หากดวงจันทร์ไม่ขึ้นกลางคืน

หากว่าเรื่องที่ (ฉันตกงาน)ไม่ได้เกิดขึ้นจริง

ฉันก็คงแอบยิ้มคนเดียวในใจ

หากพรุ่งนี้กลายเป็นเมื่อวาน

หากโลกหมุนไปแบบทวนเข็ม

หากว่าเรื่องที่(ฉันล้มเหลว)ไม่ได้เกิดขึ้นจริง

ฉันก็คงไม่ต้องเสียใจอย่างนี้

อยากให้ย้อนเวลาเพื่อคืนกลับมาเริ่มต้นใหม่

ฉันจะทำทุกสิ่งทุกอย่าง

ไม่ให้ (เรื่องผิดพลาดนั้นเกิดขึ้น)

อยากให้ย้อนเวลาเพื่อคืนกลับมาได้ไหม

แม้ต้องแลกด้วย (อะไร) ฉันต้องทำอย่างไรก็ยอม

เฝ้ารอให้มีปาฏิหาริย์ ปรากฏการณ์ที่มันอยู่ในฝัน

ฉันรออยู่ ฉันรออยู่ (แม้รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้)"

(ทวนเข็มนาฬิกา - กาย)

เดินไปก็นึกแบบตัวเองสลายไปเรื่อยๆ หรือเดินย้อนกลับไปจุดเดิม...ที่จะได้เริ่มต้นใหม่...แม้รู้ว่าเป็นไปไม่ได้..หลายอย่างนะ...ที่เราผ่านไปแล้วย้อนมาคิดและเสียใจอยู่เสมอว่าพลาดไปหรือเสียโอกาสอะไรไป...แต่ก็ย้อนไปแก้ไขไม่ได้...และก็ตั้งใจคิดกับตัวเองว่าจะไม่พลาดแบบนั้นอีก....แต่เราก็พลาดอีกซ้ำๆ...ซ้ำๆ...อีกครั้งและอีกครั้ง...และอีกครั้ง...ไม่รู้จะทำแบบนั้นไปอีกจนถึงเมื่อใด

เห็นในโพสต์ Facebook คนนั้นคนนี้ไปเที่ยวไม่ว่าในประเทศหรือต่างประเทศ...บอกตรงๆ คืออิจฉา...ทุกสิ่งทุกอย่างสลายไปเพราะตัวเราเองทั้งหมดและไม่มีทางที่จะย้อนคืนกลับไปแก้ไขอะไรได้...และไม่รู้จะหางานได้อีกมั้ย....และถึงหาได้...ใจของเราเอง...ความรู้สึกและความต้องการของเรา...เราว่าเราเองก็รู้....ทุกอย่างแตกสลายไปเพราะตัวเราเอง..และการตัดสินใจพลาดๆ โง่ๆ และการไม่ช่างสังเกต...ฉลาดรู้เพียงพอ....แต่เราแก้ไขหรือทำไรไม่ได้ตอนนี้...อึดอัดใจ...ไม่มีอะไรน่าเศร้าไปกว่า...การทำลายอนาคตและชีวิตตัวเองด้วยตัวเราเอง

วันนี้ตอนออกจากโฮสเทลคือไปทำแทนคนลา 1 วัน...เดือนนี้ได้ไปแค่ 1 วัน....ความจริงคนที่ต้องมาเปลี่ยนกะมาเลท...แต่พอดีคุณป้าเจ้าของมา...เรารอจน 6 โมงเศษก็ขอกลับ...คุณป้าตอนแรกก็บอกให้รอก่อน....แบบถ้าไม่ได้ไปไหน...แต่เราก็รู้พี่ที่จะมาเปลี่ยนกะอ่ะ...เลทแน่นอนและเรามีที่อยากไปตั้งแต่ตอนบ่ายแล้วแต่ออกไปไม่ได้....ความจริงตอนช่วงเที่ยงก็แอบแว่บไปศาลเจ้าพ่อเสือแหละ...ไปไหว้ขอพร คนก็เยอะ...เราว่าคนไม่ออกจากรุงเทพฯ กันหรอกมั้ง...คนเยอะ...รถก็เยอะแบบปกติด้วยซ้ำ

