ในความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียกนี้ มีเรื่องที่น่าแปลกอยู่หนึ่งอย่างก็คือ มีคนจำนวนไม่น้อยเลยนะที่ยอมตกอยู่ในความสัมพันธ์แบบนี้ ยอมเป็นใครก็ได้ที่จะมีโอกาสได้อยู่ในความสัมพันธ์ต่อไป  ถามหาความสุขมันก็มีนะแต่คงเป็นความสุขที่ไม่สุด สุขปนความเจ็บปวด แต่ในความเจ็บปวดที่ได้รับมานั้นความจริงแล้วเขาไม่ได้เป็นคนให้เรามาหรอก แต่เป็นตัวเราเองเนี่ยแหละที่เป็นคนแบกมันไว้ตั้งแต่เริ่มต้นความสัมพันธ์ มันคงมีหลายเหตุผลที่ทำให้เรายอมตกอยู่ในความสัมพันธ์แบบนี้ หลักๆคงเป็นเรื่องของความรู้สึกที่ไม่ว่าเราหรือใครก็ไม่มีวันห้ามมันได้ ความรู้สึกในใจคงเป็นเรื่องเดียวที่เล่นตลกกับเราบ่อยที่สุด รู้ว่าทางที่เดินไปไม่มีวันเห็นเส้นชัยแต่ก็ยังเดินต่อไป นั้นแหละคือเรื่องตลกของใจ 

           แต่ในความเป็นจริงไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์แบบไหนจะมีชื่อเรียกหรือไม่ มันคงไม่มีความสัมพันธ์ไหนที่ปราศจากความสุข ก็คงเป็นเพราะความสุขเล็กๆตรงนั้นแหละที่ทำให้คนหลายคนยอมอยู่ในความสัมพันธ์นี้ต่อไป เพราะเขายังมีความหวังว่าวันนึงเวลาจะให้โอกาสเขาได้สัมผัสกับความสุขที่เขาเฝ้ารอมาตลอด  แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีโอกาสได้สัมผัสมัน 

         " ส่วนใหญ่บทสรุปของความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียกก็มักจะลงเอยที่ เป็นพี่เป็นเพื่อนเป็นน้องช่วงนั้นก็จะได้ญาติสนิทมิตรสหายเยอะหน่อย เพราะหลักๆแล้วเวลาที่เขาจะเลือกใครสักคนเขาจะใช้ความรู้สึกล้วนๆในการเลือกก็คงไม่ต่างกับเราที่ยอมอยู่ตรงนี้ก็เพราะความรู้สึกที่มีต่อเขาเช่นกัน  ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นคงมีความรู้สึกเป็นตัวนำพาและมีใจเป็นตัวดำเนินเรื่องราวต่างๆให้เกิดขึ้นเพราะฉะนั้น ควบคุมใจให้ดีอย่าให้ซนมากไป เดียวน้ำตาจะเช็ดหัวเข่า  "

                                                                                                                                    30.8.17 / 21:35

#บันทึก  #ความรัก  #diary  #me  #life