ได้ยินหลายคนพูดมานานแล้วว่าเรื่องนี้ดีมากๆ แต่ก็ยังไม่กดดูสักทีเพราะชื่อเรื่องหวานแหววน้ำตาลขึ้นไม่น่าดึงดูดสุด ส่วนตัวไม่ค่อยชอบดูซีรี่ส์ร้ากกกรักกกกขนาดนั้นเท่าไหร่ อีกอย่างคือไม่ชอบโปสเตอร์อีก ไม่มีอะไรดึงดูดใจให้ดูเลยค่ะ

        จนกระทั่งพี่เน็ตฟลิกซ์บอกว่าจะเอาออกแล้วนะจ๊ะ วันที่ 1 ตุลานี้จ้า แล้วบังเอิญไปอ่านเรื่องย่อพอดี พบว่านางเอกเป็นจิตแพทย์! 

        เอ้าคุณพี่ นางสาวชอบดูซีรี่ส์ที่มีตัวละครเป็นหมออย่างดิชั้นก็พลาดไม่ได้ป้าวววว เลยตัดสินใจ... อะ ดูก็ได้ ดูซักหน่อย เขาว่าดีนักดีหนา มันดียังไงเอ่ย รีบดูแบบสับบบบ..

        แล้วก็พบว่า... คุณพระ... อยากตีตัวเองที่ไม่ยอมดูมาตั้งนานแล้ว โอโหหหหหหหห 
        บทดีชิบหายยยยยยแม่ ดีมากๆๆๆๆๆๆๆ บทดีโคตรๆๆๆๆๆ แคสติ้งดี ซีเคว้นเรื่องดีแบบเอาไปเลย 15 เต็ม 10 

        ชอบมากกกกกกกกกกกก แบบมากกกกกกกกกกกกกก ชอบทุกอย่างในเรื่อง มันดีมากๆ ดีจริงๆ 

        เรื่องราวเล่าถึงความสัมพันธ์ของพระเอก (โจอินซอง) นักเขียนเพลย์บอยชื่อดัง ผู้มีชีวิตแสนจะประสบความสำเร็จ ร่ำรวยมีเงินมีทองกินหรูอยู่สบาย แต่กลับมีพี่ชายเป็นขี้คุก แถมเรื่องเปิดมาด้วยฉากงงๆ ที่พี่ชายได้รับการปล่อยตัวแล้วเอาส้อมมาแทงโจอินซองจนบาดเจ็บในงานปาร์ตี้อีก อีหยังวะพอสมควร ซึ่งเป็นการทิ้งปมบิ๊กเบิ้มของเรื่องเลยตั้งแต่แรกกับนางเอก (เจ๊กง) จิตแพทย์หญิงผู้มีปมในใจเรื่องการมีเซ็กซ์จากปัญหาในวัยเด็กจนถูกแฟนนอกใจ
        ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนเริ่มจากการไม่ชอบขี้หน้ากัน เพราะอีตาพระเอกก็นิสัยกวนตีน เย่อหยิ่ง มีความมั่นใจในตัวเองค่อนข้างสูงและปากคอเราะร้าย ส่วนนางเอกเป็นคนรักสันโดษและมีเป้าหมายในชีวิตชัดเจน (ชีอยากเรียนต่อเฟลโล่จิตแพทย์แล้วเป็นอาจารย์หมอ) ซึ่งตัวชีเองก็ไม่ยอมใครและไม่ลงให้ใครเหมือนกัน เหมือนคนหัวแข็งสองคนมาเจอกันเลยต้องมีการกระทบกระทั่งกันเป็นธรรมดา 

        แต่กลายเป็นว่าพอเริ่มรู้สึกชอบพอกัน จนคบกันเป็นแฟน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่กลับเป็นอะไรที่จริงและจับต้องได้มากที่สุด ไม่ใช่ความสัมพันธ์แฟนซีๆ ที่หวือหวาสวีทหวานอะไร แต่เป็นความสัมพันธ์ในช่วงวัยที่ทุกคนเตรียมพร้อมจะ settle down กับใครสักคน (ซึ่งดีต่อใจมากกก) ดังนั้นการคบกันของทั้งคู่จึงมีจุดโฟกัสหลักๆ ไปที่ความเข้าใจในการใช้ชีวิตร่วมกัน ตัวละครแสดงความต้องการของตัวเองอย่างตรงไปตรงมา มีการประนีประนอม มีกฎเกณฑ์มีข้อตกลงที่ชัดเจนในการคบกัน เคารพเวลาและพื้นที่ส่วนตัวของกันและกัน แยกงานกับชีวิตรักได้เป็นสัดเป็นส่วนดีที่สุด

        ชอบมากอยากกรี๊ด 
        นี่คิดเสมอว่าถ้ามีแฟนจริงๆ ก็อยากจะมีความสัมพันธ์แบบนี้ ไอเดียลมากๆ แบบที่เราทั้งคู่เป็นตัวของตัวเอง และไม่ก้าวก่ายในพื้นที่ส่วนตัวของอีกฝ่ายมากเกินไป (เพราะนี่อยู่คนเดียวจนชิน 55555) แต่ก็พร้อมซัพพอร์ตกันทุกเรื่อง มีสวีทหวาน มีงี่เง่าเป็นบางครั้ง แต่หลักๆ ต้องหันหน้าคุยกันและใช้เหตุผลในการตัดสินใจมากกว่าใช้อารมณ์ (ดังนั้นเลยอยากมีแฟนเป็นหมอ เพราะเป็นคนโลกส่วนตัวสูง หมองานเยอะใช่มั้ยคะ พร้อมเข้าใจการที่พี่หมอต้องทิ้งเราไปผ่าตัดเสมอค่ะ แอร๊ย) 

