เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวนิยายแปล✿ Peony ✿
รีวิว ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ... เล่ม 1
  • ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ... เล่ม 1
    #ILoveFarming《我爱种田》

     ผู้แต่ง: ลาเหมียนฮวาถังเตอะทู่จื่อ 拉棉花糖的兔子
     สำนักพิมพ์: Rose
     จำนวน: 4 เล่มจบ
    ✿ เรื่องย่อ: 

    ? เมื่อโลกเสมือนกลายเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในการปลดปล่อยความต้องการปลูกผัก

            ปัจจุบันรายการเรียลลิตี้ที่ส่งนักแสดงไปใช้ชีวิตในโลกเสมือนกำลังเป็นที่นิยมมาก ยิ่งนักแสดงมีสายเลือดพิเศษหายากด้วยแล้วยอดวิวก็ยิ่งถล่มทลายเลยล่ะ วันนี้ หลินหลิน ผู้อำนวยการบริษัท LJJ จึงหมายมั่นปั้นมือว่าจะคว้าตัว ชุยชีฉาว ชายหนุ่มผู้มีสายเลือดจักพรรดิโบราณมาเซ็นสัญญาให้ได้!

            หลังจากสายเลือดเสินหนงตื่นขึ้นมา ‒ เทพแห่งการเกษตร ชุยชีฉาวก็อยากจะปลูกผักอย่างบ้าคลั่ง!! แต่จนใจที่ที่บ้านมีพื้นที่ไม่พอให้แสดงฝีไม้ลายมือเลย เมื่อได้ยินว่า LJJ อยากส่งเขาไปเป็นนักแสดงในโลกเสมือนที่มีเซตติ้งกว้างใหญ่ (✧ω✧) เขาจึงตกลงเซ็นสัญญาและออกเดินทางทันที โดยโลกเสมือนที่ LJJ เตรียมไว้คือการใช้ชีวิตในมหาลัยในศตวรรษที่ 21 เป็นเวลาสี่ปี แต่หลังจากเข้ารั้วมหาลัยไปแล้วชุยชีฉาวกลับไม่เล่นตามเกม 555 นอกจากไม่เป็นอาจารย์หรือนักศึกษาแล้ว ยังใช้การประมูลโรงอาหารมาบังหน้าเพื่อปลูกผักอีก ‒ ผู้จัดโดนแกงแล้วหนึ่ง ( ; ω ; ) ตอนนี้รายการชีวิตในรั้วมหาลัยได้กลายเป็นรายการทำไร่ไถนา โดยที่ผู้จัดก็ไม่อาจแทรกแซงไอเดียของหนุ่มคนนี้ได้เลย (ᗒᗣᗕ)՞

    พื้นที่ว่างเยอะจัง อยาก…อยากจะครอบครองพวกมันทั้งหมด แล้วปลูกให้เต็มที่!!!

          ส่วนการปรากฏตัวของชายหนุ่มผู้มาพร้อมกับกระถางต้นพริกชี้ฟ้า และคำสั่งให้ถอนหญ้าทุกต้นเพื่อเปลี่ยนไปปลูกพริกแทนนั้นทำให้พนักงานโรงอาหารต่างสงสัยเป็นอย่างยิ่ง แต่เถ้าแก่คนใหม่ดูจะเข้าใจการปลูกผักดีมากๆ ทั้งความชื้น ปริมาณน้ำ ระยะห่างระหว่างต้นล้วนละเอียดจนพนักงานต้องใช้ไม้บรรทัดวัดเลยทีเดียว และวันนี้ชุยชีฉาวได้รับเลี้ยงลูกแมวน้อย เสี่ยวไป๋ ที่ดวงตามีชีวิตชีวา แถมยังดูคล้ายกับแมวเลี้ยงแกะอีกด้วย ‒ แต่ที่นี่ไม่มีแกะจะฝึกให้เสี่ยวไป๋เลี้ยงอะไรดีล่ะ 555

           บอกเลยว่ายิ่งได้ปลูกผักมากเท่าไร ชุยชีฉาวก็อิ่มเอมใจมากเท่านั้น ในที่สุดก็มีเวลาไปสนใจใบร้องเรียนเมนูสุดเลวร้ายในโรงอาหารเสียที ในฐานะทายาทเสินหนงเรื่องปรับปรุงสูตรอาหารให้อร่อยนั้นง่ายดายมาก แถมเขายังทำน้ำมันพริกสยบยุทธภพให้นักศึกษาได้ชิมกันด้วย ‒ ไม่คิดเลยว่าชาตินี้จะได้เห็นโรงอาหารกลับตัวกลับใจแบบนี้ แต่ดูเหมือนพื้นที่รอบโรงอาหารจะมีไม่พอให้ปลูกผักแล้วล่ะ เถ้าแก่ชุยจึงเดินหน้ายึดภูเขาหลังมหาลัยซึ่งเป็นสถานที่เดตสุดโรแมนติกมาปลูกผักต่อ ‒ ( ; ω ; ) คู่รักร้องไห้แล้วหนึ่ง และขยายไปทุกพื้นจนที่นี่แทบจะกลายเป็นมหาลัยเกษตรไปแล้ว 555

    เสี่ยวไป๋แค่อยากให้เจ้าของรัก ส่วนงานต้อนเป็ดน่ะ...
    ?‍? ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ ...

