คิดว่าอารมณ์ตัวเองค่อนข้างนิ่ง แล้วไม่ค่อยฟุ่งซ่าน
เห็นได้จากการที่เราหายไปจากการเขียนโน็ตไปพักนึง
ตอนนี้ทำงานแล้ว งานเป็นสิ่งที่ทำให้เราค้องกลับมาเขียนบล็อก อาจเป็นเพราะเราไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร คนที่ควรช่วยได้ กลับช่วยอะไรไม่ได้เลย อยากมีเวลาทำอย่างอื่น
จนทำให้เรารู้สึกไม่อยากทำงาน อยากอยู่เฉยๆ จนไปถึงไม่อยากอยู่แล้ว
คือแค่คิดว่าเราต้องทำงานวีคละหกสิบชั่วโมง จันทร์ถึงศุกร์ เสาร์อาทิตย์ที่หลับตาก็ยังมีหน้า excel ตามมาหลอกหลอนในหัว
นอกจากอยากลาออกก็ไม่อยากอยู่แล้ว ไม่อยากทนกับลูปเดิมๆ ที่ทำให้เกิดคำถามกับตัวเองตลอดมาว่าทำไมคนเราต้องมีชีวิต เรามีชีวิตเพื่ออะไร
เรามีชีวิตเพื่ออะไร ถ้าเกิดไม่ขอมีชีวิตต่อจะได้ไหมคะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in