เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวนิยายแปล✿ Peony ✿
รีวิว 1988 ย้อนเวลารัก ย้อนเวลาเรา (จบ)
  • 1988 ย้อนเวลารัก ย้อนเวลาเรา
    Back to 1988《回档1988》

     ผู้แต่ง: อ้ายค่านเทียน 爱看天
     สำนักพิมพ์: Lilac
     จำนวน: 3 เล่มจบ
     เรื่องย่อ:

     ฉันอยากย้อนกลับไปตอนเด็กจริงๆ
    เริ่มใหม่ตั้งแต่ต้น รู้จักนายใหม่อีกครั้ง 

          เมื่อได้ยินว่า ไป๋ลั่วชวน เพื่อนสนิทสมัยเด็กที่ห่างเหินกันไปกำลังจะแต่งงาน หมี่หยาง จึงไปร่วมแสดงความยินดีกับอีกฝ่าย ในงานไป๋ลั่วชวนหมี่หยางดื่มเหล้าจนเมาคอพับ แถมก่อนที่สติจะหลุดลอยไป หมี่หยางยังได้ยินอีกฝ่ายพูดว่าอยากจะย้อนเวลากลับไปตอนเด็กๆอีก ‒ ม่าย ฉันเพิ่งจะปลดหนี้บ้านได้ ไม่อยากกลับไปใช้ชีวิตลำบากอีกรอบแล้ว และเมื่อหมี่หยางตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็พบว่าตนเองได้กลายเป็นทารกในช่วงปี 1988 เสียแล้ว ( ; ω ; ) ‒ ม่ายยยยยน้าาา 

         ตอนนั้นเป็นช่วงที่พ่อของหมี่หยางช่วยเหลือครอบครัวของไป๋ลั่วชวนจากเหตุการณ์รถตกหล่มหิมะพอดี นี่จึงกลายเป็นจุดเริ่มต้นให้หมี่หยางได้ทำความรู้จักกับคุณชายไป๋น้อยอีกครั้ง อีกฝ่ายดูตื่นเต้นดีใจทุกครั้งที่ได้เจอหมี่หยาง อีกทั้งยังชื่นชอบการแทะหน้าหมี่หยางเป็นพิเศษด้วย (´-ω-`) ความสนิทสนมนี้ทำให้คุณนายไป๋เริ่มพาปีศาจน้อยที่ทั้งหยิ่งยโสและน่ารักมาเล่นกับหมี่หยางบ่อยๆ แถมยังจับทั้งคู่แต่งตัวและใช้ของเหมือนกันจนแทบจะเป็นพี่น้องกันอยู่แล้ว

            เมื่อชาติที่แล้วหมี่หยางชอบความเรียบง่าย ส่วนคุณชายไป๋นั้นเป็นศูนย์กลางของจักรวาล ความแตกต่างนี้เองที่ทำให้พวกเขาจะห่างกันไปเรื่อยๆ คราวนี้หหมี่หยางจึงตั้งใจว่าจะคอยปกป้องดูแลและโอ๋คุณชายไป๋ รวมถึงปลูกฝังนิสัยดีๆให้อีกฝ่ายไม่เติบโตมาเผด็จการจนเกินไป 555 วันเวลาในค่ายทหารผันผ่านไปพร้อมๆกับการเติบของพวกเขา คุณชายไป๋ติดคนหนักมาก อีกทั้งยังแสดงตัวเป็นผู้พิทักษ์ปกป้องหมี่หยางมาโดยตลอด ยิ่งช่วงที่ไม่เห็นหน้ากันคุณชายไป๋ก็งัดเอาวิชาสืบสวนสอดแนมมาใช้ได้เก่งสุดๆ แถมยังวางแผนล่วงหน้าไปหลายปีเพื่อที่จะได้อยู่กับหมี่หยางตลอดไปด้วย ส่วนการค่อยๆเห็นไป๋ลั่วชวนน้อยเติบโตทีละนิดๆเริ่มทำให้หมี่หยางเข้าใจแล้วว่าทำไมชาติก่อนอีกฝ่ายถึงดูแลเขาเป็นพิเศษ และตอนนี้เริ่มรู้สึกว่าไม่อยากแยกจากอีกฝ่ายแล้วล่ะ (*ノωノ)

