เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวนิยายแปล✿ Peony ✿
รีวิว Rose and Renaissance (จบ)
  • Rose and Renaissance《我只喜欢你的人设》

    ผู้แต่ง: จื้อฉู่ 稚楚
    สำนักพิมพ์: Minerva
    จำนวน: 4 เล่มจบ + Special 
    เรื่องย่อ:

           เซี่ยสีชิง คือจิตรกรหนุ่มนักเรียนนอกผู้มีใบหน้างดงามไร้พิษภัย แม้เขาจะไม่เคยเชื่อในความรัก แต่กลับเป็นหนุ่มเพลย์บอยที่ชื่นชอบการไล่จีบคนอื่นและเขี่ยอีกฝ่ายทิ้งไปทันทีหลังจากจีบสำเร็จ ช่วงนี้เซี่ยสีชิงได้ผันตัวไปเป็นศิลปินประจำด้อมของนักแสดงหนุ่ม โจวจื้อเหิง ผู้มีหน้าตาหล่อเหลา ไอคิวสูง และมีจิตใจดีงาม แถมยังมีรูปร่างสมบูรณ์แบบมากๆ มากจนเซี่ยสีชิงอยากได้อีกฝ่ายมาเป็นแบบในการฝึกสเก็ตข์ภาพเลยทีเดียว

        วันหนึ่งเซี่ยสีชิงได้รับบัตรเชิญงานแถลงข่าวภาพยนตร์ของโจวจื้อเหิงมาจากเพื่อนสนิทที่เป็นนักเขียนบท ทว่างานนี้กลับลงเอยด้วยการถูกโจวจื้อเหิงรังเกียจเพราะเซี่ยสีชิงดันไปเปิดเผยธาตุแท้ผู้ชายหลายใจให้อีกฝ่ายเห็นโดนบังเอิญ ทว่าในความโชคร้ายนั้นยังมีความโชคดีตรงที่หน้าตาราวเทพเซียนของเขาได้กลายเป็นไวรัลจนสุดท้ายได้รับการเสนอให้ไปออกรายการเรียลลิตี้ A way out ร่วมกับโจวจื้อเหิงในฐานะแขกรับเชิญ!!

          แม้ความประทับใจแรกที่โจวจื้อเหิงมีต่อเซี่ยสีชิงจะแย่มากๆ ทว่าเมื่อพวกเขาได้มาถ่ายทำรายการร่วมกันกลับเข้าใจความคิดของอีกฝ่ายราวกับมองตาก็รู้ใจ!! ไม่นานความสนิทสนมท่ามกลางการแสดงละครเสแสร้งและหยั่งเชิงกันไปกันมาได้เริ่มก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ และถึงโจวจื้อเหิงจะรู้ว่าที่เซี่ยสีชิงทำไปทั้งหมดนั้นก็แค่อยากจะนอนกับไอดอลเท่านั้น ทว่าการที่เซี่ยสีชิงหงายไพ่เปิดเผยจุดอ่อนให้เขารับรู้ มันกลับทำให้โจวจื้อเหิงรู้สึกอยากปกป้องแฟนคลับตัวร้ายคนนี้ขึ้นมา! อิอิ


             กลับมาเจอกันอีกครั้งกับนิยายของคุณจื้อฉู่ค่า!! สำหรับเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่ิองที่สองของคุณนักเขียนที่เราอ่านต่อจาก Fanservice Paradox เลยค่ะ คิดว่าถ้าใครชอบแฟนเซอร์วิสน่าจะชอบเรื่องนี้ด้วย ไวบ์มีความใกล้เคียงกัน เป็นนิยายแนววงการบันเทิงพล็อตเบาๆ เน้นความโรแมนติก เลิฟซีนกระจาย ทว่าผสมผสานวิทยาศาสตร์และศิลปะเข้ามาในเนื้อเรื่องได้อย่างลงตัวเลย แถมยังมีตัวละครจากนิยายในจักรวาลเดียวกันอย่าง สวี่ฉีเชิน และ เซี่ยจือสวี่ จาก BE狂魔求生系统 และซูหุย และ หนิงอวี้เซียว จาก 悬日 Manhattanhenge ออกมาแจมด้วยค่ะ

