พัคแซรอย
พัคแซรอย
ประโยคสั้นๆสองประโยคฝังลึกลงไปสุดขั้วจิตสำนึกของประธานชาง เขาเคยสู้ชีวิตสุดตัวสร้างชางกาขึ้นมาเพื่อให้คนในครอบครัวได้กินอะไรดีๆ ไม่ต้องอดอยากอีกต่อไป แต่ในวันนี้ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิม เขากลายมาเป็นเพียงแค่ตาเฒ่าน่ารังเกียจที่ยอมใช้วิธีสกปรกทุกอย่าง ยอมเอาชีวิตคนมาเล่นเพียงแค่ต้องการให้คนๆ เดียวคุกเข่าให้ จากคนที่ทำธุรกิจเพื่อปากท้องของคนในครอบครัว กลายเป็นคนที่ยอมทอดทิ้งลูกชายตัวเองถึงสองครั้งเพื่อรักษาศักดิ์ศรีจอมปลอม
ทั้งตัวตน และเป้าหมาย
เขาสูญเสียไปแล้วหมดสิ้น
ในท้ายที่สุดชางกาก็มาถึงคราวล่มสลายและจำเป็นจะต้องขายบริษัท ประธานชางลงทุนไปหาแซรอยถึงที่พร้อมคุกเข่าก้มหัวอ้อนวอนอย่างหมดสภาพ ยอมรับตรงๆว่าตอนเราดูฉากนี้ก็แอบสงสารประธานชางเหมือนกันนะ ตอนนั้นเขาไ่ม่เหลืออะไรแล้วจริงๆ
แต่น่าเสียดาย
เถ้าแก่ไม่ใช่คนหัวอ่อนอย่างนั้น
การกระทำที่สุดแสนจะไร้ศักดิ์ศรีของประธานชางกลายเป็นฝุ่นผงในสายตาของแซรอยที่ไม่คิดจะสนใจอีกต่อไป สุดท้ายชางแดฮีก็กลายเป็นคนที่ไม่มีค่าในสายตาใคร เกมนี้เขาแพ้เต็ม ๆ
ผิดกับแซรอย ตั้งแต่วันที่พ่อโดนรถชนเสียชีวิตมาจนถึงวันนี้ก็เป็นสิบปีแล้ว และเขาก็ยังเป็นคนเดิม
เขายังเป็นลูกชายของหัวหน้าพัคแห่งชางกา
จบแค่ม.3 เคยติดคุก
และหาเรื่องทำอะไรเกินตัวเพื่อแก้แค้นให้พ่อ
เพียงแต่วันนี้เขาทำสำเร็จแล้ว
ทางที่เดินมามันเหมือนกับถนนลูกรังสายยาวสุดลูกหูลูกตามองไม่เห็นปลายทาง มันทั้งไกลและลำบาก แต่แซรอยก็ตัดสินใจเดินตามทางนี้มาเสมอ เขาไม่เคยท้อเลยสักวินาทีถึงใครจะบอกว่าให้พอก็ไม่หยุด เพราะเขาเชื่อว่าสักวันจะต้องไปถึงจุดหมาย
สักวัน เหล้าที่เคยขมมันจะกลับมาหวานอีกครั้ง
สักวัน เขาจะได้นอนหลับฝันดี
เพราะเขาคือพัคแซรอย ชายที่จะใช้ชีวิตตามที่ตัวเองเชื่อ
เขาเป็นแบบนั้นมาตลอดและจะเป็นแบบนั้นต่อไป
ในตอนจบเรายินดีกับเขามากจริงๆที่ทำสำเร็จจนได้
โลกนี้มันโหดร้าย จะทำแบบแซรอยมันไม่ง่ายหรอก แต่ในวันที่มันแย่ ไม่รู้จะเชื่อในอะไรแล้วอย่างน้อยก็ขอให้เชื่อใจตัวเองไว้นะคุณ สู้ไปด้วยกัน ชีวิตยังมีเรื่องน่าสนุกอีกเยอะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in