DAY 1 : Forest
Title : last forest
Pairing : MARK x BAMBAM
“ดาวสวยจัง”
“ชอบหรอ”
“อื้ม...”
“มาร์คก็อยากให้แบมได้ดูดาวสวยๆนี่นะ”
“...”
“แต่เราต้องไปกันแล้ว”
“มาร์ค...”
ผมพยายามไม่สนใจเสียงของแบมแบม แล้วพยุงร่างเล็กนั้นให้ขึ้นจากพื้นดินที่เราใช้พักเหนื่อยกันชั่วขณะ มองไปรอบๆเจอแต่ความมืดและต้นไม้สูง ไร้ซึ่งแสงสว่างใดๆ นอกจากแสงอ่อนๆจากไฟฉายที่พลังงานเริ่มหมดและแสงจากดาวบนท้องฟ้า
“มาร์ค มาร์คแบมไม่ไหวแล้ว”
“แบมอดทนอีกนิดได้ไหม เราจะกลับไปและมีความสุขด้วยกันนะ”
“ไม่ทันหลอก ตอนนี้เราอยู่ส่วนไหนของป่าก็ไม่รู้ และเราก็เดินกันมานานแล้วยังไม่เห็นทางจะออกจากที่นี่ได้เลย แบมเหนื่อยแล้ว ปล่อยแบมไว้ที่นี่....”
“แบมอย่าเพิ่งท้อสิ ให้มาร์คอุ้มแบมไปก็ได้”
“ดูขามาร์คก่อนเถอะ แค่เดินยัง...”
ผมไม่สนใจคำพูดของแบมแบมอีก รีบอุ้มเขาขึ้นหลัง ก่อนจะพาร่างที่ลมหายใจรวยริน และลากขาข้างหนึ่งของผมที่เริ่มจะไม่รับความรู้สึกอะไรออกไปจากตรงนี้
แต่ไปได้ไม่ไกลผมก็รู้ได้ว่าคำพูดของแบมแบมถูก ขาข้างนั้นของผมไม่มีความรู้สึกแล้ว ผมล้มลงกับพื้นและรับรู้ว่าแบมแบมหลับไปแล้ว ผมรู้เพราะผมทำเขาตกพื้นแต่ไร้การตอบสนองใดๆจากร่างนั้น ทั้งๆที่เขาควรจะร้องออกมาเพราะความเจ็บ แล้วต่อว่าผมที่ผมอุ้มเขาไม่ดี พร้อมกับแสดงสีหน้างอนๆที่มันดูน่ารักสำหรับผม แต่ตอนนี้มันคงไม่มีอีกแล้ว มันไม่มีอีกแล้วเพราะผม ถ้าผมเชื่อคำพูดเขาตั้งแต่ที่เราอยู่ที่บ้าน ไม่เอาแต่ความสนุกของตัวเอง และพาแบมแบมมาที่นี่
ผมนอนลงข้างๆแบมแบม และดึงเขาเข้ามากอดแล้วพร่ำบอกคำว่าขอโทษแก่ร่างนั้นซ้ำไปซ้ำมาเหมือนคนบ้า
ผมอยากไปอยู่กับแบมแบมให้เร็วที่สุด ไฟฉายอ่อนแรงนั้นจึงถูกผมฟาดลงกับพื้น แผ่นกระจกแตกกระจายออกเสี่ยงๆ และเศษกระจกที่ขนาดพอดีมือถูกผมหยิบขึ้นมา และกรีดไปตามแนวยาว กดลึกเข้าไปให้โดนหลอดเลือด จากนั้นแค่ปล่อยให้เลือดไหลผมก็ได้เจอแบมแบมแล้ว
Tag : #lfmb
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in