เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Detroit : Become HumanLizxeh
โพสต์นี้มีเนื้อหาที่อาจไม่เหมาะสมกับเยาวชน My Darling Detective
  • RK900 (aka Colins in this story) ❤️ Gavin Reed


    WARNING : PORN, PORN EVERYWHERE


    By. Lizxeh


    -เป็นฟิคต่อจากในทวิตที่เราหวีดไว้ค่ะ ยังไงรบกวนอ่านจากในทวิตก่อนน้าาา เดี๋ยวเราแปะลิ้งไว้หน้าทวิต เพราะใส่ลิ้งที่นี่ไม่เป็น? ใครทำเป็นบอกหน่อยค่าแงงง

    lizxeh <-- ชื่อแอคเราเด้อ❤️






    ⚡️⚡️⚡️





    ความเย็นจากของเหลวทำให้เกวินสะดุ้ง เผลอส่งเสียงออกมาให้ไอ้หุ่นตัวสูงตรงหน้าได้ใจ




    "ป..ปล่อยนะเว้ย นี่มันคือการข่มขืนชัดๆ!"




    คอลินส์มองหน้า แล้วทำแค่ส่งยิ้มให้ตำรวจหนุ่มที่นอนหน้าแดง มือถูกพันธนาการด้วยไทสีดำเส้นยาว ส่วนขาถูกดันขึ้นสูงและสารหล่อลื่นที่ถูกชะโลมไปทั่วก้น



    ตลอดชีวิตนี้แม้จะมีเซ็กกับคนมาทุกเพศ แต่ไม่เคยมีสักครั้งที่เกวินจะเป็นฝ่ายรองรับอารมณ์คนอื่น



    และเพราะรสนิยมส่วนตัวที่ชอบกระทำ รุนแรง และเน้นสะใจ ทำให้น้อยคนนักจะยอมกลับมานอนด้วยเป็นครั้งที่สอง



    นอกจากผู้หญิงคนนั้นที่ยอมรับทุกอย่างในตัวเขา จนเป็นเพียงคนเดียวที่รสนิยมรักรุนแรงของเกวินเข้าไม่เคยถึง เพราะความอ่อนโยนและความรักที่เธอมีให้



    เกวินสะบัดหน้าอีกครั้ง ไล่ความคิดบ้าบอออก ก่อนจะหันมาสนใจกับสถานการณ์เสี่ยงตรงหน้า



    เขากำลังจะโดนหุ่นปล้ำ




    "บอกให้ปล่อยไง..เฮ้ ฟังกันบ้างมั้ยเนี่ย"


    "ฟังครับ แต่ผมเลือกจะไม่ปล่อย"




    คิ้วสวยขมวดมุ่นไปสักพักราวกับใช้ความคิด ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำให้แอนดรอยด์ตัวสูงหยุดทุกการกระทำ และหันมาจ้องหน้าคนใต้ร่าง




    "ขอร้องล่ะ..ปล่อยฉันไปเถอะนะคอลินส์ นะ?"




    หุ่นตัวสูงชะงัก สายตาจับจ้องใบหน้าคนนอนอยู่ แต่ไฟวงกลมกลับกระพริบเป็นสีแดงเมื่อเจอประโยคที่ดูออดอ้อนแบบนั้น ซึ่งไม่น่าออกมาจากปากเกวิน รี๊ด



    เกวินอาศัยจังหวะนี้ถีบเข้าที่ลำตัวของแอนดรอยด์หนุ่ม และมันได้ผล



    คอลินส์ล้มลงพื้น และไฟข้างขมับก็กลับมาทำงานเป็นสีฟ้า บ่งบอกว่าระบบประมวลผลกลับมาใช้ได้อีกครั้ง



    สายตาสีฟ้าซีดจับจ้องไปยังตำรวจหนุ่มที่พยายามแก้มัดไทที่ข้อมือ ซึ่งเป็นเรื่องยากเพราะทุกปมที่เกิดจากแอนดรอยด์ล้วนเป็นปมมัดที่มั่นใจกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นว่ามีความแน่น และยากต่อการที่เป้าหมายจะหลุดรอดออกไปได้



    "มันไม่หลุดหรอกครับนักสืบรี๊ด"


    "แก ไอ้คอลินส์! แก้มัดเลยนะเว้ย ไม่เอาแล้วไม่ล้อเล่นแบบนี้!"


