“ ดูคุณไม่เจ็บปวดเลย ” เขาว่า
“ ดูยังไง ”
“ ก็คุณดูปกติดี ยังสดใสเหมือนเดิม ”
“ เจ็บสิ มากๆด้วย “ ฉันตอบ
” แล้วทำไมต้องทำเหมือนไม่เป็นอะไร “
” ในความจริงไม่มีใครสนใจชีวิตคนอื่นขนาดนั้นหรอก
ไม่ว่าเจ็บปวดแค่ไหน สุดท้ายมีแค่ตัวฉันที่ปลอบโยนตัวเองได้ ”
“ ร้องไห้ได้นะ ไม่เป็นไร ”
“ ไม่อยากร้องแล้วล่ะ ไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก “
ฉันมองลึกเข้าไปในดวงตาสีน้ำตาลของเขา
ใบหน้าที่คุ้นชิน
แต่สายตากลับเปลี่ยนไป
อะไรจะมาเปลี่ยนแปลงดวงตาที่แสนรวดร้าวนี้ได้
ไม่เห็นทาง
“ คิดถึงคุณเหลือเกิน ” ฉันบอก
“ อย่าคิดถึงเขาอีกเลย ” เขาบอก
สายตายังคงไม่เปลี่ยนไป
ฉันลุกออกมาจากกระจกบานนั้น ตัวฉันหายไปแต่ความเจ็บปวดยังอยู่ในสายตาคู่นั้น
คิดถึงคุณเหลือเกิน และเสมอมา
- cornflowerblue -
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in