สวัสดีค่าทุกคน
โพสแรกนี้
ไม่ได้มาแนะนำตัวอะไร
แต่อยากมาแนะนำหมาให้ทุกคนรู้จัก
หมาที่ว่าก็คือหมาที่บ้านเราเองค่ะ
คอปเตอร์ หรือ mr.copter (อ่านว่า มิสเตอร์คอปเตอร์)
เป็นหมาพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ ผสมอะไรไม่รู้
อายุตอนนี้ 6 ขวบ 4เดือนละ
แก่ระดับนึงเลยล่ะ
ที่บ้านก็จะเรียกคอปกันหลายๆแบบ
เช่นเรา จะเรียกคอปว่า พี่คอป หรืออิคอป
ถ้าเอ็นดูหน่อยก็จะเรียก คอปเตอออร์ /เสียง2
แม่เราก็จะเรียก คอป หรืออ้วน
ซึ่งอ้วนเนี่ยก็เป็นชื่อที่พ่อแม่เราใช้เรียกน้องสาวเรานะ
จนบางทีน้องเราก็งงๆว่าเรียกหมาหรือเรียกคน
แต่ก็นั่นแหละ สรุปเราก็จะเรียกย่อๆในนี้ว่า คอป ละกันนะ
การได้คอปมาเลี้ยงเราคิดว่าเป็นพรหมลิขิตเหมือนกันนะ
คิดดูสิมีโกลเด้นเป็นแสนตัวทั่วประเทศทำไมต้องเป็นคอปล่ะ
เราปฏิเสธไม่ได้เลยว่ารักคอปมาก
รักจนเราแค่คิดว่าวันนึงคอปต้องไปวิ่งเล่นบนโฮ่งๆแลนด์
น้ำตาเราก็เอ่อออกมาละ
บางทีเราก็ไปนั่งคุยกับคอปตอนพามันเข้ากรง
คุยนู่นนี่ จบที่นั่งร้องไห้ลูบขนมัน
คอปมองหน้าด้วยความงง
แล้วหันไปเคี้ยวข้าวกร๊อบๆ .....
คอปเป็นหมาต่างจังหวัด
ระบุให้ชัดๆไปเลยก็คือหมาขอนแก่น
เล่าย้อนกลับไปในช่วงน้ำท่วมปี 54
น้ำท่วมบ้านเราที่กรุงเทพ
เลยหนีน้ำไปอยู่ที่ขอนแก่น
ตอนนั้นก็จำอะไรไม่ได้มากเพราะอยู่แค่ ม.5
แต่ทีจำแม่นคือ
ปลายเดือนพฤศจิกายน 2554
เรากับแม่ก็ออกไปซื้อของกินมาไว้ที่บ้านเช่า
วันนั้นก็นึกยังไงไม่รู้อยากดูลูกหมา
เลยเดินแวะไปดูหน้าบิ๊กซี ที่เค้าใส่หมาในกรงไว้
เห็นลูกโกลเด้น น่ารักมากๆ สีน้ำตาลอ่อน(หรือเขาเรียกสีฟางข้าว)
อ้วนมาก มีใบเพทดีกรี อายุ45วันแต่ตัวโคตรใหญ่
น่าจะ 7 - 8 พันบาท
อยากได้มากๆ มันน่ารักมากๆ too cute เลยแหละ
แต่ใจเราไม่อยากได้ตัวเมีย เลยเท..
แล้วกลับบ้านด้วยความปลงว่า ไม่ซื้อละ แพง...
หลังจากขับรถออกมาจากบิ๊กซีได้สักพัก
แม่เราก็เห็นข้างทางเค้าขายหมา
"ร้านหมา แวะมั้ย"
ไม่ทันขาดคำแม่เราก็เลี้ยวเข้ามาจอดเรียบร้อย
เราก็ไม่ค่อยอยากลงเพราะขี้เกียจ
แต่ไหนๆก็จอดแล้วอะ
ก็เลยลงไป
มีหมาไม่กี่ตัว เหมือนเขาแอบมาเปิดชั่วคราว
ตอนแรกเราเห็นหมาพันธุ์หูยาวอะ ไม่แน่ใจพันธุ์อะไร
ถูกชะตากับตัวนั้น เลยไปเล่นด้วย
กะว่าดูแปปเดียวคงไปแหละ
แต่แล้วเจ้าของร้านก็อุ้มลูกหมาตัวนึงมา
หน้ามันไม่เหมือนพันธุ์โกลเด้นเลย
ดูเป็นหมาmiddle road โง่ๆตัวนึง
"ตัวนี้โกลเด้นครับ เหลือตัวสุดท้ายแล้ว หลายวันแล้วยังไม่มีใครเอาเลย"
เรามอง.....
สภาพอย่างนี้ใครจะอยากได้
มันเป็นหมาตัวเล็กๆสีน้ำตาล
ตาตี่ๆ หน้ายู่ๆ หูสั้นๆ
ไม่มีรังสีความโกลเด้นแผ่ออกมาเลย
แต่ใจเราอะ ลูกหมามันก็น่ารักหมดแหละ
แต่เขาเคลมว่าเป็นโกลเด้นแท้ คงจะแพง
"ตัวสุดท้ายแล้วผมลดให้จาก4500 เหลือ 3000 พอ"
โห.. ราคาน่าสนใจ
เจ้าของร้านเลยจัดการเอาหมาตัวนั้นไปวางไว้ในลานวิ่ง
แต่มันก็ไม่วิ่งหรอก มันนั่งเฉยๆ
พอเราเรียกมันก็พยายามจะลุกขึ้น แต่ขามันก็ดูไม่มีแรงเท่าไหร่
เขาบอก 45 วัน แต่ลักษณะเหมือนจะยังไม่หย่านมแม่ด้วยซ้ำ
"กลับบ้านกับพี่จูนมั้ย ถ้าอยากกลับก็เดินมาหาพี่จูนเร็ว"
หลังจากเล่นสักพัก เหมือนแม่ก็อยากตัดบทแล้วหละ
แม่ก็เลยหันไปพูดกับเจ้าหมาตัวนั้น ที่นั่งอยู่อีกด้านนึง ตรงข้ามเรา
ซึ่งมันก็ไกลพอสมควรที่หมาไม่แข็งแรงตัวนึงจะลุกมา
แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้...
หลังจากเราตบมือเรียกๆอยู่ไม่กี่ที
น้องก็พยายามจะลุก แล้ววิ่งกุลุกกุลุกมาหาเราจนได้
สุดท้าย
รู้ตัวอีกที น้องก็มาอยู่บนตักเราบนรถละ...
ยินดีต้อนรับนะ
.. เจ้าข้าวเหนียว!
*รูปนี้ถ่ายตอนเอาขึ้นมาบนรถครั้งแรก ดูหน้าน้องสิ โง่มะ55555 *
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in