Chapter 10 : April

Easter

อีกหนึ่งเทศกาลที่น่ารักสุดๆของที่นี่คือวันอีสเตอร์ ในวันนี้ครอบครัวมานัดกินอาหารกันที่บ้าน แกรมมี่และพี่น้องคนอื่นก็แวะกลับมา ผู้ใหญ่เอาไข่ต้มที่เรานั่งเพ้นท์กันวันก่อนและไข่พลาสติกที่มีลูกอมอยู่ข้างในไปซ่อนในสวนให้แอดเดเล่กับฉันไปหากันเล่น สนุกดีนะ ฉันไม่แน่ใจว่าบ้านคนอื่นเขาเล่นกันรึเปล่า 

นอกจากนั้นในเทศกาลนี้ก็มีขนมที่คนชอบเอามาแจกหรือเอามากินเล่นกันชื่อ peep เป็นมาชเมลโล่หวานๆสีสดใสหน้าตาเหมือนกระต่ายหรือลูกเจี้ยบ มันเป็นเอกลักษณ์ของเทศกาลนี้เลย และอีกเหตุผลนึงที่ฉันชอบเทศกาลนี้คงเพราะมันทำให้เราได้พักหยุดเรียนสักสองสามวัน555

Babysitting Adelai

วันนี้ไม่มีคนว่างอยู่บ้านกัน โฮสต์เลยขอให้ฉันดูแอดเดเล่หลังเลิกเรียน เราอบขนม ร้องเพลง เล่นเกมกัน มีแค่ครั้งเดียวที่แอดเดลเล่งอแงเพราะมิมซี่ เจ้าสุนัขตัวใหญ่เข้าไปดื่มน้ำมะนาวของเธอบนโต๊ะหน้าทีวี แต่หลังจากนั้นฉันก็ปลอบและใช้เหตุผลคุยกันจนเธอหยุดร้อง เรากินขนมเค้กไอศกรีมในตู้เย็นกันและดูทีวีจนถึงเวลานอนฉันจึงเดินเอาแอดเดลเล่ไปส่งถึงเตียง มันเป็นหน้าที่ง่ายๆแต่ฉันก็ภูมิใจที่โฮสต์ไว้ใจให้ฉันดูน้องเองได้ เวลาเล่นกับแอดเดลเล่สนุกมากเลย ฉันเคยคิดว่าตัวเองไม่ชอบเด็กแต่พอได้มาใช้เวลาด้วยกันจริงๆ เมื่อได้เห็นความไร้เดียงสาไม่ว่าจะตอนดื้อหรือตอนถามคำถามแปลกๆ ฉันก็เริ่มเข้าใจว่าทำไมคนถึงชอบเด็กๆกันนัก

Cast party

นี่เป็นงานปาร์ตี้อำลานักแสดงในละครเพลงที่พึ่งจบมา มันไม่ใช่ปาร์ตี้จริงจังมากหรอกแต่ฉันอยากไปมากๆในฐานะคนที่อยู่กับพวกเขาได้แค่ปีเดียวแล้ว จริงๆโครงการแลกเปลี่ยนของฉันจัดทริปไปนิวยอร์กอีกในวันเดียวกับงานนี้ ฉันเลยต้องทำใจไม่ไปนิวยอร์ก เพราะฉันก็เคยไปตั้งสองครั้งแล้ว แล้วคอรัสก็จะจัดทริปไปนิวยอร์กอีกปลายเดือนนี้ด้วย

งานปาร์ตี้จัดที่บ้านของโอลีเวียเพื่อนสนิทอีกคนของฉัน ฉันไม่ได้เอาถุงนอนมาเพราะเจ้าแมวฉี่ใส่มันซะได้ เลยต้องขอยืมโอลีเวียเอา บ้านโอลีเวียใหญ่มากๆ คงเพราะอย่างนี้เธอเลยเสนอตัวเป็นคนจัดงาน

พวกเราเอาของกินที่แยกกันเตรียมมามากินก่อน ฉันคิดว่าฉันทำบราวนี่ไปแต่ก็ไม่แน่ใจนะ หลังจากนั้นเราก็ลงไปเล่นชั้นใต้ดินซึ่งกว้างมากๆ ฉันดูเพื่อนๆเต้น Just Dance ตามวิดีโอจอทีวีระหว่างคุยกับเพื่อนๆ ฉันไม่ค่อยชอบเต้นเท่าไหร่แต่เวลาดูเพื่อนเต้นก็ตลกดี เสร็จแล้วเราก็เล่น Truth or Dare คุยไปคุยมาตอนนั้นฉันก็เผลอพูดออกมาว่ายังไม่เคยลอง Tampon หรือผ้าอนามัยแบบสอดที่คนอเมริกันชอบใช้กันเลย อะเลียกับแคทเทอรินเลยวิ่งไปหยิบแก้วน้ำกับผ้าอนามัยมาสอนฉัน เธอเอามันจุ่มลงไปในน้ำแล้วบอกว่ามันจะเป็นอย่างนี้นะอะไรสักอย่าง ฉันจำรายละเอียดไม่ค่อยได้แต่ตอนนี้รู้สึกว่ามันตลกมากๆเลย พอเพื่อนผู้ชายอีกคนเดินมาเห็นแล้วล้อเราอะเลียก็จัดการสะบัดผ้าอนามัยเปียกน้ำเปล่าใส่หน้ามัน ตลกมากๆเลยล่ะ5555