    "ใครว่าผมล้อเล่น"




    แล้วเกวินก็ถูกแอนดรอยด์ผลักลงเตียงอีกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้ ขาขาวก็ถูกพันธนาการด้วยเช่นกัน



    เชือกที่ใช้มัดพัสดุถูกนำมามัดส่วนหน้าแข้งกับต้นขาเข้าด้วยกัน



    เกวินมองด้วยความรู้สึกหลายอย่างปนเปกันไป เพราะสภาพตัวเองตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับหนังอย่างว่าแนวรุนแรงที่ดูไปเมื่อวันก่อน



    แถมสถานการณ์ก็คล้ายกันจนน่าตกใจ ไหนจะเป็นหุ่นที่จับมนุษย์ปล้ำ ไหนจะเชือกที่มัดแขนขาของคนเสียเปรียบแบบเขา



    หรือเจ้าแอนดรอยด์นี่จะแอบดูประวัติบราวเซอร์ของเขาวะ




    "หน้าแดงแบบนี้ ยิ่งสร้างอารมณ์ให้ผมนะครับคุณนักสืบ"


    "อ..อารมณ์อะไรของแก ปล่อยนะโว้ยไอ้หุ่นกระป๋อง!"




    คอลินส์ยิ้ม ยิ้มที่ดูยังไงก็เจ้าเล่ห์ชะมัด




    "มาทำฝันคุณให้เป็นจริงดีกว่า"




    สารหล่อลื่นถูกชะโลมลงอีกครั้งจนเกวินสะดุ้งตกใจเพราะความเหลวเย็น



    แต่ไม่นานจากนั้นก็แทบกรีดร้องออกมา เมื่อช่องทางหวงแหนถูกรุกรานจากนิ้วสังเคราะห์ที่อุณหภูมิตัดกับภายในกาย




    "ฟัค..ฟัค ยู!"


    "หืม? มันเป็นผมฟัคคุณมากกว่าน่ะสิ"




    นิ้วเรียวขยับเข้าออกช้าๆ แต่สายตาคนกระทำยังจับจ้องไปยังเป้าหมายที่นอนกัดปากกลั้นเสียงครางน่าอายไม่ให้หลุดรอดไป



    คอลินส์ยิ่งได้ใจกับภาพที่เห็น นิ้วเรียวขยับเร็วขึ้นจนได้ยินเสียงครางต่ำจากนักสืบปากเก่ง



    ไม่นานจากนั้นเกวินก็แทบกรีดร้องออกมาอีก เมื่อนิ้วที่สองแหวกว่ายเข้ามาสำรวจภายในกาย และดูเหมือนความเร็วจะมีมากกว่าเดิม




    "อึก..ไม่เอา ค...คอลินส์ ไม่เอาแบบนี้"


    "แล้วเอาแบบไหนล่ะครับ?"


    "ไม่เอา..สักแบบ! ปล่อยนะเว้--อ๊า!"




    นิ้วที่สามถูกสอดใส่โดยเกวินไม่ทันตั้งตัวจนเผลอหลุดเสียงน่าอายออกมาให้แอนดรอยด์ตัวโตยิ้มเพราะได้ใจ



    นิ้วทั้งสามขยับเข้าออกจากช้า เป็นเร็ว และดูเหมือนจะเร็วไปจนคนที่นอนอยู่ใต้ร่างพยายามจะหุบขาหนี แต่ก็ทำไม่ได้เพราะเชือกที่มัดไว้



    สิ่งเดียวที่เกวินทำได้คือภาวนาให้มันจบๆไปเสียที



    เพราะนอกจากความเจ็บที่มีแล้ว ความรู้สึกแปลกๆที่กำลังก่อตัวขึ้นก็ทำให้เกวินกลัวว่ามันจะเอาชนะจนไร้เรี่ยวแรงปฏิเสธสัมผัสวาบหวามนี้




    "การหายใจของคุณติดขัดขึ้น..เสียวเหรอครับ"


    "พูดบ้าไรวะ! แล้วก็ปล่อยสักทีไอ้กระป๋องเดินได้!"