        สิ่งที่สุดปังและดีงามพระรามแปดยิ่งกว่าความเรียลลลลของเรื่องความสัมพันธ์คือ เรื่องนี้พูดถึงอาการทางจิตของผู้ป่วยได้ดีมากๆ แบบที่ไม่ใช่ว่าใส่มาประกอบการเป็นหมอของตัวละครแบบผิวเผิน ไม่ว่าจะเป็นอาการย้ำคิดย้ำทำ อาการหมกมุ่นในเรื่องบางอย่าง อาการกลัวความสกปรกจนต้องล้างมือตลอดเวลาและอาการจิตหลอนที่รู้สึกว่ามีแมลงไต่ (เราเคยเขียนนิยายถึงอาการนี้ด้วย แบบผิวๆ 55555) 

        คนเขียนบทใส่ความเป็นมนุษย์ลงมาในตัวละครแบบสุด เห็นได้ชัดเลยคือนางเอกของเราที่แม้จะเป็นจิตแพทย์ แต่ก็ยังต้องรับการบำบัดในปมปัญหาวัยเด็กของตัวเองอยู่เสมอๆ และตัวพระเอกเองที่มีบาดแผลใหญ่ในใจตั้งแต่เด็กเพราะเจอเรื่องกระทบจิตใจอย่างรุนแรงมา การที่พระเอกมีนางเอกที่เป็นหมอเป็นแฟน ก็ไม่ใช่ว่านางเอกจะสามารถรักษาโรคทางจิตของพระเอกได้เสมอไป เพราะด้วยปัจจัยจากความใกล้ชิดต่างๆ ที่ทำให้มีความรู้สึกร่วมกับพระเอกมากเกินไป

        ชอบมากๆ มันจริงแบบ จริงที่สุด 

        ดูแล้วเข้าใจทุกอย่าง ปัญหาครอบครัว ปัญหาความสัมพันธ์ เข้าใจทุกการตัดสินใจของตัวละครโดยที่ตัวละครไม่ต้องมานั่งพูดตรงๆ อธิบายให้คนดูฟังแบบฟ้ามีตา 
        คนเขียนบทเก่งแบบเก่งจริงๆ บทกลม ผูกปมแล้วแก้แล้วเก็บรายละเอียดดีทุกเม็ด ตัวละครมีการพัฒนาอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ยังไม่ทิ้งพื้นฐานนิสัยของตัวเองที่ต้องเป็นเบสในการตัดสินใจอยู่ คือเขาคิดมิติของตัวละครได้ดีมากๆ จริงๆ  

        นอกจากนั้นการลำดับเรื่องก็ดีแบบต้องอวย เริ่มจากโยนปมเรื่องพี่ชายของพระเอกมาให้คนดูตั้งแต่ต้น โยงไปจนถึงเด็กน้อยปริศนา (ดีโอ EXO) ที่พระเอกเอ็นดู แล้วปมก็ค่อยๆ ใหญ่ขึ้นจนไปถึงจุดพีคจุดแรกที่เฉลยว่าดีโอคือใคร เราแบบ อมกกกกกกกกกก คือก็ระแคะระคายมาตั้งแต่แรกแล้วนะว่าดีโอดูแปลกๆ พอเรื่องเฉลยเท่านั้นแหละ แทบกรี๊ด หลังจากนั้นซีรี่ส์ก็ค่อยๆ ใส่เคสอาการทางจิตมากมายมาเพื่อซัพพอร์ตเส้นเรื่องหลัก เรียกว่าเขาวางพล็อตและไทม์ไลน์ของเรื่องจนไปถึงจุดพีคที่สองได้ดี ลงตัว ฉลาดและรอบคอบที่สุด..

        บอกเลยว่าต้องลองนะคะทุกคน เพจนี้เราไม่เคยอวยสิ่งไม่ดีค่ะ 55555555

        ถ้าไม่ชอบจริงเราไม่อวยนะ (แต่จะเขียนไปในโทนกลางๆ ให้คนอ่านตัดสินใจเอาเองมากกว่า) แต่อะไรที่อวย ก็ต้องขอบอกว่า 

        มันดีจริงๆ ค่ะ!!!!!!!!!

        ปล. อยากเห็นละครไทยมีเรื่องความรักที่บทกลมๆ ฉลาดๆ และทำการบ้านเรื่องชีวิตและอาชีพของตัวละครแบบนี้บ้าง นอกจากเรื่องเมียหลวง เมียน้อย เป็นชู้ พระเอกเป็นประธานบริษัท ทำแค่เซ็นเอกสาร ไม่แสดงวิสัยทัศน์ประธานใดๆ ออกมาเลยเนี่ย มันทำให้เชื่อไม่ได้อะ ว่าตัวละครเก่งและฉลาด
        ปล.2 โจอินซองมาก ตุย และเจ๊กงเล่นน่ารักและเหมาะกับบทมากๆ 
        ปล.3 รู้จักยา Sodium Amytal จากเรื่องนี้ นี่มันสัจจะเซรุ่ม!