รีวิว เชิญร่ำสุรา เล่ม 1 - รีวิวนิยายแปล

เชิญร่ำสุรา เล่ม 1《将进酒》
✿ ผู้แต่ง: ถังจิ่วชิง 唐酒卿
✿ สำนักพิมพ์: Rose
✿ จำนวน: 6 เล่มจบ
✿ เรื่องย่อ:

? ผู้ที่อยู่รอดกลับทุกข์ทนยิ่งกว่าตายแล้ว...

เสิ่นเว่ย พ่ายศึกที่แม่น้ำฉาสือทำให้ จงปั๋วหกโจว โลหิตไหลนองเป็นสายน้ำ ทหารสามหมื่นถูกฝังทั้งเป็นในหลุมยุบฉาสือ เสิ่นเว่ยเผาตนเองตายหนีความผิด หนี้โลหิตครั้งนี้จึงตกอยู่ที่ เสิ่นเจ๋อชวน บุตรอนุลำดับแปดซึ่งเป็นผู้รอดชีวิตเพียงหนึ่งเดียว เขาถูกคุมตัวมายังเมืองหลวงเพื่อรับโทษแทนบิดา ทว่ากลับมีคนหมายเอาชีวิตเขายังตั้งแต่ยังไม่ไต่สวนคดี! ดูท่าการแพ้สงครามครั้งนี้จะมีลับลมคมในแล้วสิ

บางครั้งผู้ที่อยู่รอดกลับทุกข์ทนยิ่งกว่าตายแล้ว แม้จะถูกสอบสวนและถูกทัณฑ์โบยจนเหลือเพียงลมหายใจสุดท้าย แต่เสิ่นเจ๋อชวนกลับอยากมีชีวิตรอดต่อไป! ขณะที่ฝ่าบาทต้องการชีวิตเขาเพื่อคลายโทสะปวงชน ทว่าสกุลฮวาของไทเฮากลับปกป้องเขาไว้เพราะความสัมพันธ์ส่วนตัว ดังนั้นเมื่อ เซียวฉือเหย่ (เช่ออัน) คุณชายรองสกุลเซียวแห่งหลีเป่ยเดินทางมาถึงเมืองหลวง จึงประเคนลูกถีบใส่เสิ่นเจ๋อชวนเพื่อระบายโทสะจนเกือบไปเยือนปรโลก โชคดีที่เสิ่นเจ๋อชวนเคยฝึกวิชาสกุลจี้และมีอาจารย์ จี้กัง แฝงตัวเป็นทหารรับใช้คอยช่วยเหลือ เขาจึงรอดมาได้อีกครั้ง (¯▿¯) ‒ เจ้าช่างดวงแข็งนัก!

? พวกเขาล้วนเป็นปลาในบ่อกับนกในกรงไม่ต่างกัน

ไม่แปลกที่เช่ออันจะเกลียดชังเสิ่นเจ๋อชวนขนาดนี้ เพราะศึกครั้งนี้ทำให้สกุลเซียวกลายเป็นเสี้ยนหนามในใจของไทเฮาผู้กุมอำนาจราชสำนักที่แท้จริง และเพื่อป้องกันไม่ให้หลีเป่ยเคลื่อนไหวส่งเดช ฝ่าบาทจึงมอบตำแหน่งให้เซียวฉือเหย่เพื่อกักขังเขาไว้ในเมืองหลวง ฉากหน้าเซียวฉือเหย่ยิ้มรับตำแหน่งหน้าชื่นตาบาน และใช้ชีวิตเสเพลร่ำสุราอยู่ทุกวัน แต่ใครเล่าจะรู้ว่าเขาเป็นดั่งสัตว์ร้ายที่ถูกกักขัง และกำลังร้องคำรามอย่างไร้เสียง!!!