    "ปากดีจังครับนักสืบรี๊ด"




    คอลินส์กล่าวแค่นั้นก่อนจะถอนนิ้วมืออกจากช่องทางแน่น และถอดเสื้อผ้าของตนออกจนหมด ปรากฎให้เห็นร่างกำยำสมส่วน กล้ามหน้าท้องเป็นลอนสวย



    และส่วนนั้นที่ตื่นตัวจนชี้หน้าเกวินอยู่ในตอนนี้!




    "ฟ..ฟัค ก็มีดีแค่หุ่นดีล่ะวะ!"




    คนปากไม่ตรงกับใจกล่าวดูถูกให้แอนดรอยด์หนุ่มได้ยิน ตั้งใจให้อีกฝ่ายล้มเลิกความตั้งใจ



    แต่ผิดคาดเมื่อคอลินส์กลับส่งยิ้มกวนประสาท พร้อมขยับเข้ามาใกล้



    มือเรียวสวยจับส่วนแข็งขืนของตนจ่อเข้าปากทางที่กำลังเต้นตุบจากการใช้นิ้วเมื่อครู่



    เกวินมองตามด้วยความรู้สึกหลากหลายปะปน ทั้งกลัว ไม่อยากทำ ทั้งความตื่นเต้นที่อยากลิ้มลอง



    แล้วเกวินก็แทบเบลอคิดอะไรไม่ออกเมื่อความใหญ่โตที่สอดใส่เข้ามาจนเกือบครึ่งทำให้ลืมทุกสิ่ง



    คอลินส์นิ่งสักพักเพื่อทำความคุ้นชิน เขาก้มลงจูบซับน้ำตาให้ตำรวจหนุ่มที่คาดเดาได้ไม่ยากว่ามาจากความใหญ่โตของเขา




    "อือ..ทำไม...ใหญ่จังวะ แม่ง!"


    "ปากเก่งแบบนี้แปลว่าพร้อมแล้วสินะครับ"




    จบคำพูด สะโพกของแอนดรอยด์ก็ขยับเร่งจังหวะ ทั้งที่ตั้งใจจะถนอมคนตรงหน้า แต่ความดื้อรั้นทำให้เปลี่ยนใจ



    เกวินนอนกัดปากกลั้นเสียงคราง แม้จะรู้สึกดีแต่เรื่องอะไรจะปล่อยเสียงน่าอายออกไปให้อีกคนได้ใจ



    แต่ก็ต้องกรีดร้องเมื่อแรงกระแทกอีกครั้งทำให้ความยาวทั้งหมดของคอลินส์เข้าไปลึกจนสร้างความเสียว




    "อ๊า! ลึก..ลึกไป!"




    ไม่มีคำว่าถนอมอีกต่อไป เมื่อเสียงหวานกระชากเส้นความอดทนของคอลินส์จนหมด



    ใบหน้าก้มประกบปาก แลกเปลี่ยนความหวานของกันและกัน ลิ้นร้อนซุกซนเกี่ยวกวัดอย่างไม่มีใครยอมใคร



    ฝ่ามือเย็นยกขึ้นมาลูบไล้ยอดอกที่ชูชันล่อตาจนสุดท้ายเป็นคอลินส์ที่ละออกจากปากหวาน แล้วประกบปากตัวเองลงบนยอดอกสีสวยอีกข้าง




    "ฟัค!"