ออกจากโฮสเทล...เราก็เดินไปแถววัดสุทัศน์...คือหาข้อมูลมาแล้วว่าอยู่ตรงข้ามกัน....แต่ตอนเดินไปถึงก็ไม่รู้อยู่ตรงไหน...สมมติวัดนี้ใหญ่...คำว่าอยู่ตรงข้ามนี่แปลได้ 4 ด้านของวัดเลยนะว่าตรงข้ามตรงด้านไหนของวัดกันแน่....ตอนยืนลังเลก็ว่าจะไปฝั่งซ้ายมือ...แต่รอข้ามถนนนาน..ก็เลยไปฝั่งขวามือ..แล้วถามร้านค้าแถวนั้น...เขาก็บอกให้ไปอีกด้านของวัด...เราก็เลยเดินไป....เช็คมาแล้วว่าปิดประมาณค่ำๆ...ส่วนวัดสุทัศน์หรือเทวสถานปิดแล้วตั้งแต่ 5 - 6 โมงเย็น

เดินข้ามมาก็เจอรูปปั้นของพระวิษณุ..เราก็ยกมือไหว้

แล้วเดินข้ามไปตรงแถวโรงเรียน...ก็ไม่แน่ใจว่าอยู่ตรงไหน..เลยถามยามโรงเรียน...เขาก็บอกเดินต่อไปประตูหน้า...เราก็เลยเดินไปที่ "วัดเทพมณเฑียร"

เห็นมีคนไหว้พระแม่สุรัสวดีตรงด้านหน้า

เราก็ไม่แน่ใจว่าตกลงยังเปิดอยู่มั้ยเพราะดูมืดๆ...เลยถามยามว่าเข้าไปได้มั้ย...เขาก็บอกว่าได้...อยู่ชั้น 3...เราก็เดินเข้าไป...และขึ้นบันไดไปชั้น 3...ซึ่งก่อนขึ้นก็ต้องถอดรองเท้าก่อน

ตอนแรกคิดว่าไม่มีคน...แต่ขึ้นไปจริงๆ...คือก็มีคนนั่งอยู่เป็นสิบคน....เราก็เดินไปไหว้พระแม่ทุรคาก่อน...เป็นอยู่องค์แรกติดบันได....ตอนแรกก็จะถ่ายภาพ...แต่เขามีป้ายห้ามถ่ายภาพ...ส่วนองค์เทพอื่นๆ ก็เรียงกันไป...ก็มีหลายองค์เช่น...พระพุทธเจ้า, พระราม - นางสีดา, พระพิฆเนศ, พระศิวะ, พระนารายณ์, พระแม่ลักษมี, พระกฤษณะและราธาเทวี

"วัดเทพมณเฑียร"....ถ้าอ่านดูจะบอกเป็น 1 ในสถานที่ขอเรื่องความรัก....แต่ในความเป็นจริงมีองค์เทพหลายองค์...ซึ่งเราก็ไปขอเรื่องงานและให้ผู้ใหญ่รักและเมตตา...ไม่ว่าเราจะทำผิดอะไรก็ตาม...ซึ่งความจริงก็ขอไปแต่ทุกอย่างก็ขึ้นกับเวรกรรมและการกระทำเราอยู่ดี...ตอนนี้เราก็ตกงานอยู่ก็หาที่พึ่งทางใจ

เราก็ไหว้จนหมดแถวที่ประดิษฐานองค์เทพต่างๆ แล้วเดินไปด้านหลังที่จะมีองค์เทพอยู่ 2 ด้าน...พอครบก็กลับมาที่เดิมที่เราวางกระเป๋าทิ้่งไว้...ตอนแรกก็คิดจะกลับเพราะเรือหมด 19.30 น. ตอนนั้นก็ทุ่มนึงแล้ว...แต่ก็อยากนั่งสมาธิ...แต่นั่งไปได้ 1 นาทีมั้งก็ลืมตาเพราะต้องไปท่าเรือ...แต่ก่อนไปก็ไหว้อีกรอบแบบรวมๆ ก่อนกลับ..แต่พอเราไหว้ด้านนี้..ก็เลยไปไหว้อีกด้านหนึ่ง....เพราะแถวที่ประดิษฐานองค์เทพที่เรียงกันไปคือยาว....พอเราไปไหวอีกด้านหนึ่งแล้วจะกลับ..ตอนหลับตาก็เหมือนได้ยินเสียงเคาะ..หรือเสียงกระดิ่งหรือกลองนี่แหละ...คือตอนนั้นที่เราไหว้ๆ ก็เห็นคนนั่งๆ รอ...ก็คิดว่าเดี๋ยวมีพิธีอะไรมั้ย...แบบตามวัดหรือศาลที่เย็นๆ จะมีทำพิธีสักการะ...อย่างวัดแขกก็ตอนเย็นๆ....พอเราลืมตาก็เห็น...เอาเป็นว่าพราหมณ์มาจุดเทียนบูชา...

