ในที่สุดก็เริ่มขึ้น...
หลังจากหกเดือนที่แสนวุ่นวาย หลังจากไปพบจิตแพทย์ และโดนวินิจฉัยว่าเป็น Major depressive disorder (MDD) ต้องยอมรับว่า มันเป็นช่วงเวลาที่เรารู้สึกว่าได้พบเจอตัวเองในหลาย ๆ รูปแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน
เหมือนว่าเป็นการทำความรู้จักตัวเองใหม่อีกรอบ เพียงแต่คราวนี้ ในฐานะ 'มนุษย์ MDD' ...
และในขณะที่ได้รู้จักตัวเองใหม่ เราก็เรียนรู้ที่จะอ่อนโยนและน่ารักกับตัวเองมากขึ้น ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ดีและควรทำมานานแล้ว (แต่ไม่เคยทำ)
สำหรับมันไม่ใช่เรื่องร้ายนะ ในขณะเดียวกัน เรากลับรู้สึกยินดีเสียด้วยซ้ำ ที่เรามีโรคนี้มาอยู่เป็นเพื่อน
เพราะ เรารู้ว่าพ่อช่วยได้ ...
และทุกเรื่องที่เกิดขึ้น เราจะผ่านมันไปได้
เอาเป็นว่า จากนี้ไปก็ขอฝากตัวในฐานะนักเขียน MDD ด้วยอีกคนหนึ่ง
มาลองดูว่าชีวิตจะโลดโผนขนาดไหน (?)
ฝากตัวด้วยนะคะ .
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in