เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวนิยายแปล✿ Peony ✿
รีวิว ฮูหยินแห่งบุรุษในตำนาน เล่ม 1-3
  • ฮูหยินแห่งบุรุษในตำนาน เล่ม 1-3《传说之主的夫人

    ผู้แต่ง: Yun Ya 尹琊 
    สำนักพิมพ์: Hermit 
    จำนวนเล่ม: 11 เล่มจบ

         เรื่องราวของ โหยวเสี่ยวโม่ ที่เสียชีวิตจากเหตุระเบิดและวิญญาณหลุดเข้ามาอยู่ในร่างของเทพโอสถซึ่งเป็นศิษย์ชั่วคราวของ สำนักเทียนซิน ตอนเข้าร่างมานั้นก็เพิิ่งจะผ่านพ้นการตรวจสอบสีของดวงจิตไป ซึ่งสีของดวงจิตสามารถบ่งบอกศักยภาพในการพัฒนาเป็นเทพโอสถแต่ละระดับได้ ส่วนเจ้าของร่างเดิมนั้นได้ดวงจิตสีเขียว ถือว่าพัฒนาได้แค่เทพโอสถระดับกลางเท่านั้น 

         สำหรับสำนักเทียนซินนั้นเป็นสำนักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในแผ่นดินหลงเซียง แบ่งออกเป็นสองสาย คือ สายวิชายุทธ์ และ สายวิชาโอสถ ดังนั้นการคัดเลือกศิษย์ทางการของสำนักนี้จึงเข้มงวดเป็นอย่างมาก หากน้องโม่ไม่สามารถผ่านการทดสอบหลอมโอสถทิพย์ภายในครึ่งปี รวมถึงไม่ได้เลื่อนขั้นเป็นศิษย์ทางการของสำนักก็จะถูกไล่ออก ดังนั้นน้องโม่ที่ตื่นมาอย่างงงๆ จึงต้องอัพสกิลความรู้ เริ่มจากไปหอคัมภีร์เพื่อยืมอ่านตำรามาอ่าน ท่องประเภทของโอสถทิพย์ ประเภทของหญ้าดวงจิต การควบคุมพลังดวงจิตเพื่อหัดหลอมโอสถขั้นพื้นฐาน บลาๆๆ 

         ระหว่างที่น้องโม่อาบน้ำก็แปลกใจที่เห็นปานสีน้ำเงินบริเวณหน้าอก พอแตะที่ปานนี้จะเข้าไปอยู่อีกมิตินึงทันที ในมิตินี้มีพื้นที่ไม่มากและมีทะเลสาบน้ำดวงจิตด้วย หลังจากที่ทดลองใช้น้ำในทะเลสาบก็พบว่ามีประโยชน์มากมาย หากดื่มก็สามารถฟื้นฟูพลังดวงจิตได้ หากนำไปรดต้นหญ้าดวงจิตจะได้ต้นหญ้าที่มีคุณภาพสูงและสิ่งปนเปื้อนน้อยลง ด้วยความที่สำนักแจกต้นหญ้าดวงจิตจำนวนจำกัด น้องโม่จึงเกิดไอเดียที่จะซื้อเมล็ดพันธุ์มาปลูกในมิติลับนี้แทน และก็ค้นพบปัญหาใหญ่ คือ น้องไม่มีเงิน 555

         เมื่อประสบปัญหาทางด้านการเงิน น้องโม่จึงผันตัวมาหลอมโอสถทิพย์ขายและหาเงินได้เยอะเลย ตอนที่น้องโม่มาพักโรงเตี๊ยมก็ได้พบกับ หลิงเซียว ที่แฝงตัวมาในร่างของ หลินเซียว ศิษย์เอกสายยุทธ์ของเจ้าสำนักเทียนซิน ด้วยความที่ปากพาซวยดันไปทักและได้พูดคุยกัน น้องสังเกตว่าคนคุยอยู่นั้นไม่ใช่ศิษย์ตัวจริงแต่เป็นคนอื่นปลอมตัวมาในร่างของศิษย์พี่ต่างหาก เมื่อหลิงเซียวเห็นว่าความลับแตกจึงข่มขู่ว่าจะฆ่าแกงน้อง แต่ก็เปลี่ยนใจหลังจากกินโอสถทิพย์ของน้องเข้าไป อร่อยมาก! น้องโม่จึงต้องส่งส่วยโอสถทิพย์ให้พี่หลิงกินทุกวัน พอกลับมาถึงสำนักทุกคนก็แปลกใจว่าทำไมศิษย์พี่หลินเซียวคนดัง ถึงไปสนิทสนมกับเทพโอสถไร้ชื่อแห่งตำหนักคู่อริได้ เรื่องนี้ทำให้ ถางหยุนฉี ลูกสาวของเจ้าสำนักซึ่งคลั่งรักศิษย์พี่หลินเป็นอย่างมาก เธอออกอาการหึงหวงและคอยหาวิธีกลั่นแกล้งน้องโม่ตลอดเวลา