    หยางหยางและหมอนน้อยศัตรูหัวใจของคุณชายไป๋ 555

    ❤️ ชอบนายแค่คนเดียว ชอบ ชอบนายมากๆ

             ส่วนเหตุการณ์ในชาตินี้กลับไม่เหมือนกับชาติที่แล้วเสียทีเดียว มาดูกันว่าการที่หมี่หยางย้อนเวลากลับมาจะสามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้บ้าง แต่ที่แน่ๆคือเขาตั้งใจว่าจะเลือกทำในสิ่งที่ตัวเองชอบให้ได้ รวมถึงปูทางเพื่อโน้มน้าวพ่อแม่สำหรับเส้นทางในอนาคตด้วย ส่วนการกระโดดข้ามชั้นไปเรียน ป.3 ของหมี่หยางได้กลายเป็นแรงผลักดันให้คุณชายไป๋ตั้งใจเรียน แถมยังเรียนเก่งมากๆอย่างกับใช้สูตรโกงเลยล่ะ ‒ หมี่หยางชมฉันสิๆ ฉันเก่งมากใช่ไหม (✧ω✧)

         หมี่หยางมีไป๋ลั่วชวนเคียงข้างทุกเวลาของชีวิต แถมยังอยู่กับคนๆนี้มานานจนคุ้นเคยเหมือนกับหมอนน้อยของตัวเอง ความห่างเหินในอดีตค่อยๆจางหายไป และแทนที่ด้วยความคุ้นชินที่แสนจะเป็นธรรมชาติ ไม่นานหมี่หยางก็เริ่มตระหนักถึงน้ำหนักของคนๆนี้ที่อยู่ในใจ เขาไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้เริ่มต้นตั้งแต่ตอนไหน แต่ตอนนี้เหมือนว่าจะแอบชอบไป๋ลั่วชวนนิดหน่อยแล้วล่ะ  แถมต่อมายังกลายเป็น ชอบนายแค่คนเดียว ชอบ ชายนายมากๆ อีกด้วย (⁄ ⁄•⁄ω⁄•⁄ ⁄)  ส่วนความรักของพวกเขาจะลงเอยกันอย่างไรก็ต้องมาติดตามกันต่อในเล่มแล้วค่า บอกเลยว่าหวานมากกก


           มาแล้วค่า Back to 1988 นิยายไวบ์อบอุ่นหัวใจจากสำนักพิมพ์น้องใหม่อย่าง Lilac สำหรับเรื่องนี้จะเรียกว่า Slice of life ก็ยังไงอยู่ 555 เพราะหมี่หยางจะพาทุกคนย้อนวัยไปครึ่งชีวิตกลับในปี 1988 ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นที่เขาได้พบกับ ไป๋ลั่วชวน เพื่อนสนิทในวัยเด็กที่ห่างเหินกันไปตามกาลเวลา และเมื่อเรื่องราววัยเด็กมาอยู่ตรงหน้า การได้ทำความรู้จักกับคุณชายไป๋ใหม่อีกครั้งจึงทำให้หมี่หยางมองเห็นมุมมองที่ต่างไปจากเดิม ส่วนเส้นทางแห่งโชคชะตาก็เริ่มผูกพันทั้งคู่เข้ากันอย่างช้าๆ จนเริ่มเคยชินที่มีกันและกันอยู่ข้างกาย อร๊ายยย  (⁄ ⁄>⁄ ▽ ⁄<⁄ ⁄)

            สำหรับการเล่าเรื่องจะไล่เลียงตั้งแต่สมัยทารกตัวน้อยเป็นต้นไป ซึ่งแต่ละช่วงเวลาหมี่หยางก็จะได้สัมผัสถึงเรื่องราววัยเด็กด้วยความคิดของผู้ใหญ่ ทั้งความสัมพันธ์ของเขาและไป๋ลั่วชวน มิตรภาพของเพื่อนๆ และความอบอุ่นของคนในครอบครัว ระหว่างนี้จะมีซีน flashback ที่หมี่หยางฝันถึงเหตุการณ์ในอดีต รวมถึงจูบอันเลือนลางในคืนวันแต่งงานของไป๋ลั่วชวนด้วย เอ๊ะยังไง (*ノωノ) ซึ่งจะค่อยๆเฉลยถึงจุดเริ่มต้นที่หมี่หยางย้อนเวลากลับมาค่ะ

           เราค่อนข้างชอบการบรรยายและการแปลของเรื่องนี้เลยค่ะ มันเป็นนิยายที่อ่านแล้วรู้สึกว่าเวลาเดินช้าลงหน่อย และโอบล้อมไปด้วยความทรงจำในวัยเด็ก จุดแข็งของเรื่องนี้คือการถ่ายทอดความรักความอบอุ่นของคนในครอบครัว ทั้งเรื่องราวความรักของคุณปู่หมี่และคุณย่า ความรักของคนในครอบครัว 555 รวมถึงการยอมรับตัวตนของเด็กๆออกมาได้ลึกซึ้งและน่าประทับใจมากจนเราร้องไห้น้ำตาซึมตลอดสามเล่ม แง๊! ส่วนจุดที่อ่านแล้วเรื่อยๆก็มีบ้าง ส่วนใหญ่จะเป็นการลงรายละเอียดเพื่อปูพื้นเรื่องราวก่อนจะถึงเหตุการณ์ที่เป็นจุดเปลี่ยน และที่ชอบมากๆอีกอย่างคือการที่หมี่หยางเลือกทางเดินชีวิตของตัวเองใหม่บนสิ่งที่ตัวเองชอบแต่ไม่เคยมีโอกาสได้ทำ ซึ่งเขาก็ทำออกมาได้ดีมากและมีความสุขมากจนน่าอิจฉาเลย แน่นอนว่าไม่ใช่ใครที่จะได้รับโอกาสเริ่มต้นใหม่บ่อยๆใช่ไหมคะ ดังนั้นหากมีโอกาสมารออยู่ตรงหน้าก็ต้องรีบคว้าเอาไว้เลยน้า 