เสิ่นเจ๋อชวนเองก็ถูกกักขังไม่ต่างกัน เขาถูกลงโทษให้ไปสำนึกผิดในวัดเจาจุ้ย และได้พบกับราชครู ฉีฮุ่ยเหลียน ที่ถูกจองจำมาร่วมยี่สิบปี เหตุการณ์ในอดีตทำให้ราชครูฉีอยากล้างแค้นเพื่อคืนความเป็นธรรมให้แก่อดีตรัชทายาท เขาจึงตัดสินใจถ่ายทอดวิชาความรู้ทั้งหมดให้เสิ่นเจ๋อชวน และตั้งนามรองให้ว่า หลันโจว ‒ เซียนเซิงสอนวิชาความรู้ข้า ข้าจักสังหารศัตรูให้เซียนเซิง!

ใครอยากลองฟัง Radio Drama 将进酒 จิ้มลิงค์ได้เลยค่ะ
? ทุกคนล้วนกำลังเล่นละคร ไยต้องจริงจังด้วย?

ในที่สุดแผนการที่วางเอาไว้ตลอดห้าปีทำให้เสิ่นเจ๋อชวนถูกปล่อยตัวออกมา และถูกส่งไปอยู่กองกำลังองค์รักษ์เสื้อแพร ตอนนี้เขาปิดบังความแค้นในใจด้วยเปลือกนอกที่ดูว่าง่ายและอ่อนโยนราวกับว่าอดีตทั้งหมดได้ผ่านพ้นไปแล้ว การแสดงออกเช่นนี้ทำให้เซียวฉือเหย่เริ่มสงสัยจุดประสงค์ของเสิ่นเจ๋อชวน ทว่าเสิ่นเจ๋อชวนกลับเป็นคนงามที่เต็มไปด้วยด้วยกลอุบาย ไม่ว่าจะใช้ไม้อ่อน ไม้แข็ง หรือไม่ไหนๆก็ไม่อาจล้วงเอาความจริงออกมาได้เลย พวกเขาเชือดเฉือนด้วยวาจา รวมถึงฉีกทึ้งกันทุกครายามเผชิญหน้าแบบไม่มีใครยอมใคร ราวกับว่าทั้งคู่กำลังเล่นละครเพื่อปกปิดจุดอ่อนของตนอย่างสุดกำลัง

? คุณชายรองช่างร้ายกาจ!

บัดนี้กระแสอำนาจในราชสำนักได้เดินมาถึงจุดเปลี่ยน ปลาตัวเล็กย่อมต้องไหลไปตามกระแสน้ำเช่นเดียวกับเสิ่นเจ๋อชวนที่ต้องเลือกว่าจะเข้าร่วมกับฝ่ายใด? ทุกอย่างเพิ่งจะเริ่มต้น ส่วนหนทางในการล้างแค้นศัตรู รื้อคดีเก่า และถอนรากถอนโคนแปดสกุลใหญ่ของเขานั้นยังอีกยาวไกล

แต่ดูเหมือนตอนนี้จะมีบางคนหลงใหลท้ายทอยงดงามกระชากวิญญาณของเสิ่นเจ๋อชวนเป็นพิเศษ แค่เห็นเพียงครั้งเดียวกลับตราตรึงตลอดไป อิอิ และถึงขนาดใช้อำนาจหน้าที่ผูกติดเสิ่นเจ๋อชวนไว้ข้างกายทั้งยามกิน ยามนอน รวมถึงแทะโลมลูบไล้ทุกครั้งที่มีโอกาส ‒ (＃`Д´) ท่านลูบพอแล้วหรือยัง?? ว่ากันว่าน้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกร่อน แล้วจิตใจที่สงบนิ่งดั่งบ่อน้ำลึกของเสิ่นเจ๋อชวนจะไหวกระเพื่อมไปกับถ้อยคำหยอกเย้าต่างๆของสารเลวผู้นี้หรือไม่? ต้องมาติดตามกันน้า (*ﾉωﾉ) อิอิ

