Title : The story of neighbor

Fandom : Detroit Become Human

Markus x Simon

** Human AU **

------------------------------------------------------

เราจะไม่มีวันกลับไปคบกัน

จำใส่หัวกระโหลกไว้ ไอ้แบรนสัน

ไม่มีอะไรจะพูดหมือนน้ำท่วมปาก

นั่นคือสถานการณ์ของไซม่อนในตอนนี้หลังจากที่เจอจอร์ช แบรนสัน คนที่เขาเคยไปปากดีว่าจะคืนเงินสองร้อยดอลล่าห์ตอนเลิกกันก่อนที่อีกคนจะหายไปจากชีิวิตเขาและกลับมาพร้อมกับข่าวดีว่ากำลังจะแต่งงาน

เออ ไอ้คนที่นั่งจิบกาแฟอยู่ข้างๆเขานี่แหละ

"นายเป็นใบ้ไปแล้วหรอไซม่อน"  เสียงทุ้มของคนข้างกายทำลายความเงียบระหว่างเราและดึงไซม่อนให้กลับมาอยู่ในช่วงเวลาปัจจุบัน

ตาสีฟ้ามองไปยังคนที่เสนอหน้ามานั่งข้างๆตัวเองด้วยสีหน้าที่พยายามอย่างมากที่จะไม่ให้ดูหงุดหงิด ตอนแรกก็จะไม่หงุดหงิดหรอกนะ จนกระทั่งเปิดปากพูดเนี่ย

นั่งกินกาแฟไปเงียบๆไม่ได้หรอวะ ห๊ะ!!

"ไม่ได้เป็นใบ้ แค่ไม่อยากพูด"  สวนกลับไปด้วยน้ำเสียงนิ่งๆและยกกล้องขึ้นมากดเช็ครูปภาพไปด้วย 

"ไม่คิดเลยนะว่านายจะยังเก็บกล้องเอาไว้น่ะ นึกว่าเอาทุกอย่างไปทิ้งหลังจากเลิิกกันซะอีก"

"ที่เก็บเอาไว้เพราะตอนที่คิดจะทิ้งลองเสริ์จราคาดูและเห็นว่ามันแพงต่างหาก"  เถียงกลับไปแทบจะทันทีและมันก็คือเรื่องจริงด้วย

ตอนเลิกกันใหม่ๆนั้นไซม่อนแทบจะเอาของทุกๆอย่างที่จอร์ชซื้อให้ไปทิ้งลงถังขยะทั้งหมด บางอย่งก็เอาไปขายแต่พอจะทิ้งกล้องตัวนี้ก็ไม่รู้อะไรดลใจให้เขาลองไปเสริ์จดู 

นั่นแหละ ทิ้งไม่ลง

แพงจัดๆ

"จะว่าไปกลับมาทำไม"  ตัดสินใจถามเรื่องที่สงสัยถึงจะได้ยินข่าวลือมาเยอะก็เถอะว่าพ่อหนุ่มบ้านรวยคนนี้กลับมาแต่งงานกับแฟนสาว

"กลับมาทวงหนี้คน"

"ห๊ะ ?"  ไม่ใช่หรอกมั้ง

ลืมไปแล้วมั้ง

"ก็มคนติดหนี้ฉันไว้สองร้อยดอลล่าห์ มาเป็นสิบๆปีได้แล้วมั้ง เหมือนคนๆนั้นจะชื่อไซม่อน เลิฟเวอร์อ้าว นายนี่"

เวร.... มันจำได้

"อา......คือตอนนี้ยังไม่มี..คืน"  ตอบกลับไปแบบอ้ำอึ้งไม่เหมือนก่อนหน้านี้ที่ยังเถียงฉอดๆได้

"ไม่เป็นไร ฉันคิดอยู่แล้วล่ะว่านายต้องไม่มีเงินคืน"  อีกคนว่าพลางหัวเราะไปด้วยและมันชวนให้ไซม่อนเขย่าตัวอีกคนแรงๆซะจริง

"แต่ฉันมีวิธีปลดหนี้ให้นายนะ"  แต่คำพูดที่ต่อมาจากนั้นทำให้ไซม่อนล้มเลิกความคิดที่จะฆาตกรรมคนข้างๆทิ้งไปและทำตัวสนอกสนใจเรียกเสียงหัวเราะจากจอร์ชได้อีกครั้ง

"ก็นายรู้ใช่มั้ยล่ะว่าฉันกลับมาแต่งงาน"

"อ่าฮะ ผู้หญิงลือกันให้แซ่ด"

"นั่นแหละ ฉันไม่ได้อยากจะแต่งจริงๆหรอกโดนพ่อแม่บังคับ"

"อ้าว"  ตอนนี้ไซม่อนมึนงงไปหมมดแล้ว ไหนพวกผู้หญิงบอกว่ารักกันหวานชื่นและในจังหวะนั้นก็มีความคิดนึงแทรกเข้ามาถึงวิธีปลดหนี้ของจอร์ช

ไม่มั้ง....

"เพราะงั้นฉันก็เลยอยากให้นายช่วยไปแสดงตัวว่าเป็นแฟนฉันและพังงานแต่งที"

"จะบ้ารึไง! ถึงเราจะเคยคบกันมาก่อนแต่ฉันไม่ยอมไปทำอะไรแบบนั้นหรอก!!"  ไซม่อนปฎิเสธเสียงแข็งไปในทันทีที่ได้ยินจนจบและมันก็ดันตรงกับความคิดในหัวเขาซะด้วย

"แตถ้านายทำนายได้ปลดหนี้เลยนะ ได้ข่าวมาว่าค่ากินค่าอยู่ก็เยอะนี่ ค่าเรียนน้องชายนายอีก ดีไม่ดีถ้าฉันไม่ต้องแต่งงานไปเราอาจจะกลับมาคบกันก็ได้ นายจะได้สบายไปด้วยไง"

"บอกว่าไม่ทำก็ไม่ทำไง!!"  น้ำเสียงแข็งๆเริ่มดังขึ้นจนคนแถวนั้นหันมามอง ไซม่อนลุกขึ้นยืนกำหมัดมองคนที่อยูในเสื้โค้ทราคาแพงในระดับที่เขาไม่มีทางหยิบมาใส่ตะกร้าแน่ๆ

"แล้วจำใส่กระโหลกไว้ด้วยว่าต่อให้เกิดอะไรขึ้นเราจะไม่มีวันกลับไปคบกัน!!! ไม่มีวัน!!! ถ้าไม่เข้าใจก็ไปเปิดเพลงเทย์เลอร์ สวิฟต์ฟังซะ!!"  เขาย้ำชัดๆตรงคำว่าไม่มีวันก่อนจะหันหลังเดินแบบกระฟัดกระเฟียดจากไป

"ไม่มีวัน!!!!!!!!!!!!!!!"  และหันหลังกลับมาตะโกนใส่อีกรอบแล้วถึงจากไปจริงๆ

น่าหงุดหงิดโว้ย!!! 

คอยดูจอร์ช แบรนสัน เขาจะตั้งใจเขียนงานนี้โคตรๆจนเจ้านายต้องตะลึงแล้วเพิ่มเงินให้เขาจนเขาจ่ายนี้แกได้แน่!!

คอยดู!!!

TBC

Bonus

"โคลอี้ไหนเธอบอกว่าไซม่อนยังพอมีใจอยู่ไง"

'โทษนะ นายเชื่อฉันด้วยหรอ โธ่ แบรนสัน'