เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Only blue talk and loverunoliverun
เขาเปลี่ยนความหมายของเดือนกันยายน
  • 0
    ใครบางคนบอกว่าความโรแมนติกเกิดขึ้นเพราะการไม่สมหวัง ภาพคุณเมื่อ5เดือนก่อนในอีกซีกโลกชัดเจนกว่าบ่ายวันเสาร์ที่แล้ว คุณพิงหัวกับเข่าฉัน ช่วยกันเลือกรูปโปรไฟล์เฟสบุ๊ค ตอนนั้นเรายังแทบไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ ฉันเอามือจับผมคุณเล่น ไม่คิดซักนิดว่านั่นเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่เรามีโอกาสได้ทำแบบนั้น 

    1
    ฉันตื่นขึ้นมาเมื่อพบว่าคนข้างๆกำลังถ่ายรูปวิวข้างหน้าต่างผ่านหน้าฉัน มีเสียงประกาศจากกัปตันว่าอะไรซักอย่าง แล้วทุกคนก็ฮือฮากับภาพที่เห็นข้างล่างนั่น เกือบ20ชั่วโมงจากสนามบินสุวรรณภูมิถึงที่นี่ ฉันกำลังลอยอยู่ในอากาศบนเครื่องบินของสายการบินโลว์คอสด้วยเส้นทางบินภายในประเทศ

    2
    เกือบจะเช้าวันใหม่ของอีกวันเราจึงเดินทางถึงที่พัก อากาศร้อนอย่างกับนรก ท้องฟ้าแทบไม่มีเมฆ อาหารมื้อแรกที่ลงท้องคือแฮมเบอร์เกอร์แห้งๆกับโค้กแก้วใหญ่ ฉันออกไปเดินเล่นริมแม่น้ำ เป็นเวลาแห่งการทำความรู้จัก ฉันพบคุณครั้งแรกในวันนั้น คนไทยที่นี่มีไม่กี่คน ทำไมฉันจะจำคุณไม่ได้ วันนั้นคุณใส่เสื้อเชิ้ตที่มีตราสถาบัน คนอื่นๆบอกว่าฉันเป็นคนเดียวที่อายุเท่าๆกับคุณ นั่นอาจจะหมายความได้ว่าฉันอาจจะเป็นเพื่อน(รุ่นเดียวกัน)ของเดียวของคุณที่นี่ ซึ่งตอนนั้นฉันก็ยังไม่นับว่าเราเป็นเพื่อนกันหรอก 

    3
    ฉันกำลังเดินตามผู้หญิงอเมริกันวัยกลางคนที่ทำงานเป็นHRที่นี่ต้อยๆ พาชมโรงแรม สถานที่ทำงานต่อไปในอีก3เดือนของ​ฉัน 
    ‘That’s your friend?’ เธอหันมาถามฉันเมื่อเห็นคุณในโรงอาหาร 
    เมื่อใส่ชุดยูนิฟอร์ม คุณดูแปลกตากว่าที่เคยเห็น 
    ‘I met her yesterday’ คุณตะโกนบอก เป็นคำตอบที่ดี ฉันคิดในใจ 

    4
    ฉันไม่ได้homesick เพียงแต่รู้สึกเหงานิดหน่อย เหมือนคนเราเวลาต้องออกจากสถานที่เดิมๆ อาจจะต้องใช้เวลาปรับตัวกับอะไรๆ เบค่อน ซีเรียล มันบด ทาโก้ วอลมาร์ท แมคโดนัลด์ สตาร์บัค ชีวิตฉันวนเวียนอยู่ไม่กี่อย่าง ทุกๆวันดำเนินไปอย่างนั้น เดือนแรกของฉันผ่านไปอย่างเชื่องช้า จนวันที่ฉันเริ่มพูดเรื่องของตัวเองกับรูมเมท สบายใจที่จะออกไปนั่งกินเบียร์กับเพื่อนร่วมงาน และเริ่มโทรหาคนที่ไทยน้อยลง 

    5
    เราเจอกันในโรงอาหารบ่อยๆ เวลาที่ฉันเลิกงานเป็นเวลาที่คุณเริ่มงานและเวลาที่คุณเลิกงานเป็นเวลาที่ฉันกำลังเข้านอน อาจจะเป็นเพราะเราแทบไม่เคยได้คุยกันเลย มันเลยดูกระดากเวลาที่เราจำเป็นต้องทักทายกันเมื่อบังเอิญเดินสวนกัน แน่ละ แล้วคุณก็เป็นคนประเภทที่ไม่ยอมทักใครก่อน เลยเป็น​ฉันที่ต้องพยายามยิ้มให้คุณก่อนแทบทุกครั้ง ความสัมพันธ์ของเราดำเนินไปอย่างนั้น จนวันหนึ่งที่เป็นวันหยุดของฉัน พวกเราหลายคนไปรวมตัวกันที่ห้องคุณ คุณเปิดประตูเข้ามาพร้อมเสียงเอะอะโวยวายและเบียร์หนึ่งลัง คุณอวดแผ่นเสียงที่ซื้อมาใหม่ให้ทุกคนดู และฉันดูเป็นคนเดียวที่ตื่นเต้นกับThe beatlesอัลบั้มabby roadของคุณ
    ‘ชอบฟังเพลงแนวไหน’คุณถาม สายตาเป็นประกาย 
    นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันมองเข้าไปในดวงตาของคุณ 

