แผนการลาพักร้อนของอัลฟ่าสิงโตขาว ไป๋ฉู่เหนียน มีอันต้องยกเลิกไปเพราะภารกิจช่วยเหลือตัวประกันที่บอสโอเมก้ากระต่ายหูตก เหยียนอี้ มอบหมายมาให้ เมื่อเดือนที่แล้ว ศูนย์วิจัย 109 เกิดเหตุระเบิดขึ้นทำให้เอกสารข้อมูลวิจัยบางส่วน รวมถึงร่างทดลองสุดอันตรายที่เพาะเลี้ยงไว้หายไปอย่างไร้ร่องรอย และต่อมาร่างทดลองนั้นถูกองค์กรค้ามนุษย์แห่งหนึ่งจับตัวไว้ได้ ทันทีที่ไป๋ฉู่เหนียนเห็นคลิปวิดิโอตัวประกันที่ว่าก็ถึงกับเสียอาการ (⊙_⊙) เพราะอีกฝ่ายคือ หลานปอ โอเมก้ามนุษย์เงือกผมทองนัยน์ตาฟ้าที่เคยมีอดีตร่วมกันมานั่นเอง เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน สมาพันธ์โอเมก้า เพิ่งได้รับสัญญาณขอความช่วยเหลือจากร่างทดลองนี้เป็นรหัสมอร์สสั้นๆเพียงสองคำ White Lion สิงโตขาว

         ถึงไป๋ฉู่เหนียนจะจมอยู่กับความแค้นที่ถูกทรยศมาตลอดสามปี แต่น่าเสียดายที่แผนการปั้นหน้าเย็นชาใส่แฟนเก่ามีอันต้องพังทลายลงเมื่อเห็นโอเมก้าของตัวเองถูกทำร้าย และโดนโซ่ล่ามจนต่อมคอบวมตุ่ย เขาโมโหจนตาขวางจึงยัดปืนใส่มือหลานปอพร้อมบอกว่า ฝีมือใคร เอาตัวมันออกมา! ‒ เป่าหัวมันซะที่รัก! (`皿´＃) และเมื่อเสร็จสิ้นภารกิจก็พามนุษย์เงือกนั่งมอเตอร์ไซต์กลับบ้านไป ‒ ความใฝ่ฝันจะพาโอเมก้าในดวงใจออกมาขับรถเล่นเป็นจริงแล้วหนึ่ง (⁄ ⁄>⁄ ▽ ⁄<⁄ ⁄)

✦ นายต่อสู้ให้ดีก็พอ!

       เมื่อกลับถึงบ้านไป๋ฉู่เหนียนก็โยนอีกฝ่ายลงเครื่องซักผ้าเพราะที่บ้านไม่มีอ่างอาบน้ำ แต่เนื่องจากหลานปอเป็นร่างทดลองที่ถูกเลี้ยงดูในศูนย์วิจัยมาโดยตลอดจึงไม่ค่อยเข้าใจโลกมากนัก และทำได้เพียงจับใจความคำที่คุ้นเคยเท่านั้น ดังนั้น หลานปอที่รู้จักคำว่า 'ซัก' ก็จัดการกดปุ่มซักตัวเอง และกว่าสิงโตขาวจะมาเห็นอีกทีหลานปอก็สะอาดเอี่ยมเป็นระยิบระยับไปแล้ว 555 ‒ สิงโตขาวกุมขมับแล้วหนึ่ง 

          ตอนนี้ไป๋ฉู่เหนียนกลัวว่าบอสจะโมโหที่เขาพาร่างทดลองกลับบ้าน แถมยังถอดเครื่องควบคุมต่อมฟีโรโมนของอีกฝ่ายออกอีก ดังนั้นเมื่อ ลู่ซ่างจิ่น อัลฟ่าสามีของบอสมาขอให้เขาไปเข้าร่วมการแข่งขันการต่อสู้แบบทีมเป็นเพื่อนลูกชายโอเมก้ากระต่ายหูตก ไป๋ฉู่เหนียนจึงตอบตกลง และเสนอให้เพื่อนไม่มีขาเดินเหินไม่สะดวกไปเข้าร่วมทีมด้วยอีกคน เพราะนี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะแสดงให้บอสเห็นว่าหลานปอไม่ใช่ร่างทดลองสุดอันตรายที่สูญเสียการควบคุมง่ายๆ! จากนั้นก็ไม่ลืมกำชับหลานปอว่าไม่ต้องต่อสู้นะ! ทว่าสิ่งที่หลานปอจับใจความได้มีเพียง นาย +a%% ต่อสู้ %a+x ให้ดี ,+%@%^<a ก็พอ! 555

