มาชิมลางนิยายนักเขียนรุ่นใหญ่อีกบ้าง ครั้งนี้ถึงคิว "โบตั๋น" เพราะอยากลองงานเขียนแนวเรียลๆ สะท้อนสังคมดูบ้าง โดยเลือกเล่มนี้มาอ่านก่อนเพราะชอบชื่อเรื่องมาก "จากผงธุลีดิน" ชื่อไพเราะดี แต่แอบไม่ชมปกสักเท่าไหร่555 เรื่องราวน่าจะเกิดขึ้นช่วง พ.ศ.2530 ถ้าให้เดาจากปีที่พิมพ์ที่เป็นปัจจุบันในสมัยนั้น แต่พอมาอ่านสมัยนี้ก็จะกลายเป็นพีเรียดไป

เข้าเรื่อง...เรื่องนี้เป็นเรื่องราวชีวิตของเด็กสาว 3 คนที่เติบโตมาในย่านเดียวกัน เรียนที่เดียวกันชั้นเดียวกัน แต่มาจากต่างครอบครัว ต่างฐานะกันไป

  
"ออม" เป็นลูกสาวคนขับรถและแม่มีอาชีพรับจ้างเชือดไก่ ซึ่งเธอนั้นก็ต้องช่วยแม่เชือดไก่เป็นอาชีพด้วย  "เพชรชมพู" เด็กสาวลูกของอาจารย์วิทยาลัยที่มีฐานะดี มีนิสัยเรียบร้อย แต่หารู้ไม่ว่าแม่ของตน ไม่ใช่แม่แท้ ๆ  และ "อุไรกร" เด็กสาวที่ถูกพ่อแม่ส่งตัวให้มาอยู่กับน้าสาวในกรุงเทพเพื่อให้ได้เล่าเรียนในที่ที่ดี ซึ่งทำให้เธอน้อยใจพ่อแม่เป็นอย่างมาก จนมีโรคไมเกรนตามมา

เรื่องราวของเด็กสาวทั้ง 3 นั้นถูกเล่ามาตั้งแต่ทั้ง 3 อยู่ชั้นประถมไปจนถึงวัยจะเข้ามหาลัยกันเลย กินเวลาหลายปีมาก ซึ่งก็ทำให้ผู้อ่านได้เห็นการเปลี่ยนแปลงชีวิตของแต่ละคนได้ดี

การดำเนินเรื่องเป็นไปอย่างเรื่อยๆ เหมือนได้อ่านชีวิตคนในแต่ละวัน ซึ่งมันเรียลดี แต่ไม่น่าเบื่อ เด็กแต่ละคนก็มีชีวิตที่น่าลุ้นและน่าติดตามต่างกันไป รวมไปถึงตัวละครอื่นๆในเรื่องด้วย

สรุปแล้วชื่อเรื่อง "จากผงธุลีดิน" ถ้าให้ตีความจากความเข้าใจของเรา ก็เหมือนกับการเปรียบเด็กเป็นเหมือน "ดิน" ที่ถูกผู้ใหญ่ ครอบครัว และสภาพแวดล้อมสรรค์สร้างให้เป็นรูปเป็นร่างขึ้น ซึ่งอันนี้ก็ต้องอยู่ที่ "ตนเอง" ด้วย ว่าจะเลือกทางเดินชีวิตไปทางไหน อยากจะเป็น "ดิน" ที่มีรูปร่างอย่างไร?

ปล.นิยายแอบอ่านยากอยู่ เพราะเมื่อเปลี่ยนฉากไม่มีการเว้นบรรทัดคั่นไว้
ปล2.รู้สึกสงสารตอนจบของตัวละครหนึ่งมาก แอบรู้สึกว่าดาร์กจัง คนเขียนใจร้าย แต่ก็ถือว่าเป็นบทเรียนในการใช้ชีวิตของตัวละครนั้นได้ดี ใครอยากรู้ว่าเป็นอย่างไร ลองไปหาอ่านดูครับ.

?‍♂️ ? ?‍♀️ ? ?