            ในโลกแห่งความเป็นจริงนั้น ผลงานเดบิวต์ของชุยชีฉาวชายหนุ่มสายเลือดจักรพรรดิโบราณที่มีความมุ่งมั่น (ในการปลูกผัก) และทุ่มเทสุดตัวเพื่อความรัก (ในการเพาะปลูก) ทำให้ผู้ชมต่างถกเถียงกันอย่างบ้าคลั่งว่าทำไมพระเอกถึงตั้งหน้าตั้งตาปลูกผักไม่เห็นมีความรักซะที! แต่ก็ต้องยอมรับว่าหยุดดูไม่ได้จริงๆนะ 555 ส่วนรายการของชุยชีฉาวจะแมสด้วยวิธีไหน และมีโฆษณาอะไรเข้าบ้าง (?) ต้องมาติดตามกันค่า o(≧▽≦)o

           ส่วนโลกเสมือนที่สองที่ทาง LJJ เตรียมไว้ให้เป็นการแย่งชิงอำนาจปกครองของประเทศทางตะวันตกในยุคกลาง ซึ่งผู้จัดแก้เกมด้วยการจำกัดให้เขาปลูกผักได้แค่ที่นี่ และยังช่วยก็อปข้อมูลของเสี่ยวไป๋มาให้เลี้ยงต่อด้วย ทว่าชุยชีฉาวกลับปวดใจสุดๆเมื่อพบว่าถึงที่นี่จะกว้างใหญ่แต่ผู้คนกลับไม่เข้าว่าการทำไร่คืออะไรด้วยซ้ำ! ส่วนเสี่ยวไป๋ก็ไม่อาจเรียกว่าเสี่ยวไป๋อีกต่อไปเพราะตัวดำเหลือเกิน นอกจากนี้ยุคกลางยังมองว่าแมวเป็นสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายอีก งานนี้ท่านบารอนจึงต้องเล่นละครทรมานเสี่ยวไป๋ตบตาคนทั้งปราสาท 555 แม้จะยังไม่รู้ว่าเหล่าเซิร์ฟจะยินดีร่วมปลูกผักไปกับท่านบารอนหรือไม่ แต่ดูเหมือนตอนนี้เสี่ยวไป๋จะตกกระป๋อง ไม่ได้เป็นแมวที่มีความสุขอันดับหนึ่งในยุคกลางแล้วล่ะ โถๆ (= TωT=)ノ

    Geronimo!! ทายาทเสินหนงผู้เหี้ยมโหดมาเยือนแล้วทุกคน 555
          หลังจากเดบิวต์ผลงานนิยาย เมื่อผมเป็นเจ้าของสวนสัตว์ ในไทยไปแล้ว ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่คุณลาเหมียนฮวาถังเตอะทู่จื่อจะพาทุกคนไปสัมผัสวิถี Slow life ปลูกผักทำไร่ไถนากับ ชุยชีฉาว ทายาทเสินหนงผู้เหี้ยมโหดกันแล้วค่ะ 555 เรื่องนี้เป็นนิยายแนวคอมเมดี้ น่ารักๆ มีไซไฟนิดหน่อยเพราะเป็นยุคอนาคตที่มนุษย์สามารถส่งคนไปยังโลกเสมือนต่างๆได้แล้ว ซึ่งรายการเรียลลิตี้ของคุณชุยนั้นบอกเลยว่าแกงเก่งมาก แถมยังแกงกันเป็นทอดๆ ตั้งแต่นักแสดงแกงผู้จัด ผู้จัดตัดต่อรายการแกงผู้ชม ส่วนผู้ชมก็แกงกันเองด้วยการลากคนอื่นมาร่วมชะตากรรมเดียวกันอีก 555

        ส่วนสายเลือดเสินหนงทำให้ชุยชีฉาวกระเหี้ยนกระหือรือในการปลูกผักสุดๆ ความเชี่ยวชาญและเอาใจใส่ของเขาจะทำให้คุณรู้สึกว่า ถ้าได้กินผักที่เขาปลูก ผักของที่อื่นก็แค่หญ้า! เมื่อรวมกับความเป๊ะในการทำให้อาหารด้วยแล้ว เราอยากให้ทุกคนเตรียมใจไว้นิดนึงว่าไม่ควรอ่านเรื่องนี้ตอนหิว เพราะในเรื่องนี้มีเมนูอาหารต่อแถวกันออกมาให้ท้องร้องจ็อกๆๆตลอด การบรรยาย Texture และรสชาติแต่ละช่างอย่างทรมานคนอ่านสุดๆ แน่นอนว่าคุณชุยเป็นผู้มีหัวใจรักประชาชน อยากให้ทุกคนกินดีอยู่ดีเหมือนเป็ดน้อยที่เขา (บังคับ) ให้เสี่ยวไป๋เลี้ยง (✧ω✧) จึงไม่แปลกที่เนื้อเรื่องจะเต็มไปด้วยการปลูกผักๆๆๆ ปรับปรุงพันธุ์พืช คิดค้นเมนูใหม่ๆ และเลี้ยง (?) แมวตลอดทั้งเล่มเลย 