             สำหรับ Rose and Renaissance《我只喜欢你的人设》พล็อตเรื่องเล่าถึง โจวจื้อเหิง นักแสดงหนุ่มชื่อดังที่มีเหตุให้เข้ามาพัวพันกับจิตรกรหน้าสวย เซี่ยสีชิง เซ็นเตอร์แฟนคลับที่หลงใหลในรูปร่างของเขาสุดๆนั่นเอง ทว่าการพบกันครั้งแรกกลับลงเอยด้วยการที่พี่สีชิงดันไปเผยนิสัยนิสัยชั่วร้ายต่อหน้าชายหนุ่มผู้ยึดมั่นในจริยธรรมอย่างน้องจื้อเหิง งานนี้ความประทับใจที่ไอดอลมีต่อแฟนคลับจึงติดลบสุดๆ และเมื่อพวกเขาต้องมาร่วมงานกัน พี่สีชิงจึงหมายมั่นปั้นมือว่าจะดึงไอดอลที่แสนดีงามลงมาจากสวรรค์ให้ได้! ส่วนน้องจื้อเหิงเองก๋มองว่าพี่สีชิงเจ้าเล่ห์เสแสร้งจอมปลอมมากๆ แบบว่า คุณเป็นผู้ต้องสงสัยในใจผมเสมอ อิอิ 

             จริงๆเราแอบสนใจเรื่องนี้ตั้งแต่ชื่อเรื่องเลยค่ะ อยากรู้ว่าคุณนักเขียนจะ represent เรื่องราวออกมาในรูปแบบไหน หลังจากอ่านจบแล้วคิดว่าหลายจุดทำได้ดี ทั้ง Character Development และการพาตัวละครก้าวข้าม Trauma ในใจที่สมกับประโยคที่ว่า ขอเพียงมีดาวสักดวงหนึ่ง ก็ไม่ใช่ความมืดมนอนธการแล้ว โดยวิธีการที่โจวจื้อเหิงค่อยๆโอบกอดพี่สีชิิงที่เต็มไปด้วยหนามแหลมคมนั้นมันเต็มไปด้วยความอบอุ่นอ่อนโยนที่มากจนคนที่ไม่เคยเปิดใจให้ใครอย่างพี่สีชิงยังต้องยอมเลย แถมยังทำให้คนที่ขาดพร่องอย่างพี่สีชิงได้เข้าใจว่าตนเองควรค่าแก่การถูกรัก และที่สำคัญคือต้องรักตัวเองด้วย!

     
          ตัวละคร เซี่ยสีชิง เขาคือจิตกรหนุ่มหน้าสวยที่มีดวงตาดอกท้อและไฝเม็ดเล็กๆบนปลายจมูก คาแร็กเตอร์ดูไม่มีพิษมีภัย แต่จริงๆฉลาดเจ้าเล่ห์ ชอบเอาชนะ แถมยังเสแสร้งเล่นละครเก่งอีก เรียกได้ว่าซุกซ่อนความร้ายกาจไว้ภายใต้ความอ่อนโยนเลยค่ะ ที่ชอบคือตัวละครนี้ใช้ชีวิตอย่างหยิ่งทะนง ทว่าสิ่งที่เขาต้องเผชิญในวัยเด็กทำให้เขาคิดไปว่าตัวเองไม่คู่ควรกับความรัก และคงจะไม่มีใครจะรักเขาอย่างแท้จริงแน่นอน ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลส่งผลให้พี่สีชิงกลายเป็นหนุ่มเพลย์บอยที่ชอบไล่ล่าความรัก แต่กลับมีกลไกถอยหนีความรักด้วยการสลัดคนที่จีบทิ้งอย่างไร้เยื่อไยเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายชอบตัวเองเข้าแล้ว 

           ส่วน โจวจื้อเหิง เป็นพระเอกเมะหมาเด็กที่จะทำให้ทุกคนหัวใจละลายเพราะความน่ารักแสนดีของเขา!! น้องจื้อเหิงเป็นนักแสดงที่เข้าวงการบันเทิงมาตั้งแต่หกขวบ เป็นหนุ่มเนิร์ดสายวิทย์ไอคิวสูง ส่วนการเติบโตมาในครอบครัวที่อบอุ่นทำให้น้องมีความเป็นนักอุดมคติที่จิตใจดี ซื่อตรง มีจริยธรรม เปี่ยมด้วยความเมตตาและชอบช่วยเหลือผู้อื่น โอย นี่พระเอกหรือพ่อพระ!! 5555  แม้จะถูกวางคาร์แรกเตอร์ในวงการบันเทิงให้เป็นหนุ่มหล่อสายรุกดุดัน แต่ตัวจริงคือน่ารัก อบอุ่น จริงใจ สุขุม และโรแมนติกสุดๆแบบขีดเส้นใต้ห้าเส้นเลยค่ะ!! 

