✿ สำนักพิมพ์:
Sense Book✿ จำนวนเล่ม: 2 เล่มจบ
✿ เรื่องย่อ:
โจวจื่อซู หัวหน้ารุ่นที่หนึ่งของ เทียนชวง หน่วยสืบราชการลับและมือสังหารที่ขึ้นตรงต่อฮ่องเต้เพียงผู้เดียว หน่วยนี้มีกฎระเบียบในการเข้าออกอย่างเข้มงวด ถ้าต้องการออกจะต้องโดนตอก ตะปูเจ็ดทวารสามสารท เข้าไปในร่างกายและพิษจากตะปูทำให้เสียชีวิตภายในสามปี แต่จื่อซูก็ตัดสินใจไถ่ถอนตัวเองออกจากมุมมืดแห่งนี้ เขาค่อยๆตอกตะปูเข้าไปในร่างกายทีละตัวๆ ส่วนตะปูตัวสุดท้ายเขาตัดสินใจตอกต่อหน้าฮ่องเต้ แม้จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานแต่เขาก็ได้รับอิสระเสียที
จากนั้นจื่อซูออกพเนจรท่องเที่ยวโดยใช้หน้ากากหนังมนุษย์หน้าตาอัปลักษณ์ในการแปลงโฉม ระหว่างที่กำลังยุดมุมกำแพงเพื่ออาบแดดอยู่นั้น หลับมีคนคิดว่าเขาเป็นขอทานจริงๆ เหตุการณ์นี้ตกอยู่ในสายตาของ เวินเค่อสิง และ กู้เซียง ที่อยู่บนระเบียงหอสุรา กู้เซียงสงสัยว่าหากเป็นขอทานจริงๆทำไมถึงไม่มีชามสักใบตรงหน้า แต่เวินเค่อสิงกลับบอกว่าเขากำลังอาบแดดอยู่ต่างหาก เมื่อจื่อซูได้ยินเข้าก็ไม่คิดว่าท่ามกลางผู้คนมากมายจะได้พบคนรู้ใจที่นี่…
ทั้งๆที่ตั้งใจออกไปท่องเที่ยวแท้ๆ แต่มีเหตุการณ์ให้จื่อซูเข้าไปพัวพันในยุทธภพอันยุ่งเหยิงจนได้ เมื่อเขาและกู้เซียงได้ร่วมช่วยเหลือเด็กหนุ่ม จางเฉิงหลิ่ง ที่ถูกฆ่าล้างตระกูลโดยกลุ่มคนที่อ้างตัวเป็นผีร้ายจาก หุบเขาภูตผี สุดท้ายได้เวินเค่อสิงเข้ามาช่วยเหลืออีกแรงจึงปลอดภัย และจื่อซูแนะนำตัวกับทุกคนว่าชื่อ โจวซวี่ จากนั้นก็พาเฉิงหลิ่งไปส่งที่คฤหาสน์สกุลจ้าว ส่วนพี่เวินนั้นสงสัยว่าจื่อซูจะแปลงโฉมมา เพราะแค่มองกระดูกสะบักหลังของจื่อซูปราดเดียวก็รู้ว่านี่ควรจะเป็นคนงามนี่นา แม้กลับจับพิรุธไม่ได้เลยแต่ยังไงก็มั่นใจว่าดูคนงามไม่พลาดแน่นอน! จึงตัดสินใจตามจื่อซูไปด้วย ทำให้การเดินทางครั้งนี้ของจื่อซูจึงไม่สงบสุขอีกเลย…
จากนั้นมีเหตุการณ์ให้ทั้งคู่พบเจอศพของจอมยุทธ์ที่คล้ายกับฝีมือของผีร้ายจากหุบเขาภูติผีอีกแล้ว ส่วนพี่เวินก็ยังคงติดตามจื่อซูไปยังงานชุมนุมต้งถิง ซึ่งเป็นการผนึกกำลังผู้กล้าในยุทธภพเพื่อกวาดล้างหุบเขาภูตผีที่ออกอาละวาดเข่นฆ่าจอมยุทธ์มากมาย แต่เรื่องนี้จะเป็นฝีมือของเหล่าผีร้ายหรือไม่ หรือจะเกี่ยวข้องกับการแย่งชิงเกล็ดหลิวหลีห้าแผ่นในตำนานที่เชื่อกันว่ามีสมบัติซ่อนอยุ่ภายใน?
