ชื่อหนังสือ “โตเกียวไม่มีขา” ของ “นิ้วกลม”

วิ่งกระแทก..."หูซ้าย"...ทะลุ..."หูขวา"...ของ..."โลมา"...มาหลายครั้งหลายหน

แต่...โลมา...ยังไม่มี..."โอกาส"...พา..."ขาทั้งสอง"...ไป..."ร้านหนังสือ" 
แล้ว..."ซื้อหา"...กลับมา..."อ่าน"...สักที

และแล้วสวรรรค์ก็เป็นใจ...โลมาได้พาขา...เลี้ยวเข้าร้านหนังสือย่านเอกมัย 

แล้วถามเจ้าหน้าที่ประจำร้านถึง...หนังสือ “โตเกียวไม่มีขา” ของ “นิ้วกลม”

ผ่าง ผ่าง ผ่าง... คำตอบที่ได้คือ...ที่ร้านไม่มีหนังสือเรื่องนี้ขายจ้า

ในวันเดียวกันนั้น...โลมาได้พาขา...มุ่งหน้าเข้าร้านหนังสือย่านอ่อนนุช

ถามเจ้าหน้าที่ประจำร้านถึง...หนังสือ “โตเกียวไม่มีขา” ของ “นิ้วกลม” อีก 

และรอลุ้นว่า...จะมีมั้ยน้อ

แตน แต่น แต๊น...

เจ้าหน้าที่เดินมา...พร้อมกับถือ...หนังสือ...มาด้วย

โลมา...“หัวใจพองโต”

โอ้ว...โลมาจะได้พาหนังสือ “โตเกียวไม่มีขา” ของ “นิ้วกลม” กลับบ้าน

ไป “นอนกอด” เอ๊ย!!! “นั่งอ่าน” แล้ว

แต่เอ๊!!! หน้าปกไม่เหมือนกับที่โลมาค้นหาใน “ใยแมงมุมโลก” ไว้นี่หน่า

ที่โลมาดูไว้เป็นเล่มสีชมพู-ขาว มี “รองเท้าเกี๊ยะ” โชว์หราอยู่คู่นึง

โลมาสำรวจตรวจดูหนังสือที่เจ้าหน้าที่ประจำร้านยื่นให้

ว่าเป็น “โตเกียวไม่มีขา” ของ “นิ้วกลม” จริงๆ 

(เป็นการพิมพ์ครั้งที่ 18 ส่วนหน้าปกรูปรองเท้า พิมพ์ครั้งที่ 16 

โลมาไม่ได้อัพเดท หนังสือ “โตเกียวไม่มีขา” ขายดีจนพิมพ์ถึงครั้งที่ 18 แล้ว ???) 

โลมาก็เลยได้ “เสียสตางค์” พาหนังสือ “โตเกียวไม่มีขา” กลับบ้านมาด้วย

เปิดหนังสือ...แค่...ได้อ่าน..."คำนำ"...โลมาก็..."ชอบ"...แล้ว 

"เนื้อหาข้างใน"..."กลมกล่อม"...ขนาดไหน...ลอง.."คิดดู"

เป็นบันทึกการเดินทางในโตเกียว 9 วัน ด้วยเงิน 12,000 บาท

 

ของ “นิ้วกลม” กับเพื่อนคู่หูชื่อ “น้ำ”

เป็นการแบกเป้ตุเลง ๆ ไป "ตามใจ" มากกว่า "ตามแผน"

ได้พบพาน..."มิตรภาพ"..."ปลาบปลื้ม"...หลากหลาย

ได้เจอะเจอ..."เรื่องราว"...ตื่นเต้น"...มากมาย

หน้าแรกของบทแรกอ่านแล้ว...“ได้ใจ”...“โลมา” ไปเต็มๆ 

โลมาค่อยๆ นั่ง “ละเลียด” อ่านไป “ทีละเล็กทีละน้อย” 

เพื่อดูด-ซึม...“ความรู้สึก” ...ที่ “นิ้วกลม” ได้ “ถ่ายทอด” 

ผ่าน “ตัวอักษร” ไว้อย่าง “งดงาม”

“ตัวอักษร” ช่างมี  “ชีวิตชีวา”

มี “การเปรียบเทียบเปรียบเปรย” ได้อย่าง “น่ารักน่าเอ็นดู”

สอดแทรก “ความรู้” ได้อย่าง “กลมกลืน”

“บทส่งท้าย” ก็จบได้อย่าง “น่าประทับใจ”

“โตเกียวไม่มีขา”

"ความสุข" ที่ "สัมผัสได้" ผ่าน "ตัวอักษร" รอ "คุณ" อยู่

ที่อยู่ในรายการ...เมืองที่..."โลมา"...ต้องพา..."ขา"

ไป..."สัมผัส"...ไป..."เยี่ยมเยือน"

เป็น..."โตเกียว"...ฉบับของ..."โลมา" 

 “ฉัน”...จะพา...“ขาของฉัน”...ไปหา...“เธอ”