    เกวินร้องจากความเสียว มือสองข้างจิกหมอนแน่นทั้งที่อยากดันหัวเจ้าหุ่นออกไปแต่เพราะไทที่มัดอยู่จึงไม่สามารถทำได้



    คอลินส์ดูดดึงยอดอกจนชุ่มไปด้วยน้ำลายสังเคราะห์ ลิ้นร้อนถูกแลบออกมา เจ้าตัวเลียปากพร้อมจ้องมองคนเสียเปรียบที่มองมาด้วยสีหน้าชวนให้กระแทกจนหมดแรง




    "อ่อยจริงๆ"




    แล้วลิ้นนั่นก็ทำหน้าที่ของมันต่อ โลมเลียละเลงลิ้นจนยอดอกเปลี่ยนสีราวกับช้ำ ก่อนจะเปลี่ยนไปอีกข้าง แต่คราวนี้คอลินส์ต้องการแสดงความเป็นเจ้าของ




    "จ..เจ็บ!"




    ฟันสวยกัดลงบนอกเนียนจนคนหน้ายั่วสะดุ้งและร้องออกมาด้วยความเจ็บ



    แต่สำหรับคอลินส์มันยังไม่พอ



    เขาลากลิ้นไล้ไปทั่วจนถึงลำคอขาว แม้จะได้ยินคำห้ามแต่คอลินส์ก็ไม่ได้สนใจ



    ฟันคมกัดเข้าที่คอจนเป็นรอย ก่อนจะลิ้มเลียแล้วมอบรอยช้ำที่ลำคออีกข้าง




    "คุณเป็นของผมเกวิน เป็นแค่ของผม"




    รอยยิ้มที่ดูร้ายกาจถูกส่งมาให้ และไม่ทันตั้งตัว สะโพกที่ขยับช้าอยู่เมื่อครู่กลับเร่งแรงขึ้น เร็วขึ้น



    เกวินพยายามดิ้นหนีแต่ไปได้ไม่ไกล เมื่อมือใหญ่จับแน่นเข้าที่เอว ยิ่งส่งให้ส่วนนั้นแนบชิดก้นเกวินมากกว่าเดิม



    และคอลินส์รู้ จากการถูกตอดรัด



    เขาเปลี่ยนจังหวะการสอดใส่เป็นช้าลง และเลือกจะหมุนวนส่ายเอวให้เกวินหอบครางเหมือนคนจะสิ้นใจ



    เพราะมันไปโดนเข้ากับจุดนั้น จุดกระสันที่ไม่เคยคิดว่ามี




    "ฟ..อ๊าาา!!"




    ของเหลวสีขุ่นถูกปลดปล่อยออกมาทันที และเหมือนแอนดรอยด์ตัวสูงยิ่งได้ใจ


    เอวขยับเร็ว ย้ำ และแปรเปลี่ยนเป็นกระแทกกระทั้นจุดนั้นซ้ำๆจนเกวินกรีดร้อง เจ้าตัวดิ้นขอให้ปล่อยมือออกเพราะความเสียวที่ไม่รู้จะปลดปล่อยได้ยังไง หากทำได้แค่จิกเตียงอยู่แบบนี้



    คอลินส์ยอมปล่อย



    และคาดไม่ถึง เมื่ออ้อมแขนอีกคนกอดรัดร่างเขา เล็บสั้นจิกลงบนเนื้ออย่างต้องการที่ระบาย



    และสะโพกเล็กที่ขยับสวน ตอบรับจังหวะของคอลินส์




    "คอ...คอลินส์.."


    "ครับคุณรี๊ด"



    "อือ..เรียก...เรียกชื่อฉัน"




    คอลินส์พยักหน้า และยิ่งขยับกายถาโถมแรงที่มีใส่ร่างอีกคน จนเตียงเหล็กส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าด




    "ซี๊ด..เกวิน..ผม...จะเสร็จ"




    เกวินหน้าแดงกับเสียงซี๊ดปากและสรรพนามที่อีกคนเรียก จนต้องฝังหน้ากับไหล่กว้าง




    "เกวิน..ผม...ผม!!"