     ส่วนการสอบวัดระดับการต่อสู้แบบทีมระดับสูง ATWL เป็นการทดสอบกลยุทธ์การต่อสู้ผ่านการจำลองสถานการณ์ด้วยเทคโนโลยีเสมือนจริง งานนี้ต้องอาศัยฝีมือล้วนๆถึงจะอยู่รอด ถ้ามีสมาชิกคนใดคนหนึ่งในทีมอยู่ครบเวลาจะถือว่าสอบผ่านทั้งทีม ส่วนใครทำภารกิจสำเร็จจะได้ดาวเพิ่มด้วย แน่นอนว่าคนที่สอบผ่านจะได้รับใบรับรองจาก ATWL ซึ่งจะกลายเป็นบุคคลที่กองทัพมหาอำนาจต่างๆต้องการตัว จึงไม่แปลกที่ครอบครัวรวยๆจะจ้างนักสู้เก่งๆมาช่วยนำทีมให้ลูกตัวเองสอบผ่าน ส่วนเป้าหมายของไป๋ฉู่เหนียนในการแข่งขันครั้งนี้น่ะหรอ ก็คือช่วย ลู่เหยียน ลูกชายของบอสและคุณอาจิ่นคว้าอันดับต้นๆในการแข่งขันแบบไม่สะดุดตาผู้คนยังไงล่ะ! (☆ω☆)

        ทว่ายิ่งการแข่งขันดำเนินไปมากเท่าไร ไป๋ฉู่เหนียนก็ยิ่งพบว่าสมาชิกของทีมต่างๆดูเหมือนจะไม่ใช่นักรับจ้างสอบธรรมดาๆเสียแล้ว แถมยังมีคนขององค์กรก่อการร้ายแฝงตัวเข้ามาอีก ส่วนภารกิจในการแข่งขันล้วนเกี่ยวข้องกับ ร่างทดลองหมายเลข 1513 จากศูนย์วิจัย 109 ทั้งสิ้น แต่คนออกแบบการทดสอบ ATWL เป็นกลางมาตลอดนี่นา เป็นไปได้ไหมว่ามีคนนำข้อมูลที่รั่วไหลจากศูนย์วิจัยเข้ามาปะปน (?) และหลังจากจบการแข่งขันก็ดูเหมือนว่าจะไม่ได้มีเพียงแค่ข้อมูลการวิจัยเท่านั้นที่รั่วไหล เพราะร่างทดลองปฏิบัติการพิเศษที่เก็บรักษาที่ศูนย์วิจัย 109 จำนวนมากก็ดูเหมือนว่าจะหายตัวไปเช่นกัน (⊙_⊙)

         อยากบอกเลยว่าแค่อ่านไปไม่กี่สิบหน้าเราก็อยากซับน้ำตาเพราะคิดถึงกลิ่นอาย omegaverse แบบนี้สุดๆเลย และก็เรียบร้อยยกขึ้นหึ้งไปอีกหนึ่ง 555 คือมันดีย์มากทุกคน ดีย์แบบตะโกน เอาจริงๆคือไม่ได้อ่านเซตติ้ง ABO ที่เข้มข้น สนุก ตื่นเต้นเร้าใจ และฟินสุดๆแบบนี้มานานแล้ว ทั้งเนื้อเรืื่อง ทั้งเคมีของหลานปอและเสี่ยวไป๋คือน่ารักมาก น่ารักไม่ไหวแล้ว แงง  (o_ _)ﾉ彡☆