ตอนนี้พี่เวินเริ่มพูดจาแทะโลมจื่อซูหนักขึ้นเรื่อยๆ บอกว่าจะมอบกายใจให้บ้าง ชาตินี้จะแต่งงานกับเขาให้ได้บ้าง และเริ่มเรียกเขาว่า อาซวี่ จนจื่อซูถึงกับกุมขมับเลยทีเดียว นอกจากนี้ยังแอบขโมยจูบเขาอีกด้วย อร๊าย (⁄ ⁄•⁄ω⁄•⁄ ⁄) นี่ขนาดยังไม่เห็นโฉมหน้าจริงของคนงามนะเนี่ย ยังรุกขนาดนี้เลย และพี่เวินยังออกอาการหึงเมื่อ เย่ไป๋อี ทายาทของกู่เซิงแห่งฉางหมิงซานในตำนานขอนัดพบอาซวี่ของเขาในยามวิกาลด้วย 555 จากนั้นไม่นานจื่อซูก็ล้างเครื่องแปลงโฉมเป็นครั้งแรก เมื่อพี่เวินเห็นใบหน้าที่แท้จริงของจื่อซูก็ยิ่งรู้สึกเหมือนกับรู้จักเขามานานแสนนาน (*ﾉωﾉ)
ส่วนเวลาชีวิตของจื่อซูเหลือไม่มากแล้วค่ะ เรื่องนี้สร้างความเสียใจให้ทั้งพี่เวินและจื่อซูอยู่ลึกๆ แต่จะมีวิธีใดที่สามารถรักษาพิษจากตะปูเจ็ดทวารสามสารทได้หรือไม่ ต้องมาติดตามกันน้า พี่เวินถึงกับเสนอในนอนด้วยกันสักครั้งนึงเพื่อผูกพันกายใจ ต่างฝ่ายจะได้ไม่ตายจากกันง่ายๆ?!?! ส่วนจื่อซูจะตัดสินใจอย่างไรมาติดตามกันน้า 555 ภาวนาอย่าให้พี่เวินต้องเป็นหม้ายกันนะคะ เพราะพี่เวินอยู่คนเดียวเปล่าเปลี่ยวใจแย่เลยนะ
สุดท้ายแล้วใครกันนะที่เป็นผู้ที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์อลหม่านทั้งหลายในยุทธภพ เพราะดูแต่ละฝ่ายก็อยากได้เกล็ดหลิวหลีกันมาไว้ในครอบครองกันทั้งนั้น ต่างฝ่ายต่างวางแผนช่วงชิงกันสุดมันส์แบบตั๊กแตนจับจักจั่น แต่หารู้ไม่ว่ายังมีนกขมิ้นอีกเป็นร้อยบินตามหลังอยู่ ใครกันล่ะที่จะเป็นนกขมิ้นที่ได้ครอบครองเกล็ดหลิวหลีห้าแผ่นในตำนาน? ต้องมาติดตามกันต่อในเล่มค่ะ
ท้ายเล่มมีตอนพิเศษสามตอนค่ะ ตอนแรกเป็นตอนที่จื่อซูและพี่เวินต่อสู้กันกันอย่างดุเดือนเพื่อชวงชิงตำแหน่งบนล่าง 555 แต่สู้กันไปก็มากแล้วยังไม่รู้แพ้รู้ชนะเสียที พี่เวินเลยงัดกลยุทธ์ใหม่มาใช้ แต่จะเป็นอะไรและทำให้คนงามใจอ่อนได้ไหมต้องมาติดตามกันน้า ตอนสองเกี่ยวกับความรักของกู้เซียงที่ซาบซึ้งมากจริงๆค่ะ ส่วนตอนสุดท้ายเป็นเรื่องราวของเย่ไป๋อีที่ยอมลงจากเขาฉางหมิงซานเพื่อเพลิดเพลินไปกับการกินอาหารทั่วแผ่นดิน ระหว่างนี้ก็รำลึกถึงเพื่อนแท้หนึ่งเดียวในชีวิตของเขาและอดีตที่ผ่านมา ซึ่งบทสรุปทั้งหลายทั้งปวงในเรื่องนี้อยู่ที่บทนี้เลยค่ะ
โจวจื่อซู - 周子舒 Cr. Pic
