ฉันจุ่มมือลงไปในน้ำเพราะอยากจะลองจับครีบปลาที่พลิ้วไหวพวกนั้นดู

และก็จำไม่ได้แล้วว่าความรู้สึกตอนที่ปลาพวกนั้นสัมผัสกับมือเป็นยังไง

แต่สิ่งที่เหลืออยู่ในความทรงจำคือภาพของปลาที่ตายแล้วหงายท้อง

ลอยขึ้นมาบนผิวน้ำหลังจากนั้นเพียงไม่กี่วัน

 บางครั้งความรักก็ทำร้ายอีกฝ่ายได้เช่นเดียวกัน

 ด้วยความอยากที่จะอยู่ใกล้ๆ จึงเข้าไปใกล้ๆ แล้วลดระยะห่างลง

ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกอึดอัดเหมือนหายใจไม่ออก 

และถ้าความสนใจซึ่งมีอุณหภูมิร้อนระอุได้ถูกถ่ายทอดด้วยวิธีที่ไม่ถูกต้อง

ก็ทำให้เกิดบาดแผลกับหัวใจอันบอบบางได้เช่นเดียวกัน

ถ้ารักกันจริงต้องให้ความรักที่มีอุณหภูมิพอเหมาะที่อีกฝ่ายจะรับได้

เจ้าพวกปลาที่ทำให้ฉันในตอนเด็กต้องโศกเศร้าได้กล่าวเอาไว้อย่างนั้น

           หนึ่งในบทๆหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ เราหลงรักหนังสือเล่มนี้จากแค่คำโปรยด้านหลังหนังสือ แรกๆที่เราอ่านแค่คำโปรยเรามองว่ามันเป็นบันทึกที่มีแค่เฉพาะเรื่องราวของความรักหรือเปล่านะ? แต่เปล่าเลยในหนังสือบอกถึงบันทึกสิ่งต่างๆ สิ่งง่ายๆ ที่พบเจอในแต่ละวันเรามองว่ามันน่ารักคล้ายๆได้อ่านไดอารี่หรือมุมมองของเรื่องต่างๆของผู้เขียนที่ต้องการจะสื่อ ที่สำคัญคือกระดาษดีมาก555 สีและองค์ประกอบในหนังสือก็ทำได้ค่อนข้างดีเลยทีเดียว ยังไงอยากให้ทุกคนลองไปอ่านดูกันได้นะ :)