          สำหรับพล็อตเรื่องเป็นแนวไซไฟ-แฟนตาซีบนเซตติ้ง ABO ที่ล้ำมาก ดีเทลค่อนข้างเยอะแต่อ่านเพลินสุดๆ แถมยังครบรสทั้งแอคชั่น โรแมนติก คอมเมดี้เลยด้วย และขอชื่นชมคุณนักเขียนเลยว่าเรียบเรียงเรื่องราวออกมาได้สุดยอดและน่าติดตามสุดๆ ภารกิจต่างๆซ่อนดีเทลไว้มากมาย ต้องใช้การสังเกต และเชื่อมโยงสิ่งต่างๆเข้าด้วยกัน ซึ่งไป๋ฉู่เหนียนเป็นนักวางกลยุทธ์ภารกิจที่มีความคิดไวมากๆ เขาสามารถนำข้อมูลที่มีในมือมาประเมินสถานการณ์ได้ออกมาแบบ 1 2 3 4 และพร้อมส่งทุกคนไปเป็นเหยื่อล่อเพื่อยืนยันข้อสันนิฐานของตัวเองอีกด้วย ร้ายกาจสุดๆ (✧ω✧) บางซีนทุกคนต้องใช้จินตนาการในการนึกภาพตามพี่สิงโตขาวนิิดนึงนะคะ 555 ซึ่งแต่ละภารกิจจะจบเป็นเรื่องๆไปไม่ค้างคา และทั้งไป๋ฉู่เหนียนกับหลานปอดูเหมือนว่าจะไม่ได้มาทำภารกิจตามจับคนร้าย แต่มาจีบกันมากกว่าเพราะหวานกันจนน่าหมั่นไส้มากเหลือเกิน 555  (*/ω＼) 

        ในเรื่องก็จะมีกล่าวถึงที่มาที่ไปว่าทำไมทุกคนถึงมีต่อมบนหลังคอซึ่งภายในมี DNA ของสิ่งมีชีวิตต่างชนิดกันบรรจุอยู่ เมื่อต่อมนี้เติบโตเต็มที่จะทำให้มนุษย์แสดงลักษณะทางกายภาพของสิ่งมีชีวิตนั้นๆออกมา และทุกครั้งที่ต่อมเกิดการกลายพันธ์ุก็จะได้รับความสามารถพื้นฐานของสิ่งมีชีวิตนั้นๆมาด้วย แต่จะมีเฉพาะอัลฟ่าและโอเมก้าเท่านั้นที่ต่อมกลายพันธุ์ได้ เราว่าแนวคิดนี้มันเพิ่มความน่าสนใจให้กับเหล่าตัวละครในเรื่องมากเลย นอกจากพวกเขาจะมีคาร์แรกเตอร์และนิสัยคล้ายกับสิ่งมีชีวิตต้นแบบในต่อมแล้ว ความสามารถที่แต่ละคนได้รับตอนกลายพันธุ์ยังโคตรล้ำ และแฟนตาซีสุดๆไปเลย 

           สำหรับพี่สิงโตขาวไป๋ฉู่เหนียนนั้นเป็นไทป์พระเอกที่เรากรี๊ดมากเลยค่ะ คาร์แรกเตอร์จะคล้ายๆกับผู้กองโจวหรงใน พันธะรักวันสิ้นโลก แบบว่าเป็นอัลฟ่าเสเพล เอ้อระเหยลอยชาย ไม่เอาจริงเอาจัง แต่ในเวลาคับขันกลับทำให้คนรู้สึกอุ่นใจปลอดภัยได้แบบไม่น่าเชื่อ 555 ในเรื่องนี้ไป๋ฉู่เหนียนรับบทเป็นผู้บัญชาการในภารกิจพิเศษของสมาพันธ์โอเมก้า ตอนอยู่ข้างนอกเลยจะคำรามโหดนิดนึง แต่พออยู่ในบ้านก็จะเป็นลูกแมวน้อย Randi ร้องเมี้ยวๆ ขี้อ้อนสุดๆเลยน่ะสิ อิอิ (*ﾉωﾉ)

         ส่วนหลานปอเป็นตัวละครที่ผสมผสานระหว่างความควีนเย่อหยิ่งเอาแต่ใจ และความก่งก๊งไม่เข้าใจโลกออกมาได้น่ารักลงตัวมาก ใดๆคือ sex appeal สูงปี๊ดจนไป๋ฉู่เหนียนเลือดกำเดาแทบไหล แต่ต้องอดใจไว้เพราะฟีเจอริ่งกับร่างทดลองระยะฟักตัวมันผิดกฎหมาย 555 ‒ รอให้ถึงระยะเจริญเติบโตเต็มที่ก่อนเถอะ! ส่วนความสามารถในการกินของหลานปอนั้นเรียกว่าสูสีกับเจ้าสำนักไท่ชังจาก วัตถุโบราณลงเขา สุดๆ กินได้ทุกอย่างในโลก แถมยังกินอย่างเอร็ดอร่อยด้วยนะ 555 และที่ฮามากๆคือทักษะการจับใจความของหลานปอ เพราะเขาสนใจอ่านแค่ส่วนที่ตัวเองอ่านออก และฟังแค่ส่วนที่ตัวเองเข้าใจเท่านั้น ที่เหลือบอกเลยไม่เข้าหูเลยสักนิด 555

