飲みかけのカフェラテ

手に持って　どれくらい経った？

だって君が結婚をするって聞いて

何を言えばいい？

ลาเต้ที่เหลือหลังดื่มไปแล้ว

ผ่านไปเท่าไหร่แล้วนะที่ถือแก้วคาไว้

ก็พอได้ยินว่าเธอจะแต่งงาน

แล้วผมควรจะพูดอะไรออกไปดีล่ะ?

何ヶ月ぶりだろう

どこかで会えない？なんて言うから

そう　気軽に懐かしい公園で

待ち合わせてしまった

ไม่ได้เจอกันมากี่เดือนแล้วนะ

ไม่มาเจอกันสักที่หน่อยเหรอ? ผมพูดอะไรแบบนั้นไป

เพราะงั้นจึงนัดเจอกันง่ายๆ

ที่สวนสาธารณะที่ชวนคิดถึง

さよならのその後も

忘れてたわけじゃない

話したいことがあったけど

突然すぎないか？

ไม่ใช่ว่าลืมกันไปแล้ว

หลังจากที่เอ่ยล่ำลากันไป

ผมเองก็มีเรื่องที่อยากพูดคุยด้วย

แต่จะกระทันหันไปหน่อยไหมนะ?

抱きしめるしかなかった

言葉では伝えられない

おめでとう　幸せになれって

思いを込めて…

ได้แต่กอดแน่นๆไว้เท่านั้น

ถ่ายทอดด้วยคำพูดออกมาไม่ได้เลย

ยินดีด้วยนะ ขอให้มีความสุข

อัดแน่นอยู่ในความรู้สึกนี้...

戸惑ってる僕の顔を

見られたくなかったし

こんな風に抱きしめることなんかできないよ

最後のTight Hug　Ah

ไม่อยากให้เห็น

ใบหน้าลังเลใจของผม

จะกอดแบบนี้ยังทำไม่ได้เลยล่ะ

โอบกอดแน่นๆ ครั้งสุดท้าย

木枯らしに吹かれて

心の奥も悴んだ

少し距離を置こうって言ったのは

僕の方だったのに…

สายลมต้นหนาวที่พัดผ่าน

จนภายในใจก็หดหู่แน่นิ่งด้วยความหนาวเหน็บ

ถึงแม้คนที่พูดว่ารักษาระยะห่างกันสักหน่อยเถอะนั้น

เป็นตัวผมเองแท้ๆ...

何度か恋をしたけど

それ以上進まない

誰かと君を知らぬうちに

どこか比べてた

ตกหลุมรักมาหลายครั้ง

แต่ก็พัฒนาไปกว่านี้ไม่ได้

ตอนที่ยังไม่รู้จักเธอ

ผมเคยเปรียบเทียบกับใครสักคนสักที่หนึ่ง

引き止めちゃいけないんだ

僕だってわかっているよ

君の未来を変えてしまうことは

できないってこと

อย่าเหนี่ยวรั้งไว้เลย

ผมรู้แบบนั้นอยู่แล้วล่ะ

เรื่องที่จะเปลี่ยนแปลงอนาคตของเธอไปน่ะ

เป็นเรื่องที่ทำไม่ได้

“責任”とかじゃなくて

そんな勇気ないだけだろう

このままずっとこうしていたかったけど

微笑んで両手を離した

ไม่ใช่ว่าเป็น “ความรับผิดชอบ”

เพียงแต่ไม่ได้มีความกล้าแบบนั้นต่างหากล่ะ

แม้ว่าผมอยากทำแบบนี้ตลอดไป

แต่ผมก็ปล่อยมือคู่นี้ไปด้วยรอยยิ้ม

冷たくなったカフェラテ

もう飲みたくなかったけど

残したまま　捨てちゃうのは

なんでかな (今日だけは)

思い出がもったいない気がした

ลาเต้ที่เย็นชืดขึ้น

ผมไม่อยากจะดื่มอีกต่อไปแล้ว

แต่จะทิ้งไปทั้งที่เหลือแบบนี้

ทำไมกันนะ (แค่วันนี้เท่านั้น)

ก็รู้สึกเสียดายความทรงจำต่างๆที่ผ่านมา

抱きしめるしかなかった

言葉では伝えられない

おめでとう　幸せになれって

思いを込めて…

ได้แต่กอดแน่นๆไว้เท่านั้น

ถ่ายทอดด้วยคำพูดออกมาไม่ได้เลย

ยินดีด้วยนะ ขอให้มีความสุข

อัดแน่นในความรู้สึกนี้...

