28/8/2018

คนเราจะทนเจ็บปวดได้มากแค่ไหนกันนะ? เขาว่ากันว่าถ้าเจ็บมากๆมันจะชา ชาคืออาการของการไม่รู้สึกอะไร ฉันกอดแม่ ร้องไห้สะอึกสะอื้น 

‘หนูไม่อยาก ฮึก ให้แม่ ฮึก เสียใจ’

‘หนูสงสารแม่’ 

ฉันเจ็บปวด เพียงแค่คิดว่าแม่จะเสียใจ แม่ใจสลาย แม่ใช้ชีวิติยู่บนความเจ็บปวดมานาน เจ็บปวดกับการกระทำของคนที่ปากบอกว่ารักแม่มากมาย แต่ไม่เคยทำให้แม่รู้สึกได้ถึงความรักนั้นเลย พลันทำให้นึกขึ้นว่า แล้วสิ่งที่ฉันทำอยู่ทุกวันมันจะทดแทนความเสียใจของแม่ได้ไหมนะ 

ฉันใช้ชีวิตอยู่ในกรอบที่แม่วางไว้ ฉันชีวิตตามบรรทัดฐานของสังคม ตามบัญญัติของศาสนา ความจริงที่ว่าฉันเป็นลูกหลงทำให้ฉันคิดว่าแม่ต้องไม่เสียใจอเพราะฉัน แม่จะต้องรู้สึกว่าฉันเป็นของขวัญ ฉันเป็นผลผลิตจากผลบุญที่แม่สะสมมา ฉันคือของขวัญ ฉันคือของขวัญ … 

ฉันตั้งใจเรียน ไม่ออกไปเที่ยวเล่นกับเพื่อน ไม่มีแฟน ไม่เสพยา ทำทุกอย่างให้อยู่ในสายตาของปม่ตลอดเวลา ใช้ชีวิตทุกวินาทีให้แม่เชื่อใจฉัน ว่าฉันจะโตมาเพื่อเป็นพลเรือนที่ดีของประเทศ บ่าวที่ดีของพระเจ้า ศิษย์ที่ดีของครู ลูกที่ดีของแม่ 

แม่คะ ทุกอย่างที่หนูทำมันชดเชยความเสียใจตลอดสิบปีที่ผ่านมาได้ไหมคะ?

แม่คะ แม่ดีใจไหมคะที่มีหนูเป็นลูก?

ถ้าแม่อ่อนแอกว่านี้สักนิดหนูคงไม่สงสารแม่ขนาดนี้ 

แม่เป็นคนเข้มแข็ง 

แม่เป็นคนอดทน 

แม่เป็นคนใจเย็น

แต่หนูไม่รู้เลยกว่าสิ่งที่แม่เป็นทำให้แม่มีความสุขหรือป่าว?

แม่มีความสุขมั้ย? 

มีความสุขมั้ย?

1/9/2023

ตอนนี้ชั้นอายุ 26 ปี ทำงานดีๆอยู่ในเมืองใหญ่ ในช่วงเวลาที่ผ่านมาใจฉันยังสงสารแม่เหมือนเดิม ฉันรักแม่ แต่ความรักของฉันมันไม่สามารถทดแทนความเสียใจต่อคนอื่นได้ ฉันเข้าใจมันตอนอายุ 25 ปี ในตอนที่ฉันเริ่มมีชีวิตของตัวเอง

“ เธอไม่แคร์แม่ ที่เธอไม่โทรหา ทั้งที่แม่คิดถึง เพราะเธอคิดว่าเธอเพิ่งพาตัวเองได้ หาเงินได้ เธอเลยไม่คิดว่าเธอต้องแคร์แม่แล้ว” พี่สาวฉันพูดอย่างนั้น ตอนที่เราทะเลาะกันครั้งล่าสุด

ใช่! ฉันไม่โทรหาแม่ แต่ถ้าแม่คิดถึงฉัน แค่ส่งข้อความมาบอกว่าแม่คิดถึงฉัน แม่ทำไม่ได้หรอ ฉันก็คิดถึงแม่เหมือนกัน แต่แม่มีเรื่องที่ต้องเรียนรู้ เรียนรู้ที่จะเข้าใจชีวิต เรียนรู้ที่จะเข้าใจถ้าลูกคนหนึ่งไม่ได้ดั่งใจ แม่จะให้ลูกอีกคนหนึ่งแบกรับมันไม่ได้ 

ฉันรักแม่ ฉันเลยต้องให้บทเรียนกับแม่ เหมือนที่แม่ให้บทเรียนหลายๆอย่างในชีวิตฉัน

แม่ดีใจที่มีฉันเป็นลูกฉันรู้แล้ว แม่ปลงกับหลายๆอย่างได้แล้ว และหนูก็ดีใจ

ตอนนี้เป็นฉันที่ต้องเข้มแข็ง

เข้มแข็งที่จะใช้ชีวิตโดยไม่นึกถึงความรู้สึกของแม่ 

อดทนที่จะให้แม่รู้จักเสียใจเพราะฉัน

ใจเย็นให้แม่เรียนรู้ความเสียใจจากฉัน

แล้วฉันมีความสุขไหมนะที่ทำแบบนี้

ฉันมีความสุขไหมนะ