ตัวละครหลัก: เซียวฉือเหย่ (เช่ออัน) x เสิ่นเจ๋อชวน (หลันโจว)
Cr. weibo @婪梵LanFsir

สำหรับนิยายเรื่องนี้เป็นแนวการเมือง สงคราม การชิงอำนาจราชสำนักที่ครบเครื่องและถูกจริตเรามากๆเลยค่ะ ถึงกับยกขึ้นหิ้งไปอีกหนึ่งเลย 555 พล็อตเรื่องเข้มข้นมากและเต็มไปด้วยการวางอุบายชิงไหวชิงพริบอย่างมีชั้นเชิงสุดๆ การวางโครงเรื่อง เชื่อมโยงเหตุการณ์ และซ่อนปมต่างๆทำได้กระชับ น่าติดตาม ส่วนการบรรยายเหตุการณ์หรืออารมณ์ความรู้สึกของตัวละครเราว่ามันดีมากๆเลย อ่านแล้วเห็นภาพชัดเจน พวกคำพูดก็มักซ่อนการเปรียบเทียบ และมุมมองให้คนตีความอยู่เสมอ ลึกล้ำและทัชใจมากจริงๆ โดยเฉพาะซีนของราชครูฉีที่เราชอบเป็นพิเศษ

ด้วยความที่เนื้อเรื่องมีสเกลใหญ่ รายละเอียดพวกเมือง ตัวละคร และความสัมพันธ์ของสกุลต่างๆเยอะมากๆ จึงอ่านค่อนข้างยากและใช้สมาธิสูงเลย สายชิลอาจจะไม่เหมาะเท่าไร แต่ใครชอบแนวการเมืองราชสำนักไม่ควรพลาดค่ะ ถ้าเปรียบเทียบดีเทลคงเยอะกว่า มังกรเร้นฟ้า อีก ดังนั้นใครที่เมมน้อยต้องจดแล้วค่ะ! รับรองว่าช่วยได้เยอะ สำหรับเรา 40 หน้าแรกใช้เวลาอ่านพลิกไปพลิกมาอยู่สามชั่วโมง 555 ขนาดแหวนปันจื่อของเช่ออันวงเดียวยังสามารถเชื่อมโยงตัวละคร และเรื่องราวของเขาออกมาได้มากมาย (＠_＠) แต่หลังจากย่อยรายละเอียดได้พอควรแล้ว ทุกคนจะได้รางวัลเป็นความสนุกที่มีรสชาติร้อนแรง ความขมซ่อนหวาน และความกลมกล่อมที่ผู้แต่งบ่มเอาไว้ให้ลิ้มลองแน่นอน (･ω<)☆

ความสนุกคงต้องยกให้กับเกมการเมือง การวางกลอุบายปั่นป่วนสร้างความหวาดระแวงให้แก่ฝ่ายตรงข้าม เรื่องนี้เป็นเวทีฟาดฟันของคนฉลาด สิ่งที่พวกเขาพูดย่อมไม่ได้มีความหมายตรงตัว สิ่งที่เขาบอกย่อมมีจุดประสงค์แอบแฝง ทุกสิ่งต้องอาศัยการตีความ และโต้กลับอย่างมีชั้นเชิง หากเปรียบเทียบเป็นหมากกระดานหนึ่ง แน่นอนว่าทุกฝ่ายย่อมวางหมากด้วยความระมัดระวังเพราะมันเดิมพันถึงอำนาจและชีวิต หมากที่ดีย่อมมีประโยชน์ แต่บางครั้งหมากที่ดูไร้ประโยชน์อาจจะพลิกสถานการณ์ของหมากกระดานนี้ก็เป็นได้