             สำหรับความสัมพันธ์ของคู่นี้เรียกได้ว่าเอาคนสองขั้วที่ไม่เข้ากันมาเจอกัน ชีวิตตั้งแต่เด็กจนโตของน้องจื้อเหิงนั้นเรียกได้ว่าราบรื่นมาโดยตลอด ทว่าตั้งแต่ได้มาเจอกับพี่สีชิงที่แสนเจ้าเล่ห์ก็เหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะผิดเพี้ยนไปหมด 555 จริงๆช่วงพาร์ทแรกเรารู้สึกไม่ค่อยคลิกเท่าไร อ่านแล้วอึดอัดกับความแปลกๆ ทั้งบางจังหวะที่เดาอะไรได้ง่ายๆ ความไม่สมจริงบางอย่าง รวมถึงคาร์แรกเตอร์ที่ดูสับสนของตัวละครหลัก แบบน้องจื้อเหิงที่เดี๋ยวก็เกลียดๆๆ เดี๋ยวก็อยากปกป้องพี่สีชิง ค่อนข้างเอาใจไม่ถูกเลยค่ะ 555 ส่วนพี่สีชิงที่ปูมาว่าเป็นชอบใช้แผนการอันแยบยลในการล่อลวงคนนั้นก็มีช่วงที่รุกแบบเปิดเผยทุกอย่างออกมาตรงๆทื่อๆเลย       

             แต่พอเรื่องราวดำเนินไปสักพักก็ใจชื้นมาก เพราะทุกอย่างเริ่มดูเข้าที่เข้าทางขึ้นจนอ่านได้ยาวๆเลยค่ะ ٩(。•́‿•̀。)۶ พี่สีชิงเริ่มค่อยๆทำลายปราการจิตใจของน้องด้วยการหยอกเย้า และรุกถอยอย่างมีชั้นเชิงจนเรื่องเริ่มสนุกมากขึ้นและให้ไวบ์แบบ Sexy มากเลย แต่ถึงพี่สีชิงจะวางแผนตกเด็กน้อยไว้มากมายขนาดไหน สุดท้ายก็เป็นตัวเองที่โดนน้องจื้อเหิงโอบกอดจุดอ่อนทั้งหมดเอาไว้แบบหนีไปไหนก็ไม่รอดอยู่ดี อิอิ ซึ่งเราค่อนข้างชอบพาร์ทนี้เลยค่ะ น้องจื้อเหิงเป็นหนุ่มสายวิทย์ที่ผสมผสานความอ่อนโยนแบบผู้ใหญ่และเด็กน้อยไร้เดียงสาออกมาได้มีเสน่ห์เลย แถมเลิฟซีน NC ยังดุดันสุดๆด้วย 5555


            และว่ากันว่า ความอ่อนโยนเป็นอาวุธที่ไม่เคยพ่ายแพ้เพียงหนึ่งเดียวบนโลกใบนี้ พาร์ทต่อมาจะช่วงที่น้องจื้อเหิงค้นพบว่า แท้จริงแล้วพี่สีชิงเป็นเพียงกุหลาบน้อยที่พองหนามแหลมเพื่อปกปิดรอยแผลและด้านมืดมนในใจของตนเอง เขาจึงก้าวเข้ามาเป็นแสงสว่าง โอบกอดพี่สีชิงอย่างอบอุ่น ซ่อมแซมหัวใจที่ผุๆพังๆ และพาพี่สีชิงเดินออกมาจากฝันร้าย จนสุดท้ายพี่สีชิงยอมตีแผ่ความเจ็บปวดที่สะสมมานานให้เขาได้เห็น และการที่พี่สีชิงกล้าเผชิญหน้ากับอดีตของตัวเองนั้นก็ราวกับยุคเรอเนซ็องส์ได้มาอยู่ตรงหน้าพี่สีชิงแล้วค่ะ! และไม่แปลกใจเลยที่พี่สีชิงจะบอกว่า You're my Renaissance เพราะน้องจื้อเหิงเป็นมิวส์ เป็นแรงบันดาลใจทำให้พี่สีชิงเกิดใหม่อีกครั้งอย่างเปล่งประกายนั่นเอง บอกเลยว่าจุดนี้ไม่อนุญาตให้ต่อต้านเพราะอบอวล อุ่นใจ โรแมนติกระดัับจักรวาลจริงๆค่ะ!! 