戸惑ってる僕の顔を

見られたくなかったし

こんな風に抱きしめることなんかできないよ

最後のTight Hug　Ah

ไม่อยากให้เห็น

ใบหน้าลังเลใจของผม

จะกอดแบบนี้ยังทำไม่ได้เลยล่ะ

โอบกอดแน่นๆ ครั้งสุดท้าย

———————————————

เพลงส่งท้ายของ อิคุตะ เอริกะ แห่งวงไอดอล Nogizaka46 เพลงนี้อยู่ใน Best Album ที่ชื่อว่า "Time Flies" ซึ่งเป็นอัลบั้มในโอกาสครบรอบ 10 ปีของการก่อตั้งวง วางขายวันที่ 15 ธันวาคม 2021 ปีนี้ค่ะ

หลังจากที่เจ้าตัวประกาศจบการศึกษาก็ลุ้นกันมากว่าจะมีเพลงส่งท้ายให้ไหม ขอได้ไหมให้ด้งได้ยืนตำแหน่งเซนเตอร์อีกครั้ง แล้วชาวเนินม่วงก็ได้เพลงนี้มา เป็นเพลงที่เพราะมาก Performance ตามไลฟ์ต่างๆ ก็สวยงาม ได้คุณเซชิโระ (Akidomi Seishiro) ผู้ที่เคยออกแบบท่าเต้นให้กับโนกิซากะมาหลายเพลง ที่เด่นๆ ก็คือ Influencer, Synchronicity และ Sing Out! พอได้ฟังเพลงได้เห็นท่าเต้นแล้วปลื้มปริ่มมาก T T)

ตอนนั่งอ่านเนื้อเพลงครั้งแรกแล้วแบบ แง เจ็บปวดรวดร้าว 5555

ตัวผมที่รู้ตัวเมื่อสายไปว่ารักเธอคนนั้น มารู้ตัวตอนเข้าจะแต่งงานแล้วด้วย ตอนนี้แม้กระทั่งอยากจะกอดอยากจะอวยพรให้เขายังยากเพราะกังวลว่าจะทำเขาลำบากใจไปด้วย แต่ว่าก็ได้กอดนะ เป็นอ้อมกอดสุดท้าย ;v;)...

ส่วนตัวตอนแปลพอได้ค้นตรงท่อนนี้

木枯らしに吹かれて

心の奥も悴んだ

รู้สึกชอบนะ เห็นภาพของความเจ็บปวดชัดดี

木枯らし เป็นลมหนาวช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงถึงต้นฤดูหนาว เรียกได้ว่าเป็นช่วงเปลี่ยนผ่านฤดู

ส่วน 悴んだ (v.悴む) นี่มีความหมายทั้ง แห้งเหี่ยวไร้ชีวิต หรือ อาการมือเท้าแข็งจากความเย็นจนขยับไม่ได้

พอมองไปถึงแนวคิดของคนญี่ปุ่นที่มองว่าช่วงฤดูใบไม้ร่วงกับช่วงฤดูหนาวมักจะเกี่ยวข้องกับการจากลา ท่อนตรงนี้เลยตีความว่า เป็นภาพของคนที่ต้องลาจากคนรักแล้วรู้สึกหดหู่ หัวใจนิ่งงัน เหมือนกับถูกลมหนาวที่พัดมาเพื่อบอกว่ากำลังจะจากลาฤดูใบไม้ร่วงมาแช่แข็งจิตใจเอาไว้ เห้อ เศร้าอะไรขนาดนี้นะ

ท่อนที่พูดถึง 責任 นี่ก็ตีความว่ารักมากจนอยากเห็นเขามีความสุขก็ได้ไหมนะ ถึงปากจะบอกว่าไม่ใช่ว่ามีความรับผิดชอบ(ที่น่าจะหมายถึงต่อศีลธรรม แบบเธอรักคนอื่นแล้ว เราไม่ไปแย่งมาหรอก)แค่ไม่มีความกล้า แต่ก็เลือกที่จะปล่อยมือและมองด้วยรอยยิ้ม ถ้าไม่อยากเห็นเขามีความสุขจริงๆ คงไม่ปล่อยมือไปไหมนะ 55555

ก็คือชอบเพลงมาก ดีใจที่ด้งได้เพลงดีๆ ยินดีด้วยที่จบการศึกษานะ เส้นทางในวงการบันเทิงของด้งไปได้สวยแน่นอน!