    ของเหลวอุ่นฉีดพุ่งเข้าไปภายในกาย เรียกความเสียวให้ถึงขีดสุดจนตัวเองแทบปลดปล่อยไปพร้อมแอนดรอยด์สุดหล่อ




    "ฉ..ฉันด้วย อ๊าา--"




    แต่เสียงครางทั้งหมดก็ถูกห้ามไว้ได้ เมื่อเกวินงับที่ไหล่คอลินส์เพราะไม่อยากครางออกมาให้ได้อาย




    "แก..เป็นแอนดรอยด์...อะไรกันแน่!"


    "แอนดรอยด์สืบสวนครับ"


    "แม่ง...ฟัคเก่งชะมัด"


    "ขอบคุณครับเกวิน"




    เกวินหันหลบรอยยิ้มกว้างจากหน้าหล่อๆนั่น เพราะแค่นี้ก็ใจเต้นแรงจนแทบจะระเบิดออกมาแล้ว




    "ส..เสร็จแล้วก็ออกไปสิวะ"


    "อืม..ในตัวคุณอุ่นขนาดนี้ ผมขออีกทีได้มั้ยครับ?"


    "พอเลยไอ้บ้า! ออกไปแล้วหาอะไรมาทำความสะอาดด้วย!"




    คอลินส์ยิ้ม ค่อยๆขยับกายออกและแก้มัดที่ขาให้ มันเป็นรอยจนเขาไล่จูบเพราะความรู้สึกผิด แต่เกวินที่ออกปากไล่ทำให้ต้องยอมลุกออกแล้วหาผ้าชุบน้ำมาทำความสะอาดคนปากไม่ตรงกับใจ



    จนในที่สุดก็ไม่เหลือคราบอะไรให้รำคาญตัว



    คอลินส์ล้มตัวลงนอนข้างๆเกวิน สายตาแสกนรอยกัดที่ลำคอของอีกฝ่าย จนเกิดรู้สึกผิด




    "ขอโทษครับ ที่ผมกัดคุณแรงแบบนี้"




    แต่แทนที่จะได้คำด่า ตำรวจหนุ่มทำแค่ปัดๆมือเป็นเชิงว่าอย่าใส่ใจ ก่อนจะหันหน้าซุกหมอนเพราะความล้าและง่วงที่ก่อตัวจนเปลือกตาจะปิด




    "นอนได้แล้วไอ้หุ่นกระป๋อง"


    "ครับเกวิน"




    ไม่รู้ว่าเพราะล้ามากไปจนหูแว่วได้ยินผิด หรือเพราะฝัน แต่เกวินคิดว่าไอ้หุ่นกระป๋องมันพูดอะไรมากกว่านั้น เพียงแค่ฟังไม่ชัดเพราะมันเบา




    "ฝันดีครับ..ที่รัก"





    ?


    End. มั้ง?


    Talk : เราชอบชื่อคอลินส์มากค่ะ รู้สึกว่าเข้ากับ900ดีมากกกกฟฟฟฟ แต่เรื่องหน้าคิดว่าอยากหาซื่ออื่นที่ไม่ค่อยมีใครใช้5555 ถูกใจ/ไม่ชอบใจ ยังไงเม้นบอกสักนิดนะคะ เพราะนี่คือเรทเรื่องแรกในด้อมนี้ของเราฟฟฟฟฟ

    /ทำไมเรทเรื่องแรกถึงเป็นเรือผีแทนที่จะเป็นhankconล่ะฟหฟทฟฟ ไปละค่ะ ฝันดี?⭐️

    ปล.ชื่อเรื่องไม่เกี่ยวอะไรกับเนื้อหาเลย?
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
imbammmmm (@imbammmmm)
ฮืออออ ชอบค่ะชอบมากกกกก
เกวินมันดื้อออออ คอลินดัดนิสัยมันเยอะเลย