            ส่วนความสัมพันธ์ของทั้งคู่คงต้องย้อนไปในช่วงที่พวกเขาเคยอาศัยอยู่ในกล่องสังเกตการณ์ด้วยกันในศูนย์วิจัย 109 ซึ่งจะมีเรื่องราวบางอย่างสร้างความเจ็บปวดรวดร้าวให้ไป๋ฉู๋เหนียนเอาแต่วางแผนว่าจะแก้แค้นทำหลานปอเป็นลูกชิ้นปลายังไงดี เมื่อหวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง อารมณ์ของไป๋ฉู่เหนียนเลยค่อนข้างผสมปนเปทั้งรัก ทั้งแค้น จะตีก็ตีไม่ลง แต่จะให้ลืมก็ยังนึกถึงอดีตอยู่ (⇀‸↼‶) ส่วนหลานปอเองก็ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเด็กน้อยที่เขาดูแลมาตั้งแต่เด็ก ถึงได้เนรคุณชอบโมโหใส่เขาเรื่อยเลยเรื่อยเลย 555 ดังนั้น เวลาสองคนนี้ปะทะกันจึงรุนแรงด้วยกันทั้งคู่ หลักๆแล้วต่างฝ่ายต่างคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเด็กน้อยที่ไม่เชื่อฟังนั่นเอง ก็ต้องเข้าใจว่าทั้งหน้าที่การงานและความเป็นอัลฟ่าทำให้ไป๋ฉู่เหนียนชอบควบคุมคนอื่น ขณะที่ธรรมชาติของหลานปอเป็นปลาแค้นฝังหุ่นที่ไม่ชอบถูกควบคุม 555 และแน่นอนว่าสุดท้ายย่อมเป็นเสี่ยวไป๋ที่ยกมือลูบผม และคั้นเอาฟีโรโมนปลอบประโลมทั้งหมดออกมาโอ๋หลานปอตอนงอนตุ๊บป่องก็เท่านั้นเอ๊ง โถถถถ 555 

       แม้เรื่องหัวใจอาจจะต้องใช้เวลา แต่เรื่องปกป้องเด็กน้อยยังไงก็รอไม่ได้! ซึ่งหลานปอก็แสดงให้เห็นแล้วว่าใครทำร้ายเสี่ยวไป๋ต้องโดนฟาดหาง ส่วนใครคิดจะจีบเสี่ยวไป๋ก็ต้องโดนฟีโรโมนสูตรขับไล่ศัตรูหัวใจ!!! พอไป๋ฉู่เหนียนเห็นหลานปอขี้หึงขนาดนี้ก็เริ่มได้คืบเอาศอกแล้วค่ะ 555 โมเม้นมีแจกเยอะมาก ไม่อยากสปอยล์เพราะน่ารักสุดๆ o(≧▽≦)o ช่วงสวีตคือตลกเพราะหลานปอกลัวความร้อน เวลากอดนิดจูบนิดหน่อยก็จะร้อนจนร้องไห้เป็นไข่มุก ‒ จะให้สิงโตขาวร่ำรวยจากการรังแกภรรยาไม่ได้นะ บอกเลยว่าไป๋ฉู๋เหนียก็แทบจะเอาด้านที่อ่อนโยนที่สุดของตัวเองออกมาใช้กับหลานปอหมดแล้วค่ะ ช่างเป็นสิงโตขาวที่โรแมนติกอะไรเบอร์นี้ เวลาหลานปอไปทำงานก็แอบไปดูว่าจะเข้ากับคนอื่นได้ไหม เวลามีคนถามว่ารู้จักหลานปอมากนานเท่าไรก็ตอบได้เป๊ะๆว่า สามปี หกเดือน ห้าวัน! แถมยังใส่ใจขนาดที่ว่าไปตลาดยังถามคนขายว่า ผมไม่เอาปลา ว่าแต่ปลากินอะไร คุณก็ชั่งของนั้นมาให้ผม! 555