หลังจากนั้นเราก็เล่น Manhunt กันข้างนอก เป็นเกมคล้ายๆซ่อนหาแต่ซ่อนกันเป็นกลุ่มหากันเป็นกลุ่ม ตอนนั้นมันมืดมากๆเพราะเลยเที่ยงคืนแล้ว ตอนแรกฉันก็กลัวฉันไปซ่อนกับลอร์ร่ากลางทุ่งหญ้าแถวนั้น เพราะชื่อเกมฟังดูเหมือนหนังผีอะไรสักอย่าง ปรากฏมันก็ไม่น่าตื่นเต้นเท่าไหร่เลยเพราะทุ่งหญ้าและเนินแถวบ้านโอลีเวียมันใหญ่มากๆจะหากันทีต้องเดินตั้งไกล ฉันกับลอร์ร่าเลยนั่งดูดาวท่ามกลางอากาศเย็นๆด้วยกัน ฮ่าๆ มันฟังดูโรแมนติกมาก หลังจากนั้นเราก็กลับเข้ามานั่งคุย ดูอนิเมะกัน และเข้านอนตอนประมาณตี 2 แต่บางคนก็นั่งเล่นกันถึงเช้าเลย 

Chorus new york trip

ถึงจะเคยไปแล้วก็อยากไปอีก ครั้งนี้เพื่อนๆจากคอรัสนั่งเรือไปเพื่อร้องเพลงที่เทพีเสรีภาพกัน แต่ปรากฏอากาศแย่มาก ขาไปเมฆเต็มท้องฟ้าทำให้ถ่ายรูปไม่สวย และพอเราไปถึงลงจากเรือปุ๊ปฝนก็ตกหนัก สิ่งที่เราทำต่อจากนั้นบ้ามากๆ เราเดินไปตั้งแถวตามที่ซ้อมไว้แล้วร้องเพลงกลางสายฝนหน้าเทพีเสรีภาพ เหมือนร้องแข่งกับเสียงฝน คนรอบๆกันหันมายืนดูกันด้วยร่มหรือยืนหลบฝนอยู่ใต้ร้านขายของ ถึงอากาศจะเย็นยะเยือกแต่ฉันกลับรู้สึกภูมิใจมากที่ได้ไปร้องเพลงตรงนั้น ไม่รู้ทำไมแต่ถึงอากาศจะแย่และหนาวชื้นแต่ฉันกลับคิดถึงอากาศอย่างนั้นมากๆ อาจจะเป็นเพราะไทยร้อนสุดๆ 55

หลังจากนั้นเราก็เข้าเมืองไปเพื่อดูละครเพลงเรื่อง wicked เป็น retelling ของ the wonderful wizard of oz โดยที่ตัวละครหลักที่ดำเนินเรื่องคือแม่มดร้ายตั้งแต่ก่อนจะได้มาเป็นตัวร้ายแทนที่จะเป็นเด็กสาวโดโรธี ฉันชอบมันมากๆ เวทีมันสูงและใหญ่มาก ฉันเสียดายสุดๆที่ลืมแว่นสายตามาแต่ก็พอเห็นแหละ การจัดฉากให้ทุกอย่างดูเหมือนจริงและยิ่งใหญ่เป็นอะไรที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน ยังไม่ต้องพูดถึงเอฟเฟคต่างๆที่ทำให้แม่มดบินได้หรือการขยับฉาก มันน่าประทับใจมาก เข้าใจเลยว่าทำไมคนถึงยอมจ่ายแพงๆเดินทางมาเพื่อดูละครเพลงของ Broadway

หลังจากนั้นเราไปกินอาหารเย็นที่ร้าน Bubba Gump ซึงได้รับแรงบันดาลใจจากภาพยนตร์เรื่อง Forrest Gump ซึ่งจนถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่ได้ดู แต่ที่นั่นอาหารอร่อยดีนะ พอกินอาหารเสร็จครูก็ให้เราไปเดินเล่นได้ ฉันถือโอกาสนี้ซื้อของฝากต่อ