ตอนแรกเราเห็นผู้หญิงที่ยืนข้างหลังเราพูดไรกับเพื่อน..ตอนแรกไม่ได้ฟัง..มองไปคนอื่นๆ ก็เห็นนั่งกัน...เราก็นั่ง...แล้วผู้หญิงคนนั้นที่ยืนหลังเราก็พูดให้เพื่อนลุกขึ้นยืน...เราก็เลยลุกตามบ้าง...หันไปมองด้านหลัง...ก็มีคนยืน....ตอนแรกเรายืนก็ยืนเฉยๆ...แต่เหลือบมองคนอื่นๆ ก็มีพนมมือ....เราก็เลยพนมมือตาม....พราหมณ์ก็เอาไฟไปวนๆ รอบๆ องค์เทพแต่ละองค์....มีเสียงเคาะอาจเป็นกลองหรือฆ้อง...มีเสียงสวด....เราก็ยืนพนมมือและอธิษฐานในใจไป..เรื่องงาน...และเรื่องอื่นๆ...แบบขอให้ชีวิตดีขึ้น...เสร็จแล้วก็มีการเหมือนรดน้ำมนต์...เราก็เสนอหน้าไปรับน้ำมนต์ที่พราหมณ์โปรยลงมา....และบูชาไฟ...คือพราหมณ์เอาไฟมาตั้ง...แล้วคนก็มาต่อแถว....เอามืออังไฟแล้วมาแตะๆ ที่หัวและหน้าตัวเอง (มั้ง)....เราก็ขอพรไป...ทำ 3 ครั้งที่เราทำก็ไม่รู้ทำผิดทำถูก....เสร็จแล้วก็กลับมายืนสวด...คือเราจะกลับมาที่เรายืนเก่าแต่เต็ม...เราเลยเหมือนยืนกลางๆ แล้วเสนอหน้าไปอยู่หน้าแถวเรียงคนอื่น....แต่เราก็สวดตามไม่ได้เพราะไม่ใช่ภาษาไทย...แต่คนอื่นๆ ในห้องเห็นสวดได้กัน..อาจมาบ่อยก็ได้....แล้วก็มีกราบคือแบบไม่ใช่นั่งกราบ...แต่นอนไปทั้งตัว....นอนราบแบบนอนคว่ำ....คนอื่นทำไร....เราก็ทำตาม....ตอนแรกมองไปคนอื่นเห็นเอามือยื่นไปแนบกับพื้น...แบบเคารพทั้งตัว....เราก็ทำตาม...แต่พอหันไปทางพราหมณ์ เขาพนมมือ...แบบเอามือยื่นไปข้างหน้าเหนือหัวตอนนอนคว่ำนี่แหละ...เราก็เลยทำตาม....ความจริงเราเข้าใจว่าอธิษฐานขอพรแบบหลังสวดเสร็จ...แต่เราก็แอบเหล่ๆ พราหมณ์ว่าลุกยัง...คือเราไม่อยากเด๋อด๋า หลับตาขอพร..แล้วปรากฏคนอื่นลุกแล้วเรานอนคนเดียว....ก็แอบเหล่เป็นพักๆ...พร้อมๆ กับขอพรในใจ...พอพราหมณ์ลุกขึ้น...เรกา็ลุกตาม....เสร็จแล้วพราหมณ์ก็มานั่งแล้วให้คนต่อแถวรับน้ำ, รับการเจิมและขนม....เราก็มองคนอื่นเห็นมีเงินในมือ....เราเลยเดินไปที่กระเป๋า...ตอนแรกหยิบมา 9 บาทเพราะมีเหรียญแค่นั้นแล้วมาต่อแถว

แต่พอมาต่อแถว...เห็นในถาดมีแต่แบงค์ 20 และ 50 ก็เลยเดินกลับไปที่กระเป๋า..เปลี่ยนเป็นแบงค์ 20