          ต่อมาพี่หลิงเห็นน้องเป็นลมเพราะใช้พลังดวงจิตเพื่อหลอมโอสถจนหมดเกลี้ยง จึงออกไปหา? (ขโมย) คัมภีร์ดวงจิตแห่งสวรรค์ มาให้น้องใช้ฝึกฝนพัฒนาพลังดวงจิต เลเวลการหลอมโอสถของน้องโม่จึงพุ่งทะยานขึ้นเรื่อยๆ จนไปเตะตา อาจารย์ข่งเหวิน แห่งตำหนักพสุธาจนรับน้องโม่เข้าเป็นศิษย์ทางการของสำนักลำดับที่เจ็ด เรื่องราวก็ดำเนินไปเรื่อยๆและมีคนนึงขยันมาหาน้องที่ตำหนักพสุธาเหลือเกิน ไม่รู้ว่าอยากเห็นหน้า? หรืออยากได้โอสถทิพย์? (¬‿¬) แถมเวลาน้องบอกว่าอยากได้อะไรก็ตามใจน้องสุดๆ รวมถึงให้คำปรึกษาและชี้แนะเรื่องต่างๆ จนน้องเริ่มคิดถึงและเริ่มพึ่งพาคนคนนั้นแบบไม่รู้ตัวแล้ว อีกทั้งเผยความลับเรื่องมิติลับให้ฟังอีกด้วย

         ตอนนี้งานประลองสายยุทธ์ประจำปีของสำนักเทียนซินก็กำลังเริ่มต้นขึ้นแล้ว ศิษย์พี่ใหญ่ใจดีอย่าง ฟางเฉินเล่อ จึงให้โอกาสน้องโม่ไปเปิดหูเปิดตาสานสัมพันธ์กับสายวิชายุทธ์ แต่พอพี่หลิงพอรู้ว่าศิษย์พี่ใหญ่ดีกับน้องโม่ขนาดนี้หึงหวง และบังคับให้น้องมานอนที่ห้องตัวเองในช่วงงานประลอง (☉ᴥ☉) ส่วนคืนแรกจะเกิดอะไรขึ้นในห้องพัก.. ทำไมตอนเช้าน้องโม่ถึงต้องเปลี่ยนมาใส่เสื้อผ้าของพี่หลิงด้วย มาติดตามกันน้า อิอิ

         ส่วนการทดสอบหลอมโอสถทิพย์เพื่อเลื่อนเป็นศิษย์ทางการก็มาถึงแล้ว มาเอาใจช่วยให้น้องสอบผ่านกันนะคะ อาจารย์ข่งเหวินจึงตัดสินใจถ่ายทอดคัมภีร์สำหรับฝึกพลังดวงจิตให้น้องโม่เพื่อแลกกับเงื่อนไขบางอย่าง พี่หลิงจะช่วยเหลือน้องให้รอดพ้นจากเงื่อนไขนั้นได้หรือไม่ ต้องมาติดตามกันน้า รับรองว่าจะต้องซาบซึ้ง? กับความรัก? ของพี่หลิงมากๆที่ยอมทุ่มเทขนาดนี้ ถ้าไม่รักจริงหวังแต่งไม่ทำแบบนี้หรอกนะ อิอิ  จากนั้นทั้งคู่ก็ออกไปปั๊มเงินด้วยการนำสิ่งของมีค่า (ของน้องโม่) ไปร่วมประมูลในงานประมูลแห่งหนึ่ง และมีเหตุการณ์ให้น้องโม่ได้ลองตรวจสอบสีของดวงจิตของตัวเอง (ดวงจิตสีเขียวเป็นของเจ้าของร่างเดิม) แต่ผลจะเป็นอย่างไรต้องมาติดตามกันน้า นอกจากนี้ยังมีเฉลยที่มาของพี่หลิงด้วยว่ามาจากดินแดนอื่น และมาตามหาคนผู้หนึ่ง

         ส่วนการเปิดออกของเขตแดนสวรรค์ที่ทุกคนต่างรอคอยก็ปรากฎขึ้นแล้วค่ะ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถเข้าไปที่เขตแดนนี้ได้ ส่วนในเขตแดนนี้มีอะไร? ทำไมทุกคนถึงอยากเข้าไป รวมถึงน้องโม่ก็อยากเข้าไปครื้นเครงกับเขาด้วย แต่ดันถูกอาจารย์ข่งเหวินสกัดดาวรุ่งด้วยเงื่อนไขบางอย่าง แม้พี่หลิงจะมีวิธีิช่วย แต่เรื่องนี้กลับสร้างความไม่พอใจให้เหล่าผู้อาวุโสในสำนักเป็นอย่างมาก ส่วนเหตุการณ์จะเป็นอย่างไร และทำไมพี่หลิงต้องเปิดเผยตัวตนมาติดตามกันนะคะ 