           ส่วนความฮาต้องยกให้ความน้อยอกน้อยใจยามที่ไม่ได้เป็นคนสำคัญของหมี่หยางตั้งแต่เด็กยันโตของคุณชายไป๋ แถมยังต้องแย่งชิงความรักหนักมากด้วย ? ไม่ว่าจะเป็นคนที่เข้ามาจีบหมี่หยาง หรือแม้กระทั่งหมอนน้อย!!! โชคดีที่หมี่หยางมีวิธีสลายความโมโหของคุณชายได้แบบอยู่หมัด ไม่ว่าจะงัดไม้ไหนมาใช้ก็ได้ผลตลอดเลย 555 นับถือแล้วๆ


           สำหรับตัวละคร หมี่หยาง เป็นตัวละครที่เราชอบมากๆเลยค่ะ เขาเป็นคนเรียบง่าย พอใจในสิ่งที่ตัวเองมี และเติบโตมาในครอบครัวเล็กๆที่แสนอบอุ่น แถมยังนิสัยดีสุดๆ รวมถึงทำให้คนรอบข้างสบายใจได้ตลอดเลย แม้ตัวหมี่หยางจะเป็นผู้ใหญ่ในร่างเด็กแต่ด้วยนิสัยสบายๆของเขามันทำให้ตัวละครนี้กลมกลืนไปกับเหตุการณ์ต่างๆแบบไม่รู้สึกว่าโดดออกมากเลยค่ะ 
           
            ส่วน ไป๋ลั่วชวน เป็นคุณชายเจ้าอารมณ์ที่เย่อหยิ่งและเอาแต่ใจได้น่ารักน่าหมั่นไส้มาก แต่ว่าไม่ได้นะเพราะความมั่นใจนี้ตั้งอยู่บนพื้นฐานความเก่งกาจของเขาจริงๆ สำหรับคุณชายไป๋โลกนี้มีคนอยู่สองประเภทเท่านั้นคือหมี่หยางและคนอื่น 555 เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นคือหน้าตึงติดอาวุธพร้อมบวกมาก แต่เวลาอยู่กับหมี่หยางก็จะเผยด้านที่เป็นเด็กแสนออดอ้อนน่าถีบออกมา ในเรื่องเราจะได้เห็นไป๋ลั่วชวนนี้ค่อยๆเติบโตและตกตะกอนทั้งในด้านวงการธุรกิจและความรัก แอบกระซิบว่าความทุ่มเทนี้ไม่เคยให้ใครมาก่อนจริงๆ (≧◡≦) ♡

          แม้เริ่มแรกหมี่หยางจะคิดเพียงว่าอยากเฝ้าดูอีกฝ่ายเติบโตไปเรื่อยๆ แต่เอาเข้าจริงกลับดูแลและโอ๋แบบไม่รู้ตัว ‒ พ้มว่าคุณโอ๋เขาจนไม่มีขอบเขตแล้ว 555 ส่วนความคุ้นเคยที่เติบโตมาด้วยกันก็ค่อยๆเดินทางมาถึงจุดที่ทั้งคู่ค่อยๆเข้าใจความรู้สึกของตัวเอง และหลังจากเข้าโหมดความรักบอกเลยว่าน่ารักและหวานเวอร์ แถมจะเรียกว่าสาดอาหารหมายังน้อยไป เพราะคุณชายไป๋แทบจะยัดใส่ปากคุณอยู่แล้ว  ส่วน NC ถ้าไม่เข้าโคมคนอ่านตายกันหมดแน่นอน เพราะคุณชายไป๋ยังขยันลงสนามสอบทำข้อสอบเหลือเกิน ส่วนนักเรียนหมี่หยางเองก็ต้องหักโหมส่งข้อสอบไปด้วย (*ノωノ) เอาเป็นว่าอ่านจบแล้วอิ่มอาหารหมาไปหลายวันเลยค่ะ 555 ส่วนใครสนใจเรื่องนิ้จิ้มไปซื้อที่ Amarinbooks ได้เลยน้า

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in