         สำหรับบรรยากาศในเรื่องจะเป็นเหตุการณ์ในโลกเสมือนสลับกับคอมเม้นของผู้ชมรายการค่ะ บางครั้งจะเล่าผ่านมุมมองของตัวละครอื่นๆ เช่น เสี่ยวไป๋ บล็อกเกอร์ เหล่านักศึกษา เหล่าเซิร์ฟในแมนเนอร์ คล้ายๆกับเรื่องในสวนสัตว์ฯ ต้องบอกก่อนว่าสไตล์ของคุณลาเหมียนจะออกแนวเรื่อยๆ Slow Life นิดนึงนะคะ กราฟตอนอ่านจะค่อนข้างราบเรียบไม่ค่อยมีอะไรให้ตื่นเต้นเยอะนัก 555 แต่ทั้งหมดทั้งมวลคือมันน่ารัก อบอุ่น ฟีลกู้ด และมีความฮามาให้หลุดขำตลอด ‒ ถึงได้บอกว่านิยายคอมเมดี้ 555 ส่วนสิ่งที่ค่อนข้างชอบคือในเรื่องนี้คือ การที่โลกเสมือนทำให้ชุยชีฉาวสัมผัสได้ความอบอุ่นของครอบครัวที่เขาไม่เคยสัมผัสมากก่อน และรู้สึกได้ว่า ถ้าพวกนายเป็นความจริงทั้งหมดจะดีแค่ไหนนะ! (´,,•ω•,,)♡

    ในเล่มหนึ่งเสี่ยวไป๋ยังเป็นแค่แมวน้อยน้า 555 
            ส่วนความน่ารักในเรื่องนี้คงต้องยกให้ เสี่ยวไป๋ ถึงจะโดนเหล่าพืชผักแย่งซีนไปนิด แต่ออกมาทีน้วยน่ารักมากเลยนะ (☆▽☆) ในเรื่องนี้เสี่ยวไป๋น่าสงสารมาก นอกจากถูกฝึกท่ามาตรฐานอย่างหนักหน่วงทุกวันแล้ว ยังต้องใช้แรงงานช่วยปลูกผัก ต้อนเป็ด หยิบของเบ็ดเตล็ดอีก โดนใช้งานจนแทบจะไม่ใช่แมวแล้ว แทบจะเป็นวัวเป็นม้าอยู่แล้ว! 555 ดังนั้น เมื่อเห็นพี่น้องของตัวเองแค่ออดอ้อนเจ้าของก็ได้รับคำชมก็เริ่มเรียนรู้แล้วหนึ่ง แต่ถึงเสี่ยวไป๋จะหงายพุงออดอ้อนยังไง ทาสก็ไม่อ่อนโยนกับเขาสักนิดเลย ( ; ω ; ) ‒ ขอโทษนะ ขี้เกียจล้างมือน่ะ

          ต่อมาก็มีจุดเปลี่ยนที่ทำให้ชุยชีฉาวอยากทำดีกับเสี่ยวไป๋จนได้ แต่เสี่ยวไป๋ที่รักตัวกลัวโดนทำหมันกลับคิดว่านี่มันเป็นกับดักแน่ๆ ยิ่งชีวิตสุขสบายเท่าไรก็ยิ่งกระวนกระวายใจ (⇀‸↼‶) ไม่นานชุยชีฉาวเริ่มเอะใจว่าเสี่ยวไป๋ไม่น่าจะใช่แมวจริงๆ และอาจเป็นบั๊กของระบบด้วยซ้ำ จึงเริ่มปฏิบัติต่ออีกฝ่ายเหมือนคนมากขึ้นเรื่อยๆ เวลาถูกออดอ้อนทีไรก็จะมองว่านี่คือความน่ารักแบบสังเคราะห์ โถๆๆ 555 แต่ถึงชุยชีฉาวจะใจร้ายเหมือนปีศาจมากแค่ไหน เสี่ยวไป๋ก็หวงมากและไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาแย่งความรัก (อันน้อยนิด) ไปหรอก! ส่วนเล่มหนึ่งยังไม่มีอะไรคืบหน้ามากนัก ก็แค่ชุยชุยจูบเสี่ยวไป๋ไปหนึ่งที แถมยังอาบน้ำ (?) ในอ่างเดียวกันมาแล้วเท่านั้นเอ๊ง! อิอิ o(≧▽≦)o

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in