ทริปของเราเริ่มขึ้นในช่วงสายขอวันเสาร์  เราเดินทางปังตลาดบางขุนศรีเหมือนอย่างเคยเพื่อขึ้นรถไปยังวัดสุทัศน์ รอแล้วรอเล่ารถเมล์ที่ต้องการก็ไม่มาสักทีสุดท้ายรอไม่ให้เลยตัดสินใจขึ้น56ไปลงตรงที่ถนนพระสุเมรุ เราเดินเรื่อยๆก็ผ่านร้านธงวันชาติเดินไปอีกนิดก็พบกับอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ในที่สุด  เราเดินข้ามถนนไปยังร้านหนังสือริมขอฟ้าก่อนเดินไปยังซอยๆหนึ่งข้างร้านบ้านดินสอ ผ่านร้าอาหารหลายร้าน ผ่านโบสถ์พราหมณ์  ไม่นานก็ถึงเสาชิงช้า เราแวะถ่ายรูปสักครู่ ก่อนข้ามถนนไปยังวัดสุทัศน์ เมื่อเข้าไปในวัดก็ต้องสะดุดตากับศิลปะแบบจีนที่อยู่ด้านหน้า ทั้งเจดีย์และตุ๊กตาจีน เราอยู่ในวัดไม่นานก็ออกมาหาร้านอาหารเที่ยงก่อนที่จะปิดท้ายทริปที่บางลำพู

จากจุดนี้ทำให้รู้ว่า เราสารถเดินไปสถานที่ต่างๆ เช่นวัดภูเขาทอง   ถนนมหรรณพ ย่านสามแพร่งสวนรมณีย์ ฯพิพิธภัณฑ์ ร7   หอศิลป์เจ้าฟ้าฯ ได้  และนอกจากนี้ทำให้รู้ว่า ในกรุงเทพยังมีตึกเก่าๆที่สวยๆ อีกมากมาย ส่วนมากจะเป็นตึกสีเหลือง หน้าต่างสีเขียว ซึ่งเห็นได้จากย่านท่าเตียน  ท่าช้าง บางลำพู วรจักร ฯลฯ 

หนึ่งปีผ่านไป      เรากลับมาที่นี่อีกครั้ง  เพื่อคืนความสุขให้ตัวเอง    เรา  (ฉันกับแม่ เดินไปยังถนนราชดำเนิน   เข้าไปยังซอยถนนดินสอ    ผ่านศาลาว่าการกทม  ไปยัง ถนนมหรรพ  ก่อนที่จะหยุดที่หน้าประตูแพร่งสรรพศาสตร์   ไปตั้งสติตรงนั้น   (ไปไหนดีวะ )  เพราะว่าไม่รู้จริงๆว่าจะไปรอพ่อที่ไหน   จะเข้าไปเที่ยวย่านสามแพร่งก็กลัวว่าจะหาทางออกไม่เจอ    เราจึงเดินกลับไปที่เทวสถาน (โบสถ์พราหมณ์)  ไปรอพ่อที่นั่น   เพราะ He ไปทำธุระแถวๆวิภาวดีและเราก็เริ่มเมื่อยแล้ว  หลังจากที่รอมานานหลายช่วงโมง   He ก็มา       ก่อนที่จะชวนพวกเราไปลั๊ลลาที่หน้าเสาชิงช้า  คราวนี้ He   ขอเป็นนายแบบจำเป็น  ยืนถ่ายรูปอยู่นาน   ก่อนเข้าไปวัดสุทัศน์    หลังจากที่    He   ไหว้พระเรียบร้อยแล้วก็ชวนฉันกับแม่เดินข้าไปด้านหลัง     ด้วยความเบื่อ(ความชิวของพ่อ)      ฉันกับแม่จึงดินออกมาทางประตูๆหนึ่ง    เมื่อออกไปแล้ว ก็ได้พบกับ Unseen  วัดสุทัศน์  นั่นก็คือ รูปปั้นต่างๆ  และสถาปัตยกรรมแบบจีน    เราแวะถ่ายรูปสักครู่ก่อนออกไปรอพ่อที่เสาชิงช้า   เพราะเหนื่อยมากและฉันก็ไม่สบายตัวด้วย   เมื่อคิดดีๆแล้วทำให้ฉันคิดว่า ทำไมฉันกับแม่ถึงไม่กลับบ้านก่อน  พักก็ไม่ได้พัก   แถมมานั่งทรมานตัวเองอีก  น่าจะไปแค่ โลหะปราสาท  อนุสรณ์สถานแล้ววกลับบ้าน     เราน่าจะวางแผนให้ดีกว่านี้  แต่คิดไปคิดมา มันก็คุ้มเพราะมันทำให้ฉันได้เห็นอะไรที่ไม่เคยเห็น มาก่อน    

ขณะเดินออกไปเราก็ได้พบกับเทวาลัยพระวิษณุ       ทำให้ฉันคิดว่าแถวนี้ต้องมีอะไรซ่อนอยู่อีกแน่ๆแต่ว่ามันคือที่ไหน    (สงกรานต์ ปีหน้าต้องมาหาคำตอบ)   ไม่นาน He     ก็ตามเมา   ด้วยความชิวของพ่อ  ที่แวะร้านโน้น ออกร้านนี้ เป็นเหตุให้ เราอยู่แถวนั้นนานมาก   และพลาดที่จะเข้าชม อนุสรณ์ สถาน14  ตุลา   และโลหะปราสาท    ทั้งที่ตั้งใจไว้แล้ว        แม่จึงบอกฉันว่า ไม่เป็นไรลูก   แม่กลับกรุงเทพบ่อย     

ฉันจึงคิดว่าเออ ว่ะ    ยังไงรอบหน้าก็ได้เที่ยว  อยู่ดี

เรารอรถอยู่นาน พ่อจึงรีบโบกเท็กซึ่     เพื่อกลับบ้าน        และคืนนั้น เอง  เราก็ยังคงหาที่เที่ยว ต่อไป และรับรองว่า    ที่เที่ยวนี้  ใครที่เป็นแฟนละครเรือนไหมฯ ต้องชอบแน่ๆ 

     ปล

  แนะนำให้ขึ้น 56แล้วมาลงที่ไปลงตรงที่ถนนพระสุเมรุ เราเดินเรื่อยๆก็ผ่านร้านธงวันชาติเดินไปอีกนิดก็พบกับอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย   หรือจะนั่ง79  509  มาลงที่ถนนราชดำเนินแล้วข้ามถนนไปยังถนนบ้านดินสอ แล้วเดินเข้าไปในซอยข้างร้าน

ถ้าอยากมาลงวัดสุทัศน์เลย ก็ต้องนั่งรถเมล์สาย  10 ,12 ,15 ,19 ,35 ,42 ,48 ,73 ,96