นิยายเรื่องแรกที่เริ่มเขียนจริงจัง แสดงว่ามีอีกหลายเรื่องที่เขียนแล้วไปไม่รอด ใช่เราเป็นหนึ่งในนั้น เป็นการเขียนนิยายแนวชายรักชายทั่วไป สไตล์ซ้ำกับนักเขียนหลายท่านด้วยซ้ำ มันค่อนข้างเป็นเรื่องยากที่จะหาจุดแต่งต่างใน แนวเรื่องพวกนี้
ตอนนี้ถามตัวเองว่า เครียดกับงานทุกวันอยู่แล้ว ต้องมาปั่นงานเขียนโนเนมที่กระแสตอบรับไม่ได้มีอะไรมากมาย อยู่จริงๆหรอ จนวันนี้ หลังจากเขียน มาได้ 4 ตอน มีคนอ่านเข้ามาไลค์ ส่งหัวใจแค่ดวงแรกมาให้ กลับทำให้เรามีแรงฮึดอยากเขียนเรื่องนี้ให้จบอย่างน่าประหลาด ภายใต้แรงเครียดกับงานประจำที่ทำอยู่ เราสามารถเป็นคนที่เราอยากเป็นได้ในนิยายที่เราแต่ง จะทะเลาะกับตัวละครใดในเรื่อง หรือเพียงอ้อมกอดแสนอบอุ่น ที่เราจินนาการถึงส่งต่อให้ตัว พระ-นาย ในเรื่องได้ดำเนินต่อ .........
ถึงแม้จะไม่ได้มีเสียงตอบรับจากงานเขียนท่วมท้น
แต่เราเชื่อว่าตัวละครที่คุณแต่งกำลังส่งยิ้มให้คุณอยู่กำลังโอบกอดคุณและให้กำลังใจคุณเสมอ
และขอบใจคุณที่ได้สร้างโลกให้พวกเขาโลดแล่นนะครับ