เฉกเช่นเช่ออันที่ใช้ความเสเพลไม่จริงจังมาปกปิดความสามารถ และทำให้ทุกคนคลายความระวังที่มีต่อเขา บอกเลยว่ากว่าทุกคนจะตระหนักถึงความร้ายกาจของเขาก็สายไปแล้ว (*•̀ᴗ•́*)و ส่วนหลันโจวเป็นหมากที่อยู่บนตำแหน่งไม่โดดเด่นสะดุดตา แต่กลับส่งผลต่อสถานการณ์ของหมากทั้งกระดาน รวมถึงเป็นตัวกำหนดทิศทางของการวางหมากตาถัดๆไปด้วย ส่วนฝ่ายใดจะพลาดพลั้งวางหมากพลาดไปเสียก่อน ก็ต้องมากติดตามกันค่ะ รับรองว่ามันส์สุดๆ

หวานยังไงไหว มีหัวใจอยู่ในภาพซะด้วย Cr. Weibo 小童心Lov
แม้จะหนักไปทางการเมืองชิงอำนาจ แต่ไม่ต้องกลัวว่าจะแห้งแล้ง เพราะความสัมพันธ์แบบ Enemies to lovers ของหลันโจวและเช่ออันนั้นเคมีดีงามเข้ากันสุดๆ (☆▽☆) การปะทะเฉือดเฉือนถึงจะดุเดือดแต่หอมหวาน ‒ ลองฉีกทึ้งข้าดูสิ เซียวเอ้อร์ ข้าไม่ถือสาหรอก! การหยอกเย้าเพื่อล่อลวงให้ตกหลุมพรางก็ช่างหนุบหนับเหลือเกิน ทั้งคู่ต่างมีแรงดึงดูดซึ่งกันและกัน ท่าทางหยิ่งทะนงแต่เย้ายวนชวนเลือดกำเดาไหลของหลันโจวทำให้เช่ออันลุ่มหลงแบบโงหัวไม่ขึ้น ส่วนกลิ่นอายของเช่ออันทำให้หลันโจวสัมผัสถึงแสงสว่างที่เขาไม่เคยเอื้อมถึง! (*/ω＼) ขนาดที่ว่าต้องพกผ้าเช็ดหน้าของเช่ออันไว้อยู่ตลอด แต่จะถูกจับได้หรือเปล่า อันนี้ก็ไม่รู้นะ อิอิ

ในเมื่อต้านทานไม่ไหว แล้วจะอดทนต่อไปเพื่ออะไร? อิอิ ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจหลอมรวมความแค้นชิงชังที่มีให้เป็นเส้นด้ายที่ดึงไม่ขาด (*/▽＼*) เราชอบการบรรยายซีนนี้มาก มันไม่ได้โจ่งแจ้งแต่กลับร้อนแรงและดิบเถื่อนโดยที่ยังคุมมู้ดแอนด์โทนของเรื่องได้อย่างอยู่หมัด ทำได้ยังไงเนี่ย (⊙_⊙) ดีงามจริงๆค่ะ 555 สุดท้ายแล้วถ้าอยากลิ้มรสชาติของสุราที่ผู้แต่งบ่มเอาไว้ในไหนี้ ก็ขอเชิญมาร่ำสุรา และเมามายไปกับพวกเขากันนะคะ ♡ ～('▽^人)

ดูความเย้ายวนของหลันโจวสิคะ ใครจะต้านทานไหว!! (*/▽＼*)
Cr. Lofter 域说的年记
ปิดท้ายด้วยแผนที่เวอร์ชั่นเวียดนามของเชิญร่ำสุรา เราใช้ข้อมูลจากแผนที่ที่น้องป่านแปลไว้เทียบกับชื่อที่ใช้นิยาย และใช้แผนที่อื่นๆดูประกอบในส่วนที่ไม่มี ภาพแผนที่เวียดนามต่างกับแผนที่เจ้าอื่นๆ ตอนวางชื่อเมืองเลยต้องเทียบคำเวียดนามและเสียงจีนประกอบด้วย หากผิดพลาดต้องอภัยด้วยนะคะ (^人<) และแผนผังตัวละครของสำนักพิมพ์โรส สามารถใช้ประกอบตอนอ่านจะเห็นภาพชัดเจนขึ้นค่ะ