    6
    วันนั้นเรามีปาร์ตี้เนื้อย่าง ทุกคนจึงไปรวมตัวกันอยู่ที่สระว่ายน้ำ เปิดเพลงดังกระหึ่ม ฉันไม่ได้ใส่ใจกับบรรยากาศรอบข้างมากนัก แต่จำได้ว่าเรานั่งข้างกัน ฉันจำไม่ได้ว่าดื่มอะไรเข้าไปบ้าง วอดก้า เบียร์ แชมเปญ คุณดูตกใจที่ฉันรู้จักเพลงของsticky finger เราคุยกันด้วยภาษาที่คนรอบข้างไม่เข้าใจ คุณอาจจะไม่ได้พูดอะไรแบบนี้กับใครๆบ่อยนัก วินาทีนั้น ฉันรู้สึกเหมือนเป็นสิ่งที่คุณตามหา 

    7
    ผ่านมาเกินครึ่งทางสำหรับฉัน ส่วนคุณเหลือเวลาอีก3สัปดาห์ ทุกอย่างยังเหมือนเดิม เปลี่ยนไปนิดหน่อยตรงที่ฉันเริ่มเข้ากับทุกคนได้ดีขึ้นและเปลี่ยนมางีบหลับตอนหัวค่ำแทนที่จะนอนตอนสี่ทุ่ม เวลามักจะผ่านไปเร็วเสมอเมื่อเรามีความสุข ฉันรู้ว่าคุณจะกลับมาตอนไหน ฉันไม่เคยบอกว่าฉันรอ แค่หาข้ออ้างออกมาหาอะไรทำข้างนอก คุณไม่เคยพูดว่าออกมานั่งตรงนี้เพราะฉัน แต่เรานั่งคุยกันจนดึกดื่น คุณอ้อยอิ่งอยู่ตรงนั้นหลายชั่วโมงก่อนที่จะไปอาบน้ำทั้งๆที่เพิ่งกลับจากที่ทำงาน

    8
    “นี่ทำไมเรามาคุยเรื่องนี้กันตรงนี้วะ” จู่ๆคุณพูดขึ้นมา เราอาจจะกำลังเถียงกันเรื่องการวัดไอคิวหรืออะไรประมาณนั้น ฉันมองไปรอบตัว ตรงนี้เป็นจุดชมวิวหนึ่งในGrand Canyon National Park ภาพที่เห็นตรงหน้าสวยจับใจ แดดแรง และมีกลุ่มนักท่องเที่ยวกำลังพยายามถ่ายรูปในจุดที่เรายืนอยู่ ฉันนึกขำตัวเองในใจ วินาทีนั้น เรามองหน้ากันแล้วก็หัวเราะออกมา 

    9
    เราไม่เคยพูดถึงความรู้สึกของเราเลยซักครั้ง นั่นอาจจะเป็นสิ่งเดียวที่ฉันรู้สึกว่ามันเป็นความผิดพลาด

    10 
    วันที่คุณออกเดินทาง คุณใส่เสื้อตัวเดียวกันกับวันที่ฉันเจอคุณครั้งแรก ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ อาจจะมีซักวินาทีที่คุณมองตาฉัน ระหว่างรอเวลา คุณเดินมานั่งข้างฉัน ฉันไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร คุณก็คงรู้สึกเหมือนกัน เราจึงเงียบงัน ฉันนั่งมองมือตัวเองพลางนึกถึงความรู้สึกตอนที่มันอยู่ในมือคุณ ฉันจำไม่ได้ว่าได้บอกลาคุณรึเปล่า แต่จำได้ว่ามองรถคันนั้นแล่นไปจนสุดสายตา

    11
    “ไม่ค่อยมีสัญญาณ นี่เดินออกมาตั้งไกล” ตอนนี้คุณอยู่แอลเอ Griffith Observatory คุณรู้ว่าฉันอยากไปที่นั่นมาก คุณโทรมาเพื่อบอกว่าคุณบังเอิญไปถึงในวันที่มันปิดและคุณไม่รู้จะไปที่ไหนต่อ วันต่อมา ฉันได้ยินเสียงเคาะประตู คุณใช้เวลาขับรถ6ชั่วโมง จากที่นั่นมาที่นี่

    12
    เราเจอกันอีกครั้งในวันที่อากาศร้อนและเหนอะหนะ ในประเทศบ้านเกิดของเรา มันออกจะประหลาดเพราะเราทำความรู้จักกันในสถานการณ์ที่ต่างจากวันนี้เหลือเกิน ถึงตอนนี้ ฉันคิดว่าเรารู้จักกันดีมากว่าเมื่อ3เดือนก่อน ฉันเอามือจับผมคุณ เป็นความรู้สึกในชั่วขณะที่ฉันรู้สึกว่าคุณเขยิบห่างออกไป ทีละนิด ทีละนิด 

    13
    วันที่21กันยายน ถ้าเราอยู่ที่นี่ถึงวันนั้น มันจะเป็นวันเปลี่ยนฤดู คุณเคยบอก ฉันไม่แน่ใจว่ามันมีความหมายอะไรมากกว่านั้นรึเปล่า นอกจากคุณชอบเพลงSeptemberของEarth wind & fireยิ่งกว่าอะไร หลังจากคุณเปิดให้ฟัง ฉันก็เริ่มได้ยินมันในทุกๆที่ จากวิทยุ เสียงตามสายในซุปเปอร์มาร์เก็ต หรือบาร์เชยๆในลาสเวกัส 

    วันนี้ฉันได้ยินมันอีกครั้งในร้านกาแฟที่ห่างจากที่ที่เราฟังเพลงนี้ด้วยกันเมื่อ5เดือนก่อนหลายพันกิโลเมตร

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in