Prom

ฉันเกลียดการเต้นรำที่สุดเลย โดยเฉพาะที่ที่มีคนเยอะๆ แถมฉันยังรู้จักไม่กี่คน แต่นักเรียนแลกเปลี่ยนแทบทุกคนที่มาที่นี่ก็หวังจะได้ไปงานพรอมกัน เพื่อนที่ไปแล้วส่วนใหญ่ก็บอกว่าสนุกมาก ฉันเลยรู้สึกว่าคงเสียดายที่ไม่ได้ไป จริงๆงานพรอมเป็นงานที่จะให้สำหรับ senior คือพวกนักเรียนปีสุดท้ายและมี junior ด้วย ตอนนั้นฉันเลือกเรียน sophomore เลยไม่มีสิทธิ์เข้างานหรือชวนใครไป เอลลี่เลยใช้สิทธิ์ชวนฉัน เพราะฉันแทบไม่รู้จักรุ่นพี่คนอื่นเลย คงไม่มีคนอื่นชวนฉันแล้ว55 และแฟนเธอก็อยู่ชั้นเดียวกันอยู่แล้ว

ฉันกังวลมากก่อนไปเพราะเพื่อนที่ฉันรู้จักไม่มีใครไปเลยนอกจากอะเลียที่มีรุ่นพี่อีกคนชวนไป มันดูเป็นงานที่สำคัญมากๆ เอลลี่ถึงกับเตรียมตัวทั้งวันและไปแต่งหน้าทำผมที่ร้าน ส่วนฉันก็แค่ให้โฮสต์ช่วยทำผมให้ แต่งหน้านิดหน่อยก็พอ ไม่นานเพื่อนๆของเอลลีที่จะไปงานด้วยก็มาถึง เราไปถ่ายรูปกันที่ต้นไม้สวยๆใกล้ๆบ้านโฮสต์ ยืนข้างเอลลี่แล้วรู้สึกน่าเกียจไปเลยอะ ทำไมนางสวยได้ขนาดนี้ ทุกคนที่ไปส่วนใหญ่มีคู่กัน แต่โชคดีที่เพื่อนผู้ชายคนนึงของเอลลี่ไม่มีคู่เลยไปกับฉัน เขาน่าจะชื่อแมท เขาน่ารักมากนะ แต่ฉันก็สงสารเขาที่ต้องมาอยู่กับฉัน แล้วจะเข้าใจว่าทำไมในพารากราฟต่อไป

และแล้วฉันก็คิดถูกที่กังวลเพราะฉันไม่ชอบมันซะเลย งานจัดอยู่ที่ห้องเต้นรำในเมืองซึ่งห้องก็ใหญ่นะ มีสองชั้นแต่คนเยอะจนเต็มแทบทุกมุม ไม่มีที่ให้แอบไปนั่งคนเดียวเลย แล้วในนั้นก็เปิดเพลงเสียงดังสุดๆ แทบคุยกับใครไม่ได้ แล้วก้เป็นเพลงที่ฉันไม่รู้จักด้วย แต่เพราะเรามากันเพื่อเต้นฉันก็ต้องเต้น และแล้วแมทก็พบว่าฉันเต้นไม่เป็นและเต้นได้แย่มาก 555 ฉันอยากมุดลงดินหายไปเลย คือแมทก็พยายามชวนฉันเต้นนะ แต่ฉันแบบไม่ไหว ไม่อยากพยายามแล้ว บอกเลยว่าทรมานมาก ไม่ต้องพูดถึงตอนเปิดเพลงช้าให้เต้นคู่กัน ตอนแรกฉันก็กะจะไม่เต้นเพราะเขาเต้นใกล้ชิดกันมาก แต่เอลลี่กับเพื่อนคนอื่นเชียให้เต้นกัน ฉันเขินแทบตาย ปกติแทบไม่คุยกับผู้ชายเลย นี่ให้โอบคอเต้นช้าๆกับเพลงโคตรโรแมนติกอย่างนี้ บ้าไปแล้ว พอรอดมาได้สองสามเพลงฉันก็หนีขึ้นไปชั้นบนเพื่อยืนคุยเล่นกับอะเลียแทน สงสารแมทนะ เขาเป็นคู่เต้นรำที่เฟรนลี่สุดแล้ว ไม่น่ามาเจอฉันเลย ฮือ หลังจากงานพรอมคนอื่นๆจะไปปาร์ตี้ต่ออีกที่แต่ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันรู้สึกขอบคุณเอลลี่มากที่อุตส่าชวนมาและแมทด้วยที่ชวนเต้นแต่พลังงานฉันหมดแล้ว ถึงบ้านฉันแทบวิ่งเข้าห้องนอนทันที หมดแรงยิ่งกว่าหลังแสดงละครเพลงอีก