วิชัย เขียน

อันนี้เป็นฉบับพิเศษครบรอบสิบ (กว่า) ปี เป็นปกแข็งแบบลิมิเต็ดอิดิชั่นด้วย สารภาพกันตามตรงว่า เมื่อก่อนฉันก็เป็นเด็กมัธยมต้นที่ไม่ยอมเจียดเงินซื้อหนังสือแล้วไปอ่านฟรีในร้าน (...) แต่หลังจากนั้นฉันก็ซื้อทุกเล่มของเขา (เท่าที่ตัวเองจะเห็น ชอบ และอยากได้นะ) และเล่มนี้ก็ซื้อมาเพราะ ในที่สุดหนังสือที่เคยอ่านเมื่อสิบกว่าปีก่อนก็กลับมารีปรินท์นั่นแหละ!

"สิ่งมีชีวิตในโรงแรม" เป็นหนังสือที่กลับมาอ่านตอนนี้ก็ยังขำอยู่ดี ด้วยสถานการณ์ที่คนเขียนเจอแล้วเอามาเล่าให้ฟังมันช่าง-- เราจินตนาการไม่ออกเลยว่าถ้าเป็นเราที่อยู่ตรงนั้นจะรับมือกับมันได้อย่างไร ส่วนใหญ่เป็นแขกที่ช่างสรรค์สร้างวีรกรรมมาให้เหมือนรับบทบอสใหญ่ประจำดันเจี้ยน แล้วพนักงานโรงแรมเป็นผู้เล่นไต่แรงก์ที่ต้องเอาชนะบอสให้ได้เพื่อมีชีวิตอยู่รอดต่อไป ระดับดิวตี้เมเนเจอร์ของคุณวิชัยก็คงเป็นผู้เล่นระดับสูงแล้ว ตบตี(?)กับบอสได้อย่างถึงพริกถึงขิง

เรื่องสำนวนภาษา คุณวิชัยหมายเหตุไว้ตั้งแต่ต้นแล้วว่า แม้นี่จะเป็นฉบับตีพิมพ์ที่มีการปรับแก้ต้นฉบับ แต่มุกที่ไม่ PC จะยังคงไว้ด้วยเหตุผลว่า มันบันทึกประวัติศาสตร์ (พูดให้เข้าใจง่าย) ครั้งหนึ่งคนเราเคยขำกับมุกแบบนี้ (ที่เรียกได้ว่าเหี้ย) แต่พอเวลาผ่านไป คนโตขึ้น มี awareness มากขึ้น เราก็ได้มองย้อนกลับไปดูสำนวนแบบเก่าแล้วถึงได้รู้สึกว่า อ่า-- นี่ฉันเคยขำกับมุกแบบนี้เหรอ (แต่อย่างอื่นก็ยังขำอยู่ดี)

นอกจากประสบการณ์โหดมันฮาแล้ว พอเป็น "สิ่งมีชีวิตในโรงแรม" ก็เป็นการเข้าหลังบ้านคนโรงแรมที่น่าสนใจทีเดียว ทั้งการสรุปตำแหน่งหน้าที่ของแต่ละคนในโรงแรม จนถึงการสั่งไข่ดาว หรือป้ายสื่อสารกับแม่บ้าน เรียกได้ว่าอ่านจบก็จะ empathy กับคนทำงานโรงแรมมากขึ้น แล้วรู้มากขึ้นว่า ไปโรงแรมห้าดาวเราทำอะไรบ้าง (หรือไม่ได้บ้าง) (เช่นฉันที่เพิ่งบอกคนรู้จักไปว่า อย่าซี้ซั้วหยิบของออกจากมินิบาร์ในโรงแรม มันชาร์จจจจ)

สรุป สนุก อ่านเอาสาระได้ อ่านเอาฮาก็ได้ อันไหนไม่พีซีจะด่าก็ได้ แล้วก็อีกอย่าง หน้ามันเกินมา... แต่เพราะเป็นเล่มที่นักเขียนเซ็นเลยไม่รู้ว่าจะต้องส่งกลับไปทำไม เก็บไว้ค่ะ แรร์ดี 5555555