โจวจื่อซู - 周子舒 หรือ อาซวี่ อดีตหัวหน้าเทียนชวง มีวรยุทธ์ล้ำเลิศ และถนัดในวิชาแปลงโฉมมาก มีความสามารถในการสืบล้วงข้อมูลและวางแผนการได้ละเอียดรอบคอบอีกด้วย เราชอบความคิดของจื่อซูมากเลยค่ะ เขามองทุกอย่างทะลุปรุโปร่ง เชื่อมโยงข้อมูลและวิเคราะห์ออกมาได้เป๊ะๆ แถมยังคาดเดาเรื่องราวได้ตลอดเลย เจ๋งมาก! ส่วนบุคลิกออกแนวสุขุมเยือกเย็น คนปากแข็งแต่ใจอ่อนเป็นที่สุด หลัังๆพออยู่กับพี่เวินมากขึ้น นิสัยก็เลยเปลี่ยนไป เริ่มลูกไม้แพรวพราวและทะเล้นมากขึ้น 555 กว่าครึ่งชีวิตแรกของของจื่อซูทำเพื่อคนอื่นมาตลอด หลังจากหลุดพ้นแล้วก็ยังต้องเผชิญความตายที่ค่อยๆคืบคลานเข้ามาอีก ฮือๆ มาเอาใจช่วยจื่อซูให้พบกับความสุขในชีวิตกันนะคะ
เวินเค่อสิง - 温客行 Cr.Pic
เวินเค่อสิง - 温客行 ผู้คลั่งใคล้หลงใหลและหยอกเย้าคนงามเป็นที่สุด เปิดเรื่องมาก็แถลงเลยว่าพี่เวินเป็นผู้นิยมบุรุษ บุคลิกเป็นคนอารมณ์ดี เอ้อระเหยลอยชาย กะล่อน และทะเล้นมาก ซึ่งทำให้คนไม่รู้เลยว่าเขาคิดอะไรอยู่ แต่จริงๆแล้วพี่เวินเป็นคนฉลาดหลักแหลม ช่างสังเกต เขาซ่อนเร้นอำพรางตัวตนได้แนบเนียนมาก และมีอีกตัวตนที่โหดเหี้ยม ในเรื่องก็จะมีปริศนาที่มาของพี่เวินอยู่ค่ะ แต่คนรู้ใจอย่างจื่อซูย่อมมองออกและเดาได้เป็นคนแรกอยู่แล้ว อิอิ ถ้าอยากรู้ว่าพี่เวินมาจากไหนต้องมาติดตามกันน้า
สำหรับความสัมพันธ์ของจื่อซูและพี่เวินเหมืิอนคนประเภทเดียวกันมาเจอกัน ต่างคนต่างรู้ใจและเข้าใจตัวตนของอีกฝ่ายเป็นอย่างมาก แต่ก็ตีกันตลอดเวลาเหมือนเด็กน้อยจริงๆค่ะ 555 แม้ว่าจะขยันต่อปากต่อคำ ซัดกันไปหยอกกันมาตลอด แต่พอใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้นความรู้สึกและความผูกพันมันเลยพัฒนาไปแบบไม่รู้ตัวแบบน้ำซึมบ่อทราย และหลังๆนี่เจอพี่เวินแทะโลมหนักมากจริงๆค่ะ บางทีจื่อซูก็เผลอตอบกลับแบบลามกไปบ้างเหมือนกัน และก็เริ่มเรียกพี่เวินว่า เหล่าเวิน ซึ่งฟังดูก็รู้ว่าสนิทกันแค่ไหนใช่ม้า อิอิ
และบอกเลยว่าพี่เวินคนนี้ทั้งหึงเก่ง หวงเก่ง ใครก็ห้ามแต่อาซวี่ของเขา จะยอมได้ไงใช่ม้า...เพราะขนาดเขายังไม่เคยได้แตะเลยนะ 555 โอย หมั่นไส้เหล่าเวินคนคลั่งรัก ส่วนซีนหวานๆน่ารักๆมาตอนเล่มสองค่ะ ช่วงนี้จื่อซูไม่ค่อยต่อต้านเท่าไหร่แล้ว ไม่รู้ว่าใจอ่อนหรือว่าปลงแล้ว 555 หยอกๆ พี่เวินเค้าขยันจีบมากเลยน้า เซอร์วิสอย่างดีใครจะต้านทานไหว อิอิ ส่วน NC ตัดเข้าโคมค่ะ (ノ_<。) ปาดน้ำตาเบาๆ
