ถ้าฉันเป็นพ่อแม่ของฉัน ฉันจะเสียสละความสุขส่วนตัวเพื่อลูกๆ ทั้งสามคนได้เท่าพ่อกับแม่ไหมนะ? นี่เป็นคำถามที่มักจะผุดขึ้นมาทุกครั้งเวลาที่ฉันเห็นพ่อกับแม่ทำอะไรบางอย่างหรือเสียสละสิ่งของบางอย่างทั้งที่มันควรจะเป็นของพ่อแม่ให้ฉันกับน้องเสมอ ตั้งแต่เด็กจนโต เวลาที่พ่อกับแม่เสียสละของอร่อยให้กิน เสียสละเวลาทำงานพาเราไปเที่ยว เสียสละเงินเก็บออมซื้อเสื้อผ้าหรือของเล่นชิ้นใหม่ให้ ในตอนนั้นเราก็คิดแต่เพียงว่า โชคดีจังที่ได้ใส่เสื้อผ้าสวยๆ มีความสุขที่ได้ไปเที่ยวและได้กินของอร่อยจนอิ่มหมีพีมัน โดยหารู้ไม่ว่า ทุกครั้งที่พ่อกับแม่เสียสละบางสิ่งบางอย่างให้เรานั้น มักต้องแลกด้วยความสุขส่วนตัวของท่านเสมอ ท่านยอมกินแต่เส้นก๋วยเตี๋ยวกับผักเพื่อให้ลูกได้กินเนื้อและลูกชิ้นเยอะๆ ท่านยอมหยุดงาน สูยเสียรายได้เพื่อพาลูกๆ ไปเที่ยวเปิดหูเปิดตา ท่านยอมใส่เสื้อผ้าชุดเดิมซ้ำๆ กันจนเปื่อยขาดกันไปข้าง ไม่ยอมซื้อใหม่เพียงเพื่อจะนำเงินส่วนนี้ไปซื้อให้ลูกใส่แทน

           แม้ในตอนที่ฉันเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย ฉันก็เห็นความเสียสละของพ่อแม่ที่เพิ่มมากขึ้น จนฉันต้องตั้งคำถามกับตนเองว่า "ถ้าฉันไปยืนอยู่ตรงจุดนั้น จุดที่ฉันเป็นแม่คน ฉันจะเสียสละเพื่อลูกๆ ได้เท่ากับพ่อแม่ไหมหนอ?" ทุกครั้งที่ฉันโทรไปถามว่า แม่กินข้าวกับอะไร แม่ก็จะตอบว่า กินกับแจ่วบอง (ตำเอง) บ้าง แหนมหมูแบบอีสาน (ทำเอง) บ้าง ไข่ต้มบ้าง บางทีก็กินอาหารเหลือจากเมื่อวานโดยไม่ได้จ่ายเงินซื้อกับข้าวใหม่ๆ มากิน แล้วแม่ก็จะพูดด้วยน้ำเสียงที่ภาคภูมิใจว่า "อยู่บ้านสามวันแม่จ่ายเงินค่ากับข้าวแค่ร้อยเดียวเอง" ในขณะที่ฉันใช้เงินวันละร้อยสองร้อย

          ส่วนการเสียสละของพ่อนั้นจะมาในรูปแบบความเป็นห่วงเป็นใยและการไปรับส่ง ไม่ว่าจะใกล้ไกลแค่ไหนขอเพียงลูกๆ เอ่ยปาก พ่อก็พร้อมจะยอมหยุดงานหรือเข้างานสายเพื่อไปส่งลูกให้ถึงที่หมายได้ทันเวลา ตอนที่ฉันเรียนอยู่ชั้น ม. ๖ ฉันสอบตรงเข้ามหาวิทยาลัยหลายแห่ง พ่อก็ขับรถไปส่งทุกสนามสอบและรอรับกลับในตอนเย็น ไม่ว่าจะเป็นสนามสอบเมืองทองธานี (บ้านอยู่ศรีนครินทร์ สมุทรปราการ) สนามสอบม.ธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต สอบสัมภาษณ์ที่ม.ศิลปากร นครปฐม ซึ่งการเสียสละของพ่อมันทำให้ฉันอุ่นใจและรู้ว่าพ่อเป็นห่วงฉันมากขนาดไหน

          การเสียสละของพ่อกับแม่ยังมีอีกมากมายหลายเรื่องจนฉันไม่สามารถพรรณนาได้ทั้งหมดในคราวเดียว ก็เหมือนกับความรักความห่วงใยของพ่อกับแม่ที่มีให้เรานั่นแหละ แม้แต่น้ำในมหาสมุทรหรือท้องนภาอันแสนกว้างใหญ่ก็ไม่อาจเทียบเทียมได้ และถ้าฉันเป็นพ่อแม่ของฉัน ฉันจะเสียสละให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เพื่อให้ลูกๆ ได้รู้ว่าพ่อกับแม่รักเขามากแค่ไหนและสามารถให้ทุกอย่างกับลูกได้ แม้แต่ชีวิต!!!