนงานอย่างดี คงด้วยวัยน้องเขาเลยอธิบายเป็นขั้นเป็นตอน ดึงตั๋วงี้นะพี่ จองงี้นะพี่ สาธุบุน ขอให้เจริญในหน้าที่การงาน สอนงานคนแก่

อ่านไปท้ายๆ จะรู้ว่าต่องมีการขัดเกิดขึ้น แต่ขัดในที่นี้คือการขัดจังหวะพูด ซึ่งแบบบเฮ้ย กูเป็นคนขัดจังหวะขนาดนั้นเลยเหรอ 

คือมีเจ้านายมาสอนงานน่ะ เค้าก็อธิบายนู่นนี่นั่น ไอ้เราก็ฟังๆ เรานึกได้ตรงไหนก็ถามกลัวฟังไปแล้วลืม เจ้านายก็บอกเดี๋ยวก่อน ฟังก่อน คือนี่ก็เหว่อแดกสักแป๊บ แม้ตอนจะหยิบมือถือมาดูขั้นตอนการทำซัมติง เจ้านายก็บอก "อย่าเพิ่ง" คือก็ฟังอยู่นะ ไม่วอกแวกไปไหน หูยย ทำงานกับผู้ชายที่ผู้ช้ายยผู้ชายนี่แบบไม่ชิน แต่เค้าไม่มีอะไรนะ เฟรนด์ลี่ดี

แล้วรุ่นพี่ก็พาน้องโข่งมาสอนทำคั่วข้าวโพด

เพิ่งรู้วันนี้วันแรก มันก็ไม่ยากอะไร แต่ที่ไม่ชอบคือความมันของน้ำมันตอนเก็บ ต้องใช้วิธีเช็ดๆๆๆ โวะ! ถ้าแม่มาเจอนี่คงล้มพับ 

แน่นอนสำหรับทุกคน วันแรกมันยังไม่เข้าที่ ไม่ลงตัว เราจะเป็นคนที่ดูโง่ๆ ตัวถ่วงในสายตาคนอื่น แต่อย่าได้แคร์ นี่วันแรกเว้ย กูไม่เคยทำ จงคิดอย่างนี้ 

แต่ถ้าหลายวันผ่านไป มึงยังผิดอีก นี่แหละที่เรียกว่าโง่ สมองมีไว้จดจำ หลังอายุ 40 สมองส่วนความจำจะฝ่อลง 0.5%

อุ้ยตายย วันนี้ไม่ได้กินข้าวเลยสักมื้อ ผอมแน่นๆๆๆ