ส่วนตอนที่พี่เวินรู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาไม่มีทางรักษาและจะอยู่ได้เพียงสองสามปี ซีนนี้ปวดใจมากค่ะ เหมือนเพิ่งจะเจอคนรู้ใจที่ตามหามาเนิ่นนาน แต่กลายเป็นว่าอีกไม่นานอีกฝ่ายก็ต้องตายจากไป พี่เวินถึงกับรำพึงรำพันว่า "ข้าว่าหลายปีมานี้…กว่าข้าจะเจอคนที่ถูกคอ ต้องตาต้องใจสักคนมิใช่เรื่องง่าย เจ้าไม่ตายไม่ได้หรือ?" ฮือ เศร้าหนักมากจริงๆค่ะ แต่ละฝ่ายต่างก็เผชิญความโดดเดี่ยวกันมามากในครึ่งชีวิตแรก แต่พอเจอความสุขตรงหน้าแล้ว กลับเหมือนมันยิ่งดูห่างออกไป
ภาพจาก Radio Drama《天涯客》
ในเรื่องก็จะมีการกล่าวถึงอดีตของจื่อซูตอนเป็นศิษย์พี่ใหญ่ที่เคหาสน์สี่ฤดูด้วยค่ะ เขามีศิษย์น้องซึ่งมีลักษณะคล้ายกับจางเฉิงหลิ่ง ส่วนเรื่องราวของศิษย์น้องคนนี้จะเป็นอย่างไรต้องติดตามกันน้า แม้จื่อซูจะมองจางเฉิงหลิ่งเป็นเด็กที่ไม่ได้เรื่องแต่ก็ยังอดทนพร่ำสอนวรยุทธ์ให้เพราะรู้อีกฝ่ายก็มีของดีในตัว ทำให้จางเฉิงหลิ่งก็ซาบซึ้งกับความเอาใจใส่และรู้สึกว่าจื่อซูเหมือนบิดาของตัวเอง ถึงจะโดนดุด่าทรมานทั้งวันก็ยังอดทน 555 ส่วนฝีมือน้องจะพัฒนาไปได้แค่ไหนมาเอาใจช่วยน้องกันน้า
เรื่องนี้แนะนำเลยสำหรับใครที่ชอบแนวยุทธภพ มีซีนต่อสู้เยอะดีค่ะ แม้ว่าจื่อซูจะเหลือวรยุทธ์ครึ่งเดียวแต่บอกเลยว่าสู้มันส์มาก มีลูกไม้แพรวพราวจริงๆ การปะทะฝีปากเฉือนคมกันระหว่างจอมยุทธ์ทั้งหลายก็มีหลายซีนเลย สายยุทธ์เต็มอิ่มแน่นอน และในเรื่องจะมีตัวละครจากสำนักต่างๆเยอะเหมือนกัน บางคนมีทั้งชื่อและฉายาเลย แนะนำว่าค่อยๆอ่านค่อยๆย่อยไปนะคะ
ส่วนเนื้อเรื่องข้มข้นมาก ดำเนินเรื่องกระชับ มีปมปริศนาต่างๆให้ติดตามและค่อยๆไขกันไปว่าใครกันที่อยู่เบื้อหลังเรื่องทั้งหมด และซ้อนแผนกันจนมึนเลย 555 เล่มแรกเราอ่านได้ช้านิดนึง แต่เล่มสองสนุกมากแปปเดียวจบเลย ระหว่างเรื่องก็ยังแฝงไปด้วยปรัชญาลึกซึ้งตามสไตล์พีต้า เราชอบมากค่ะ เวลาอ่านไปก็นึกถึงชีวิตไป 555 รวมถึงการอ้างอิงพวกบทกวีต่างๆ นิทาน และพวกคำเปรียบเปรย อุปมาอุปไมยเยอะจุใจมากเลยค่ะ ส่วนการแปลลื่นไหลดีไม่ติดอะไร อ่านไม่ยากเลย
และตอนนี้เรื่องนี้ก็ถูกนำมาทำเป็นซีรีส์ชื่อว่า Word of Honor กำลังออนแอร์เลยนะ บอกเลยว่าฟินหนักมากๆค่ะ >< เราดูยังไม่ถึงไหนเลย แวะมาอ่านหนังสือก่อน แต่เท่าที่ดูเนื้อหาในซีรีย์จะมีบางส่วนที่แต่งเติมเข้าไปด้วย ซึ่งทำให้ตัวซีรีส์มีอรรถรสมากขึ้นจริงๆ เพราะในหนังสือจะไปแนวยุทธภพมากๆ ไม่ค่อยมีดราม่าเรื่องความสัมพันธ์ของตัวละครหลักกับคนใกล้ชิดมากนัก ทั้งนี้ทั้งนั้นสายไหนดูแล้วต้องหลงรักเหล่าเวินคนบ้ากามแน่นอนค่ะ (*ﾉωﾉ)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in