    Cr. Pic ภาพจากเวยปั๋วคุณ HisuriRii 

         พระเอก หลิงเซียว นิสัยขี้แกล้งและเจ้าเล่ห์มาก ส่วนสกิลก็เก่งเทพสุดๆ มีความเป็นผู้นำ คอยดูแลปกป้องน้องโม่ตลอดเลย เราว่าเล่ม 1-3 พี่หลิงเหมือนเทพเซียนมาเดินเล่นโลกมนุษย์ยังไงอย่างงั้น ทุกอย่างมันดูง่ายไปหมด ไม่มีอะไรเป็นอุปสรรคกับพี่เค้าเลยค่ะ เรียกว่าไม่ได้ออกแรงเท่าไหร่เลย 555 ตอนนี้พี่หลิงจึงยังไม่ได้แสดงความสามารถที่แท้จริงออกมา ส่วนตัวเราชอบนิสัยพี่หลิงมากเลย แม้จะชอบแกล้ง ชอบแหย่ ชอบกวนโมโห แต่จริงๆแล้วพี่หลิงอบอุ่นมาก มีความเป็นผู้ใหญ่และเป็นที่พึ่งพิงได้เสมอ ชอบแสดงความรักมากๆ (อยู่ฝ่ายเดียว) และขี้หึงด้วย ใครก็ห้ามแตะน้อง!

         ส่วน โหยวเสี่ยวโม่ น้องเป็นคนอารมณ์ดี ไม่คิดมาก ไร้เดียงสาและดูซื่อๆ มีความมุ่งมั่นมาก ขยันและอดทนสุดๆ แม้ภายนอกดูอ่อนแอ ขี้กลัว แต่จริงๆแล้วน้องค่อนข้างหัวแข็งไม่ยอมใคร รักความถูกต้องเป็นที่สุด ในเล่ม 1-3 น้องยังไม่เปิดเผยความสามารถให้ใครเห็นมากนักเพราะกลัวจะเป็นภัยกับตัวเอง ส่วนในเรื่องน้องโม่ร่ำรวยจากการขายโอสถทิพย์และประมูลของมากนะคะ เป็นฝ่ายเปย์พี่หลิงตลอดเลย 555 ส่วนพี่หลิงก็ใช้เงินน้องแบบสบายอกสบายใจมากและยังกินโอสถทิพย์ฝีมือน้องแบบสิ้นเปลืองสุดๆ เอะอะโยนใส่ปากๆเป็นกำมือ ก็มันอร่อยใช่ม้า

          พี่หลิงนั้นเริ่มสนใจน้องเพราะน้องปฏิบัติต่อเขาแตกต่างจากคนอื่นๆ จากนั้นก็พัฒนาไปเป็นความชอบอย่างรวดเร็ว ชอบที่จะแกล้งและหยอกล้อน้อง ชอบเห็นน้องโมโหแต่ไม่ยอมโต้ตอบ จนเกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้นทำให้พี่หลิงแน่ใจว่าหลงรักน้องโม่เข้าแล้ว ทีนี้เลยขยันจีบและหาโอกาสแต๊ะอั๋งน้องตลอดเวลาเลย เวลาน้องมาขอคำแนะนำอะไร ปากพี่หลิงก็พูดไป ส่วนมือก็ขยับตามไปด้วย 555 บางทีน้องก็มองแผนร้ายออก แต่จะไม่ยอมก็ไม่ได้เพราะต้องพึ่งพาความคิดพี่หลิง บรรยากาศน่ารักกุ๊กกิ๊ก มีช่วงเวลาที่ทั้งสองคนตัวติดกันเยอะเลย เข้าทางพี่หลิงมาก อิอิ กว่าน้องจะตามแผนพี่หลิงทัน ก็โดนพี่หลิงกินไปเรียบร้อยแล้วเนี่ย

