ดิฉันได้รับคัดเลือกเข้าร่วมกิจกรรมการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมในระดับมัธยมศึกษาตอนต้นระหว่างปรเทศไทย-ญี่ปุ่น ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างเสริมประสบการณ์การเรียนรู้พัฒนาความคิดสร้างสรรค์ และร่วมสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ได้แลกเปลี่ยนศิลปวัฒนธรรมของกันและกัน ได้แก่ ศิลปะการแสดงรำของไทยกับการตีกลองของญี่ปุ่น เรียนรู้การทำอาหาซึ่งกันและกัน เช่น เราสอนเขา ทำลูกชุบและทางเขาสอนเราทำซุปข้าวปั้น เป็นต้น การเดินทางไปประเทศญี่ปุ่นในครั้งนี้ดิฉันมีโอกาศได้ไปดูการเรียน การสอนของนักเรียนระดับมัธยมของโรงเรียน Misato Junior High School เมือง Akita
ได้สัมผัสกับบรรยากาศภายในห้องเรียน และเรียนรู้ความแตกต่างกันของวัฒนธรรมด้านการเรียนการสอนจนทำให้รู้สึกประทับเป็นอย่างมาก อาทิ
นอกจากนี้ ดิฉันยังมีโอกาสได้ไปพักและใช้ชีวิตอยู่บ้านเพื่อนชาวญี่ปุ่น จึงได้เห็นวิถีชีวิตประจำวันของชาวญี่ปุ่น จะยึดถือในกฏระเบียบต่างๆอย่างเคร่งครัด ดังนั้นเมื่อไปญี่ปุ่นจะเห็นคนญี่ปุ่นยืนรอให้สัญญาณไฟเป็นสีเขียวก่อนถึงจะข้ามถนนได้แม้ว่าสามแยก หรือสี่แยกเหล่านั้นจะไม่มีรถวิ่งอยู่เลยก็ตาม หรือการเคารพการเข้าแถวตามลำดับก่อน
ภาพความประทับใจ
อาหารมื้อแรกที่ประเทศญี่ปุ่นฉันได้รับประทานของที่ขึ้นชื่อของเมือง Akita นั้นคือโดนัทที่ไม่มีน้ำตาลแต่จะมีรสชาติที่กลมกล่อมพร้อมน้ำโซดาที่ทำให้สดชื่น
ระหว่างการเดินทางไปยังโรงเรียน Misato Junior High School เราได้แวะร้านขายของฝากและเจอตู้กดน้ำผลไม้ดิฉันและเพื่อนๆ ได้ลองกดน้ำผลไม้ ทั้งในขวดและกระป๋องมีความเย็นมากทานแล้วสดชื่นเหมือนน้ำผลไม้ที่เพิ่งคั้นสดมีรสชาติหวานกำลังดี
อาหารมื้อที่สองรับประทานที่โรงแรมที่เราพักอาหารทุกอย่างอร่อยมาก และที่ดิฉันชอบมากที่สุดคือกิมจินี่เป็นครั้งแรกที่ดิฉันได้ลองรับประทานกิมจิอีกด้วย
ดิฉันได้ทดลองเขียนอักษรญี่ปุ่นทั้งภายในโรงเรียน Misato Junior High School และนอกโรงเรียนที่ศูนย์วัฒนธรรมของเมือง Akita ซึ่งวิธีการเขียนละการจับพู่กันนั้นยากมาก
ดิฉันได้มีโอกาสแสดงรำไทยซึ่งเป็นวัฒนธรรมของไทยให้ผู้อำนวยการและสมาคมผู้ปกครองนักเรียนโรงเรียน Misato Junior High School ได้ชมกัน ซึ่งพวกเขาก็ชื่นชมและชื่นชอบกันเป็นอย่างมาก
ครอบครัวของเพื่อนชาวญี่ปุ่นได้ให้การต้อนรับอย่างเป็นกันเองทั้งสอนเราทำข้าวปั้นให้เป็นอาหารกลางวันไปรับประทานที่โรงเรียน จัดทำอัลบั้มรูปเป็นที่ระลึก สอนการละเล่นพื้นบ้านของประเทศญี่ปุ่น พับกระดาษเป็นรูปต่างๆเป็นของขวัญให้เรา เล่าถึงประวัติและการใส่ชุดกิโมโน พาพวกเราไปทำกิจกรรมและไปรับประทานอาหารกันที่ห้างสรรพสินค้าใกล้บ้านอีกด้วย พวกเขาดูแลพวกเราเหมือนเป็นน้องเล็กสุดของบ้านทำให้รู้สึกว่าที่บ้านหลังนี้มีความอบอุ่นมากๆ
เราทั้งสองครอบครัวได้แลกของขวัญให้กันและกัน มิตรภาพระหว่างฉันกับเพื่อนชาวญี่ปุ่นยังคงสานต่อเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน ฉันได้สัญญากับพวกเขาไว้ว่าหากมีโอกาสจะกลับไปเยี่ยมเยียนพวกเขาอีกครั้งหนึ่งที่ประเทศญี่ปุ่น
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in