ส่วนจุดที่สองจะเป็นจุดชมวิวดอย360ต้องขับรถแล้วก็เดินเท้าขึ้นไปอีก ซึ่งระหว่างทางถนนโหดมากแถมรถไม่สามารถสวนกันได้ ห้ามเอารถขึ้นไปเองเด็ดขาด
พอไปถึงตีนดอยจะต้องเดินขึ้นไปอีก1กิโล ซึ่งเราอยากหอบหมูกะทะไปกินแล้วก็กางเต้นท์บนยอดดอย พี่ไม้ก็ได้เตือนแล้วว่านอนตีนดอยดีกว่ามั้ยแต่เราก็รั้นจนพี่เขายอมบอกไปก็ไป เราก็ดีใจวาดฝันไว้สวยงามว่าจะได้นั่งกินหมูกะทะพร้อมกับชมพระอาทิตย์ตกบนยอดดอย เดินแค่หนึ่งกิโลเองแกร ชิลๆ เหมือนดินไปหน้าปากซอย
แต่ความจริงคือเรากับเพื่อนช่วยกันถือของคนล่ะข้างจากจุดจอดรถไปทางขึ้นดอยประมาณยี่สิบก้าว คือนี่ยังไม่ได้เริ่มเดินขึ้นนะแค่เดินไปปากทางขึ้นก็เหนื่อยแล้ว ของก็หนัก จนต้องหยุดพัก จนพี่ไม้ต้องมาแบกให้แทนแล้วให้เรากับเพื่อนถือของเบาๆ
แล้วพี่แกก็เดินนำไปชิลมากประหนึ่งว่ากำลังแบกถุงนุ่นเบาๆอยู่ แต่สำหรับเราคือเหนื่อยมาก แทบจะหยุดพักทุกๆห้านาที ขาก็เหมือนจะก้าวไม่ไปจนพี่เขาต้องหยุดรอเป็นระยะๆ ระหว่างทางยังมีทากอีกจุดนี้เหมือนจะเป็นจุดที่ได้พักนานสุดแล้วเพราะเหนื่อยมากเพื่อนเราก็เหมือนจะเดินไม่ไหวจนนั่งลงไปกองกับพื้นเกือบถอดใจไม่ไปมันแล้วยอดดอยจะกางเต้นท์ตรงนี้แหละ แต่พี่เขาบอกไม่ได้ก็เลยต้องเดินไปต่อ เราแทบจะถามพี่ไม้ว่าใกล้ถึงยังทุกๆห้านาที พี่เขาก็บอกใกล้ถึงแล้วตลอด ถึงรู้ว่าเขาโกหกแต่มันก็ช่วยทำให้มีกำลังใจเดินต่อ จนในที่สุดก็ถึงบนยอดแล้ววว เย้!
แต่กว่าจะถึงก็คือฟ้ามืดไปแล้ว พระอาทิตย์ตกดินก็ไม่ได้ดู พอกางเตนท์เสร็จจะก่อไฟกินหมูกะทะฝนก็ตก น้ำก็ซึมเข้าเต้นท์ โชคดีที่ซื้อขนมติดกระเป๋าไว้นิดหน่อยพอประทังความหิว พอเช้ามาพูดกันเล่นๆว่าเมื่อคืนไม่ได้ยินเสียงใครกรนเลยได้ยินแต่เสียงท้องกรนกัน5555
พอเช้าก็ตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้นกับทะเลหมอก สวยมากจริงๆเห็นแล้วอยากกระโดดลงไปว่าย อากาศก็หนาวกำลังดี ชอบบบ อยากไปอีก
อันนี้กล้องจากมือถือ
หลังจากใช้เวลาอยู่บนดอยพอสมควรแล้วก็ถึงเวลาเตรียมตัวเก็บของกลับ โดยพี่ไม้เป็นคนแบกกลับเหมือนเดิม บอกเลยขาลงชิลกว่าตอนขึ้นมาเยอะมากกกแต่ก็ต้องเดินระวังหน่อยทางลื่นเพราะฝนตกเมื่อคืน
ถึงเวลาสรุปค่าใช้จ่าย
จากจุดรับนักท่องเที่ยวไปทุ่งหญ้า500บาท
ถ้าไปดอย360ด้วย1000บาท
ถ้านอนค้างบนดอย360ด้วย1500บาท
สุดท้ายนี้ก็อยากขอบคุณพี่สุวรรณที่คอยประสานเรื่องให้ตลอด คอยโทรมาถามตลอดว่าเป็นไงบ้าง ถึงไหนแล้ว เตรียมเต้นท์ไว้ให้แล้ว เดี๋ยวหมูกะทะไปส่งให้นะ ฝนตกนอนได้รึเปล่า คือเราค่อนข้างกังวลเพราะฝนตกแล้วผ้าห่มมันเปียกตัวก็เปื้อนดิน ก็กลัวว่าจะทำผ้าห่มเขาเปียกเลอะเทอะแต่พี่สุวรรณบอกว่าไม่เป็นไรผ้าห่มเลอะก็ซักได้แต่กลัวเราจะนอนกันไม่ได้มากกว่า ตลอดทริปคือไม่เคยเจอพี่แกเลยคุยแต่ทางโทรศัพท์ตลอดแต่รับรู้ได้ถึงความเอาใจใส่ที่พี่เขามีให้ทั้งๆที่ไม่ได้เห็นหน้ากันหรือรู้จักกัน อย่าลืมนะใครอยากเช่าเต้นท์ติดต่อพี่สุวรรณได้
คนสุดท้ายที่ขาดไม่ได้พี่ไม้ เดอะแบกและไกด์ของเรา อัวเจ่า เดาๆ(ขอบคุณ มากๆ) คอยดูแลตั้งแต่ไปรับยันไป แถมขากลับยังพาแวะไร่มะเขือเทศของพี่แกอีกสวยมากๆๆ ตอนนี้พี่ไม้กำลังเปิด ลานกางเต้นท์ดอยไอระมิงค์ อยู่ใกล้ๆดอยแม่โถ ถ้าใครสนใจก็ลองติดต่อไปได้นะ 0932361156
สุดท้าย(จริงๆแล้ว) ขอบคุณคนอ่านทุกคนที่อ่านมาทุกตรงนี้
ปล. ตามไปอ่าน ใครไม่แจ่ม แต่ม่อนแจ่ม Chiang Mai in the Rain Day 1ได้น้าาา
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in