         สำหรับความรู้สึกของน้องโม่นั้น เริ่มต้นจากโดนพี่หลิงขู่บังคับให้ทำสิ่งที่ไม่อยากทำ แรกๆน้องจึงไม่อยากเจอหน้าพี่หลิงเท่าไหร่ แต่พอใช้เวลาอยู่ด้วยกันนานๆกลับเริ่มเชื่อใจพี่หลิงมากขึ้นเรื่อยๆโดยที่ตัวเองก็ไม่สังเกตค่ะ เวลาพี่หลิงไม่มาหาก็คิดถึง เวลามีอะไรอยากรู้ก็จะถามความเห็นพี่หลิงเป็นคนแรก เริ่มคุ้นเคยที่จะมีพี่หลิงอยู่ในชีวิต จนสุดท้ายน้องก็ไม่สามารถแยกจากพี่หลิงได้อีกแล้ว  ส่วน NC มีแล้วน้า เพราะพี่หลิงอดทนมานาน จึงรุกหนักมาก ถ้าอยากรู้ว่าตอนไหนต้องมาติดตามน้า แต่แอบบอกว่าก่อนหน้านั้นพี่หลิงก็ทำน้องเสียเด็กมาหลายทีแล้ว ทำไงได้คะ...ก็เด็กมันน่ารักจนห้ามใจไม่ไหวนี่เนอะ อิอิ 

        คนเริ่มอ่านอาจจะงงชื่อตัวละคร โดยเฉพาะพี่หลิงเซียวที่เข้ามาอยู่ในร่างของหลินเซียว ในเรื่องนอกจากน้องโม่แล้วไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลย ดังนั้นเวลาอยู่ที่สำนักทุกคนจึงเรียกพี่หลิงว่า หลินเซียว มันเลยสลับๆกันแบบนี้เพราะแซ่ใกล้เคียงกัน แถมชื่อเหมือนกันอีก แต่อ่านซักพักก็ค่อยๆชิน 555 ส่วนชื่อของน้องโม่นั้น ตอนแรกๆอ่าน โม่ เป็น ไม่ ตลอดเลย โดยเฉพาะเวลาที่ชื่อน้องโม่ติดกับคำว่า 'ได้' เช่น โหยวเสี่ยวโม่ได้... จะอ่านเป็น ไม่ได้... 555 แต่สักพักก็ชินไม่ได้เป็นอุปสรรคอะไรในการอ่าน

         แม้เรื่องนี้มีดีเทลค่อนข้างเยอะ แต่น่าสนใจและแฟนตาซีมาก เนื่องจากเซตติ้งเป็นดินแดนขนาดใหญ่คล้ายๆโลกเวทมนตร์ในแฮร์รี่ ช่วงแรกๆอาจจะมีข้อมูลเยอะจนจำไม่หมด ทั้งพวกระดับของเทพโอสถ หรือระดับของจอมยุทธ์ ประเภทหญ้าดวงจิต ประเภทของโอสถทิพย์ระดับต่างๆ สัตว์อสูรต่างๆ บลาๆ แต่ไม่ต้องท้อค่ะ เพื่อนน่าจะเยอะอยู่ 555 บางทีเราก็ต้องวนกลับไปหาใหม่ว่ามันคืออะไรนะ 

         เราว่าเนื้อเรื่องมันสนุกและน่าติดตามในแง่ดีเทล แม้พล็อตจะเป็นแนวแฟนตาซีที่ไม่ได้แปลกใหม่ เน้นไปที่การไต่เลเวลความสามารถของตัวละครหลัก แต่จินตนาการของคนเขียนนัั้นทำให้เนื้อเรื่องมันล้ำมากจริงๆ การบรรยายเนื้อเรื่องอ่านง่าย สามารถอ่านได้เรื่อยๆ เพลินๆ มีช่วงเนือยบ้างนิดหน่อย รวมๆแล้วดูอบอุ่นดี เหมือนติดตามชีวิตความเป็นไปของตัวละครต่างๆ

         ในเรื่องจะมีการพูดถึงการทำสัญญากับสัตว์อสูรด้วยค่ะ สัตว์อสูรของน้องโม่แต่ละตัวน่ารักและมีคาร์แรกเตอร์เฉพาะตัวทุกตัวเลย แถมแต่ละชื่อที่น้องโม่ตั้งให้กับบรรดาสัตว์อสูร สามารถก่อตั้งเป็นสมาคมพรรคฉิวได้เลย ทั้งผีฉิว (ลูกบอลหนัง) เสอฉิว (ลูกบอลงู) และเฮยฉิว( ลูกบอลสีดำ) แต่ละตัวจะมีที่มาอย่างไร ได้มาจากที่ไหนต้องมาติดตามกันน้า

         หากใครยังลังเลสามารถทดลองอ่านใน RAW ก่อนได้นะคะ สำนักพิมพ์ลงไว้หลายตอนมากๆ ประมาณ 2/3 ของเล่มหนึ่งเลย ถ้าอ่านถึงตอนสุดท้ายที่ลงไว้ล่ะก็ ยินดีด้วยค่ะ! คุณติดเรื่องนี้แล้ว 555 มาเป็นสาวกพี่หลิงกับน้องโม่ด้วยกันนะคะ และสามารถอ่าน รีวิว ฮูหยินแห่งบุรุษในตำนาน เล่ม 4-6 ต่อได้เลยจ้า ٩(˘◡˘)۶ 

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in