          ส่วนคาร์แรกเตอร์ของโจวจื้อเหิงที่ยึดถือในอุดมคติและทำทุกอย่างตามแบบแผนอยู่ตลอดนั้น มันทำให้รู้สึกได้ว่าตัวละครสมบูรณ์แบบมากแต่กลับมีอารมณ์บางอย่างขาดหายไป ในจุุดนี้ก็เป็นพี่สีชิงที่ใช้ความลุ่มหลงมึนเมามาหลอมละลาย และเก็บเกี่ยวความรักและความปรารถนาที่ขาดหายไปมาให้น้องจื้อเหิงนั่นเอง อิอิ เรีัยกได้ว่าทั้งคู่ได้เติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปให้แก่กันจริงๆค่ะ ซึ่งพาร์ทสุดท้ายจะเป็นพาร์ทที่สะท้อนให้เห็นว่าความรักทำให้พวกเขาเติบโตขึ้นอย่างไร  รวมถึงการ call out ของคู่จิ้นจื้อสีที่เปลี่ยนเป็นคู่จริงด้วย โอ้ย ฟินสุดๆ แจกอาหารหมาแบบจุกๆจนสาวน้อยจื้อสีแทบเป็นลมไปเลย


           มากันที่ความประทับใจในเรื่องนี้ ต้องขอยกให้รายการเรียลตี้ A way out ที่ต้องใช้ทั้งสมองและสงครามจิตวิทยาในการหาทางออกจากห้องปริศนา บอกเลยว่าคุณนักเขียนถ่ายทอดความฉลาดของพัี่สีิชิงและน้องจื้อเหิงผ่านการวิเคราะห์เบาะแสต่างๆออกมาได้สนุกมากๆ แค่เพียงการถ่ายทำตอนแรกก็ตรงจริตเราสุดๆ พี่สีชิงวิเคราะห์และเชื่อมโยงภาพวาดออกมาได้สนุกมากก ที่ชอบอีกอย่างคือ A way out ยังเป็นเวทีแสดงตัวตนของตัวละครพี่สีชิงออกมาได้ชัดเจนสุดๆด้วย โดยเฉพาะตอนที่สองที่เป็นซีนเดิมพันสุดตัวของพี่สีชิงเพื่อแลกกับการรับรู้ความรู้สึกของจื้อเหิง แบบว่าสุดยอดสมมงจนปรบมือให้เลย ส่วนพาร์เกมมนุษย์หมาป่า Werewolf ก็สนุกมากเช่นกันค่ะ แต่ละคนวางหมากชิงไหวชิงพริบกันสุดๆเลย

            ส่วนสิ่งที่ไม่ค่อยประทับใจเท่าไรจะเป็นเรื่องการแปลค่ะ มีทั้งแปลผิด และแปลสลับชื่อหลายจุดเลยอยากให้สำนักพิมพ์ใส่ใจเรื่องนี้นิดนึง  ( ; ω ; )  ส่วนเนื้อเรื่องก็มีบางประเด็นที่ขอใส่ content warning ไว้หน่อยค่ะ นั่นคือซีน Dub con ที่ยอมรับว่าเราเฟลนิดหน่อยเพราะคุณนักเขียนปั้นคาร์แรกเตอร์ของโจวจื้อเหิงออกมาแสนดีขนาดนั้น (⇀‸↼‶) ไม่แน่ใจว่าเป็นการหาทางลงให้ position ของคู่นี้เลยใส่ซีนนี้เข้ามาเพราะพี่สีชิงเป็นรุกมาตลอดหรือเปล่า (눈_눈) นอกจากนี้ยังมีประเด็นเกี่ยวกับค่านิยมบางอย่างที่บ้งๆในจีนด้วย เช่นในตอนพิเศษจะมีซีนเซอร์วิสแฟนๆด้วยการอ่านแฟนฟิค incest ในไลฟ์ค่ะ  (눈_눈) 

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in